Het jonge Nederlandse label Snip Records werd in 2012 opgericht door Martijn Kooy. Met als missie om muziek met een zo hoog mogelijke kwaliteit naar de luisterruimtes en huiskamers te brengen middels digitale bestanden heeft het label onlangs een van haar eerste albums uitgebracht. Het Griekse duo InDuologue nam een muzikale dialoog op tussen vocalen en een contrabas, dat nu als download wordt aangeboden.
Blue Skies, zo heet het album van het Griekse duo, bestaat uit intieme vertolkingen van elf bestaande tracks en 'jazz standards'. De opname is verkrijgbaar in 24 bit/ 96 kHz WAV, Flac en ALAC, 16 bit/ 44,1 kHz CD kwaliteit in dezelfde drie formaten en MP3 met een bitrate van 320 kbps, waarbij de eerstgenoemde volgens Snip Records de titel Studio Master Quality draagt. Het label gelooft niet meer in de fysieke CD en mikt bewust op de digitale markt die volgens hen de toekomst zal domineren. Gedurfd, maar respectabel. Elk album van het label wordt begeleid door uitgebreide informatie en zelfs een App voor iPads.
InDuologue bestaat uit bassist Vasilis Stefanopoulos, die de contrabas bespeelt, en uit Alexandra Lerta, wiens vocalen de interactie van het duo compleet dienen te maken. Om de intieme sfeer van het muzikale dialoog tussen de twee artiesten te verrijken, werd Blue Skies opgenomen in een kleine kapel.
De nummers die op het digitale album aan bod komen worden amper ondersteund door andere instrumenten, afgezien van een enkele gitaar of een klokkenspel die de voorgrond niet mogen betreden. Wat geen gemis is, want de leiding van de snaren worden door de zang van Lerta prima beantwoord. Het duidelijk geoefende spel van Stefanopoulos, dat bestaat uit plukken, strijken en zelfs drummen op de kast, is van hoge klasse.
Dat moet ook wel, want zonder orkest of begeleidingsband valt elke gemaakte muzikale keuze extra op. Dus is de keuze voor ingetogen spel op een track als Take Love Easy voor de hand liggend, omdat het nummer meer leunt op de vocalen van Alexandra. Die op een vrolijke, soms lichtelijk ondeugende en vooral jeugdige manier zingt.
Zowel bij kalmere tracks als de Dire straits cover Why Worry (hierboven), de innemende titelsong of het fraaie The Moon Is A Hard Mistress, als up-tempo songs (Hum Drum Blues, het verrassend benaderde My Funny Valentine of een bijna vrolijk aandoend Bye Bye Blackbird) weet het duo volledig overeind te blijven en versterken de twee elkaar op positieve wijze.
De kapel waar Blue Skies werd opgenomen doet z’n werk goed, wat op de hoge resolutie 24 bit/ 96 kHz FLAC uitvoering sterk wordt benadrukt. De opname is droog, ongekleurd, uiterst dynamisch en is daardoor onverbiddelijk. Voor de artiesten, wel te verstaan. Want door de bijna doorzichtige, audiofiele opname zijn onzuiverheden direct hoorbaar. Iets dat op Blue Skies overigens niet voorkomt, gelukkig.
De keuze om het album in een kapel op te nemen was een goede, want de akoestiek versterkt de intensiteit van de muziek. Daarnaast weet InDuologue de aandacht van de luisteraar vast te houden, wat vrij lastig is gezien het genre. Dit album is bedoeld om op een hoogwaardige manier van muziek te kunnen genieten en is daarin meer dan geslaagd. Liefhebbers van audiofiele, vocale jazz doen er dan ook goed aan om Blue Skies eens te gaan beluisteren.
Snip Records heeft een prima standaard neer weten te zetten wat betreft opname en productie en ik ben benieuwd naar toekomstige uitgaven, die volgens de site van het label een bredere muzikale smaak zullen gaan bedienen.
Muziek: 9
Klank: 9 ½
Label: Snip Records
Speelduur: 44:24 minuten
Website
