In 1990 was het de beurt aan de Amerikaanse rockband Extreme om de droom van hun grote succes bewaarheid te zien worden. Met het tweede album Pornograffitti braken de uit Boston afkomstige heren door tot het grote publiek en dat met een best wel ruig album. Een plaat die erg fijn is om weer eens te draaien, zo blijkt. Het album is nu op 180 grams vinyl verkrijgbaar.
Zo blijkt maar weer eens dat het (onder andere) Music On Vinyl best moeilijk wordt gemaakt om keuzes te maken tussen al die albums die het waard zijn om op goed vinyl heruitgebracht kunnen worden. Er zijn in die ruime halve eeuw veel platen uitgebracht die een belangrijke rol hebben gespeeld in de geschiedenis. Het tweede album van Extreme mag daar best aan worden toegevoegd. Want in 1990 was de combinatie van best wel heftige rock met funkelementen fris en vernieuwend. Met een verhaal, overigens.
Op Extreme - II Pornograffitti (A Funked Up Fairy Tale) verhaalt de band over het leven, vreugde, drukte en verdriet. Het album rockt flink, maar kreeg pas echt bekendheid met de twee akoestische tracks van het album: de eerste single Hole Hearted en natuurlijk de ballad More Than Words. Get The Funk Out, stevige rock-riffs gecombineerd met een catchy refrein en een flinke blazerssectie, werd geen echte hit maar is enorm fijn om weer te herontdekken. De tracks Decadence Dance, de titeltrack en de pianoballad Song For Love zijn echter ook hoogtepunten van het album.
Het meest kenmerkende van de band Extreme in 1990 was toch wel de enorm getalenteerde kunsten van Nuno Bettencourt, die naast geweldige gitaarsolo’s en scherpe riffs ook nog eens voor piano, backing vocals, keyboards en een deel van de percussie verantwoordelijk was. En alle nummers samen met zanger Gary Cherone (later Van Halen) schreef. Deze Cherone liet op Pornograffity overigens ook een dijk van een indruk achter met een keur aan veelzijdigheid. Dweezil Zappa (de echt meesterlijk gespeelde intro en outro op He-Man Woman Hater) en Pat Travers (co-zanger op Get The Funk Out) spelen ook nog een kleine rol in de line-up. Niet voor niets heeft Pornograffitty inmiddels al meer dan 10 miljoen verkochte exemplaren op de teller staan.
En wat is het voor de rockliefhebber een feest om het album weer de kunnen herontdekken. De persing (voor het eerst op vinyl verkrijgbaar sinds 1990) is helder van klank, redelijk dynamisch en weet de muziek fijn op de luisteraar over te brengen. Het digitale tijdperk van de originele opnames in acht nemend. Blijf dan maar eens stilzitten… Het lukt nog steeds niet. Wat genoeg zegt, lijkt me. Een leuke reis terug naar alweer bijna een kwart eeuw geleden.
Muziek: 8 ½
Klank: 7 ½
Label: Music on Vinyl
Speelduur: 64:30 minuten
Website
