Het Zweedse schrijversechtpaar Lars Kepler is erg populair in het thrillergenre. De spanning wordt in hun boeken altijd op bijzonder filmische wijze opgevoerd, dus het is niet meer dan logisch dat een start gemaakt is met het verfilmen van hun boeken. Te beginnen met het debuut Hypnose uit 2010.

De film komt snel terzake. Tijdens de begintitels wordt een gymleraar in de sporthal doodgestoken. De vaste, uit Finland afkomstige inspecteur in de boeken van Lars Kepler, Joona Linna, is toevalligerwijs snel terplekke. Een bezoekje aan de familie van het slachtoffer levert meteen de volgende schok op. Niets dan lijken, alleen de oudste zoon leeft nog een beetje. Aangezien hij de enige is die informatie kan verschaffen over wat er is gebeurd, is er alles aan gelegen de jongen te kunnen spreken. Zijn comateuze toestand maakt dat echter onmogelijk. De behandelend arts weet nog wel een mogelijkheid: oud collega Erik Bark wordt benaderd om via hypnose contact te krijgen met het sluimerende brein van de jongen.

Die Bark heeft het ook niet gemakkelijk. Door een zaak die in de film niet opgehelderd wordt - maar wel essentieel is in de plot van het boek - mag hij zijn specialiteit, hypnose, meer toepassen. Hij lijdt aan slapeloosheid en heeft een moeizame relatie met zijn vrouw. Daar komt nog bij dat hun zoon een ernstige ziekte heeft, waarvoor hij dagelijkse injecties nodig heeft. Bark laat zich toch overhalen en roept daarmee veel ellende over zich af.

Een boek dat zich parallel in meerdere tijdslagen afspeelt, dat is lastig voor een filmmaker. De keuze om er dan maar eentje weg te laten levert een mank verhaal op, waarin de daden van de personages volslagen onverklaarbaar en daarmee oninvoelbaar worden. Ook in het hier en nu gaat het er vaak verre van logisch aan toe. Politiemensen die tot drie keer toe betrokkenen meenemen bij gevaarlijke acties in plaats van op versterking te wachten stellen de geloofwaardigheid wel extreem op de proef.

Voor regisseur Lasse Halström, na zijn doorbraak Mijn leven als hond vooral actief in Hollywood, is het thrillergenre nieuw. Dat The Hypnotist niet werkt is echter vooral aan de scenarioschrijvers te wijten. Onbegrijpelijk dat een zo te zien aardig dure productie opgezet wordt op basis van zo’n rammelend script.

Ondanks een traag tempo komen de personages niet tot leven, hoe verbeten de acteurs ook hun best doen. Zo komen we over inspecteur Joona Linna, in de boeken een intrigerend, getergd karakter, nauwelijks iets te weten. We zien hem, net als Erik Bark, vooral voortdurend heel moeilijk kijken. Hoe dat komt, dat blijft gissen. Dat werkt op den duur bijna op de lachspieren, wat hier toch duidelijk niet de bedoeling was.

Aanvullende informatie:
Zweden, 2012
Speelduur: 119 minuten
Regie: Lasse Halström
Scenario: Paolo Vicarca en Lasse Halström, naar het boek van Lars Kepler
Met: Tobias Zilliacus, Mikael Persbrandt, Lena Olin
Extra: interview met cast en crew (5 minuten)
Beeld: 2,35:1, anamorf
Geluid: DD 5.1, Zweeds gesproken
Uitgave: Lumière