Een stoplicht springt op rood, een ander springt op groen, in Almelo is altijd wat te doen. Een beroemd zinnetje van Herman Finkers, dat ook kan slaan op de moderne wijk in de Braziliaanse stad Recive waar Neighboring Sounds zich afspeelt. Ondanks de schrijnende verveling waar iedereen onder gebukt gaat, maakt men zich druk over veiligheid.
Alles lijkt nieuw in de betonnen stad met veel hoogbouw, maar toch is het verval al zichtbaar. Oude patronen worden meegenomen naar nieuwe locaties. Zo blijken veel huizen in het straatje waar het verhaal zich afspeelt in handen van één eigenaar, en de woningen bevolkt door familieleden. Als er een autoradio gejat wordt weet iedereen meteen wie de dader is, zonder dat daar dan een oplossing uit volgt. Een jongen die op straat voetbalt raakt steeds zijn bal kwijt.
Op het gevoel van onveiligheid wordt ingespeeld door een groepje mannen dat tegen betaling de huizen komt bewaken. Als uitvalbasis wordt er een strandtent op de stoep geplaatst. Niet dat ze het erg druk krijgen, maar er ontstaat wel een nieuwe dynamiek. Over de echte achtergronden van de opmerkelijke onderneming is het wachten geblazen tot het eind van de film.
Kampioen verveling is huisvrouw Bia. Een altijd blaffende hond brengt haar tot wanhoop. Afleiding vindt ze door stiekem te blowen (met de stofzuiger erbij om de geur te voorkomen) en te masturberen met de centrifugerende wasmachine als hulpmiddel. Dan pakken haar kinderen het handiger aan. Die leren gewoon Chinees. Nieuwe rijkdom.
De beginbeelden met oude zwart-wit foto’s uit de periode van de slavernij leggen een direct verband tussen geschiedenis en het heden. Hoe dat precies zit laat de als regisseur debuterende, voormalig filmrecensent Kleber Mendonça Filho aan de kijker over, wiens uithoudingsvermogen flink op de proef gesteld wordt.
Een film over verveling kan nooit flitsend zijn. Als hij ook nog bevolkt is door personages die het hart bepaald niet op de tong dragen, kan het een saaie vertoning worden. De vertelling zit echter subtiel in elkaar en kruipt onder de huid. Het blijft voortdurend opletten geblazen, want belangrijke gebeurtenissen vinden onaangekondigd en terloops plaats. En ook bij de verbeelde verveling geven de strak gekaderde beelden, de voortdurende stroom van stadsgeluiden waar de titel al op wijst en droge humor, veel te genieten voor wie het geduld kan opbrengen.
Deze bijzondere film, tot stand gekomen met steun van het Rotterdamse Hubert Bals fonds, won er vorig jaar de prijs van de internationale filmcritici.
Aanvullende informatie:
O som ao redor, Brazilië, 2012
Speelduur: 124 minuten
Regie en scenario: Kleber Mendonça Filho
Productie: Emilie Lesclaux
Camera: Pedro Sotero, Faricio Tadeu
Met : Irandhir Santos, Gustavo Jahn, Maeve Jinkings, W J Solha
Uitgave: Tiger Releases / Filmfestival Rotterdam
Distributie: de Filmfreak
Officiële website
