Onopvallende wezens zijn het, de werkers in de samenleving, als je niet oplet heb je amper in de gaten dat ze er zijn. Maar als je ze dwars zit, komen er onvermoede krachten los. Op een manier die ook nauwelijks opvalt. Een wonderlijke, droogkomische debuutfilm van José Luis Valle uit Mexico.

Als vaak in films zetten de openingsbeelden meteen de toon. We zien de zee. Haast onmerkbaar traag beweegt de camera en verschijnt er langzaam een muur in beeld die recht op de kust de zee in gaat. Een golfbreker, is de eerste gedachte, maar het is de hermetische grens tussen Mexico en de VS, in de kustplaats Tijuana. De camera draait minutenlang verder en we zien een moeder en kind op het strand. Er worden wat zaken overgegeven aan iemand aan de andere kant van de muur, een kop koffie, een speelgoedbeest voor het kind. Ze worden gadegeslagen door een man alleen. Dat blijkt Rafael, een van de hoofdpersonen in de film.

Rafael verheugt zich op zijn laatste werkdag, na dertig jaar trouwe dienst als schoonmaker bij de lokale Philips lampenfabriek. Hij koopt speciaal nieuwe schoenen voor de gelegenheid. Er blijkt echter sprake van een administratief probleem. Het is niet de eerste keer dat hij door de overheden belazerd wordt. Als illegaal werker heeft hij het nakijken en is hij gedwongen te blijven werken.

Parallel aan het verhaal van Rafael zien we hoe Lidia deel uitmaakt van de staf van een grotesk rijke bejaarde dame die haar hele vermogen achterlaat aan haar hond. Het beest wordt behandeld als een godheid, hij eet vlees uit gouden schaaltjes en wordt rondgereden om de zonsondergang te kunnen zien. Wanneer de vrouw sterft moet de hele staf voor de hond blijven zorgen. De medewerkers krijgen de erfenis als de hond een natuurlijke dood gestorven is. Lastig daar op te moeten wachten.

Het slepende tempo van de film maakt dat wachten overtuigend voelbaar, door extreem lange shots waarin weinig lijkt te gebeuren. De echte actie vindt zich buiten beeld af, dus de kijker heeft druk om de minimale maar briljant gecomponeerde visuele prikkels van betekenis te voorzien. Heel anders kijken dan je gewend bent, maar een geweldige, zeer verrassende ervaring.

Aanvullende informatie:
Mexico, 2013
Speelduur: 118 minuten
Regie, scenario en productie: Jose Luis Valle
Camera: César Gutiérrez Miranda
Montage: Óscar Figueroa
Art direction: Gabriela Santos del Olmo
Met: Jesus Padilla, Susana Salazar
Beeld: 1:2,35 anamorf
Geluid: DD 5.1 Mexicaans gesproken
Uitgave: Homescreen/Amstel Film