Voor fans en liefhebbers van de band is het geen nieuws dat Roger Waters komende vrijdagavond, zaterdagavond en maandagavond het legendarische Pink Floyd-album The Wall opvoert in het GelreDome in Arnhem. De optredens maken deel uit van een wereldtournee die in 2010 begonnen is en die Waters over de hele wereld voert met zijn show, waarin alle facetten van de originele uitvoeringen in 1980 en 1981 aanwezig zijn, maar dan aangepast aan de 21e eeuw.
De originele tour van The Wall, in 1980 en 1981, duurde in totaal maar 31 optredens, verspreid over slechts drie landen: Engeland, Duitsland en de Verenigde Staten. De tour was namelijk een onbetaalbaar logistiek drama, omdat er daadwerkelijk een muur werd opgetrokken (en tijdens de show weer werd afgebroken) op het podium. In combinatie met quadrofonisch geluid en enorme opblaaspoppen van de moeder, de leraar en de rechter die in het verhaal voorkomen, draaide dat er op uit dat alle bandleden geld bij moesten leggen om de tour überhaupt te kunnen maken. Hoewel, niet allemaal: toetsenist Richard Wright was ten tijde van The Wall door Roger Waters ontslagen als bandlid van Pink Floyd, maar trad wel als ingehuurde sessiemuzikant mee op. Een geluk bij een ongeluk, zeg maar.
Voor fans die er destijds bij konden zijn, moet The Wall een bijzondere ervaring geweest zijn, mede omdat de show in totaal dus maar 31 keer is opgevoerd. Althans, totdat de Berlijnse Muur viel in 1989, want Roger Waters had beloofd om The Wall op te voeren in de voormalige Oost-Duitse hoofdstad als dat zou gebeuren. Hij hield woord op 21 juli 1990. Dat optreden is overigens op het historische aspect na weinig memorabel, want artiesten als Bon Jovi, Cindy Lauper en Bryan Adams, die allen acte de presence gaven tijdens het optreden, hebben natuurlijk eigenlijk niets te zoeken bij de uitvoering van zo’n episch album.
Nadat Roger Waters de afgelopen jaren succesvol de wereld rond trok met Dark Side of the Moon (en zich tussendoor nog één keer liet verleiden om met zijn oude bandmaten een podium in Hyde Park te London te delen tijdens Live 8), besloot hij twee jaar geleden om dat kunstje met The Wall ook te doen. Het kon wel eens zijn laatste grootse tour zijn, want ook Waters is de jongste niet meer: dit jaar wordt de bassist 68 jaar. Toch heeft zijn leeftijd hem er niet van weerhouden om met dit grootse project de hort op te gaan. De ‘First Leg’ is al voorbij en telde 56 (!) optredens in de VS, Canada en Mexico tussen september en december 2010. De ‘Second Leg’ is in maart begonnen en voert Waters en band via nog eens 60 optredens tot begin juli door heel Europa. Nederland is na Portugal, Spanje en Italië het vierde land. Niet gek voor een oude man die ooit The Wall schreef uit frustratie met optreden voor grote hoeveelheden publiek.
Anno 2010/2011 maakt The Wall Live, zoals de tour officieel heet, gebruik van moderne licht- projectietechnieken om van de muur, die over de hele breedte van het podium wordt opgebouwd, een meer organisch, bijna levend onderdeel van de show te maken. Animaties door Gerald Scarfe, die ook het originele artwork voor The Wall deed, sieren de muur, maar ook complete steden en allerhande met de muziek gesynchroniseerde kleurenpaletten komen voorbij. De grote poppen ontbreken overigens ook niet, evenals het quadrofonische geluid. Je zou kunnen zeggen dat de mythe van The Wall zoals die sinds 1980/81 stond enig geweld aangedaan wordt door het legendarische album opnieuw tot leven te brengen en meteen meer dan 100 keer op te voeren. Maar in de huidige vorm en ondersteund door Waters’ min of meer vaste band waar Dave Kilminster (gitaar), Jon Carin (keyboard), Snowy White (gitaar) en zoon Harry Waters (orgel) deel van uit maken, zouden het ook wel eens epische avonden kunnen zijn voor die vele verstokte Pink Floyd-fans die ons land rijk is.
Zie hieronder een filmpje van een recent interview met Roger Waters. Meer beeldmateriaal is te vinden op zijn Facebookpagina. Verwachtingen vooraf of ervaringen achteraf van degenen die er heen gaan, lezen we graag terug in de comments!
