Een tijdje nadat Mobile Fidelity Sound Lab de Pretenders albums II en Learning To Crawl opnieuw uitbracht, is het nu de beurt aan het titelloze debuutalbum van de Britse rockgroep. De plaat, die aan het begin van 1980 uitkwam, geldt nog steeds als één van de hoogtepunten van de jaren tachtig en is door veel media verkozen als één van de beste albums allertijden. Maar Pretenders is ook berucht onder audiofiele luisteraars. MoFi brengt Pretenders onder andere in gelimiteerde oplage uit op sacd.

Rob LoVerde en het team van MoFi had echter een flinke kluif aan dit album. Niet omdat de aangeleverde master tapes in slechte conditie verkeerden, maar juist meer met de vraag welke versie van de analoge banden gebruikt moesten worden. Om het kort te houden: van de masters van dit album bestaan meerdere versies met diverse snelheden en formaten, waarop extra geluidseffecten juist wel of niet aanwezig zijn. Reden hiervoor was dat de band hun debuut opnam op meerdere locaties, en ook nog eens van producent wisselde.

En om het nog complexer te maken, werd er na de opnamesessies nog een master tape gemaakt, die de werknaam Album Production Master kreeg. Hierop werden onder meer een equalizer, een limiter en zelfs compressie toegepast. Iets dat natuurlijk niet wenselijk is. In de jaren ’90 was het onder meer Steve Hoffman, die voor het audiofiele label Audio Fidelity een nieuwe master maakte die op Gold CD moest verschijnen. Deze remaster-versie, waarop door tijdgebrek ook niet de extra geluidseffecten zijn te horen die wel op oudere versies stonden, is helaas ook ten prooi gevallen aan het werk van een limiter. Al schijnt die nabewerking gedaan te zijn nadat Hoffman zijn werk had gedaan.

Het lukte MoFi om alle originele, individuele mastertapes te verkrijgen voor het remasteren van het album. Vrijwel het hele album is vanaf de losse tapes gemaakt, met als uitzondering de track The Phone Call, waarvan enkel de ietwat minder mooi klinkende Album Production Master als enige de extra geluidseffecten kent. Deze is bewust gekozen om op de uitgave van MoFi te gebruiken, aangezien de originele eerste uitgave die effecten ook bevatte.

Een heel verhaal, maar dat geeft wel aan welke moeite het audiofiele platenlabel heeft gehad om tot een bewust samengesteld en welluidend eindresultaat te komen. Voor wie nog niet bekend was met de uit Hereford, Engeland afkomstige band: Pretenders is een rockband die in 1978 werd opgericht door de charismatische zangeres, gitarist en songwriter Chrissie Hynde. Samen met de Amerikanen James Honeyman-Scott, Peter Farndon en Martin Chambers vormde zij een band die met dit debuutalbum een frisse klank liet horen. Pretenders vermengden rock ’n roll, new wave en punk rock in een toegankelijke sound die mede dankzij slim gepositioneerde singles al snel door een groter publiek werd omarmd.

Op dit debuutalbum zijn die singles natuurlijk ook aanwezig. De eerste single Stop Your Sobbing was een cover van The Kinks, en werd al in ’79 uitgebracht. Het wat zoete nummer Kid en de wereldhit Brass In Pocket gaven later blijk van meer talent en toonden tevens aan dat de hoekige gitaarlijnen, de eigenzinnige mix en het markante stemgeluid van Chrissie Hynde prima in hetzelfde muzikale jasje konden samengaan. Pretenders biedt echter meer plezierige tracks. Het rustige Private Life met de mooie gitaarsolo aan het eind van de track, de door percussie gedragen nummers Precious, Tattooed Love Boys en The Wait. Stuk voor stuk de moeite waard, zeker omdat de vocalen van Chrissie zo goed bij de muziek passen. De vele melodieën lopen samen met een flinke hoeveelheid energie als een rode draad door het album, dat ondanks de vele invloeden toch nog het meest wegheeft van rock ’n roll.

Deze sacd klinkt overigens beter dan het tweede album van Pretenders, dat enkele jaren geleden al op dit label werd heruitgebracht. De signatuurklank van MoFi (rust, niet teveel nadruk op hoge tonen en een duidelijk geprononceerd middengebied) is er de laatste jaren gelukkig niet slechter op geworden. Dankzij het vernieuwde GAIN2 bewerkingssysteem heeft het label een grote dynamiek aan de sacd-versie van Pretenders’ debuutalbum toe weten te voegen, met een lichte nadruk op de bassen die sterk definieerbaar zijn. Het is overigens wel hoorbaar dat sommige tracks (zoals Stop Your Sobbing) op een andere locatie zijn opgenomen, maar over het geheel klinkt Pretenders op sacd erg sterk. En de muziek? Die verdient het om luid te worden afgespeeld, geloof me!

• Muziek: 9 ½
• Klank: 8
• Label: Mobile Fidelity Sound Lab
• Speelduur: 47:11 minuten
• Website