Review Yamaha CD-S2100 en A-S2100 stereoset

Yamaha staat bekend om zijn eigenzinnige opvattingen als het gaat om bouwen van audioapparatuur. Waar veel andere grote merken blindvaren op licentie techniek, bijvoorbeeld voor roomcorrectie of equalisatie in surroundreceivers, ontwikkelt Yamaha deze liever zelf. Hierdoor hebben ze alle controle om de apparatuur een eigen klanksignatuur mee te geven. Beluister een aantal willekeurige merken naast elkaar en je pikt een Yamaha er zo uit.

Jarenlang was de markt voor surroundapparatuur belangrijker dan pure tweekanaals weergave. Inmiddels heeft er toch enigszins een kentering plaatsgevonden en wordt stereo weer serieus genomen door veel merken, waaronder Yamaha.

Uit het uitgebreide productenpallet krijg ik voor deze recensie de beschikking over een A-S2100 versterker en CD-S2100 sacd-speler. Apparaten die zich qua prijs duidelijk in het serieuzere segment ophouden. De winkelprijs van de A-S2100 is 2499 euro, de CD-S2100 kost 2299 euro. Alleen al naar het gewicht te oordelen is de vraagprijs gerechtvaardigd. De versterker laat de weegschaal uitslaan naar een niet mis te verstane 23,4 kilo en de cd-speler doet daar met een respectabele 15,6 kilo niet veel voor onder. Qua maat zijn deze Yamaha’s ook niet kinderachtig, de versterker meet maar liefst 435 x 157 x 463 mm en vraagt daarom behoorlijk wat ruimte in een audiorack of kast. Iets om terdege rekening mee te houden bij de aanschaf.

De cd-speler is slechts een fractie minder hoog en diep, 435 x 137 x 438 mm maar nog altijd niet voor de poes. Het uiterlijk van de versterker doet de jaren 70 en 80 herleven. Centraal op het front zitten twee grote, uitschakelbare, VU-meters. Iets wat op moderne apparatuur niet gebruikelijk meer is. Rechts op het front vinden we de volumeregelaar. De A-S2100 is verre van Spartaans uitgevoerd. Van links naar rechts zitten achtereenvolgens de aan- uitschakelaar, een hoofdtelefoonaansluiting, luidsprekerkeuze, peak/off/vu schakelaar. Recht onder de VU-meters drie grote draairegelaars voor Bass, Treble en Balans. Verder naar rechts de bronkeuze draairegelaar, een tuimelschakelaar voor keuze tussen MM en MC voor de phonotrap en een muteschakelaar. Aan de achterzijde vinden we een dubbele set luidsprekeraansluitingen van zeer serieus kaliber, een gebalanceerde ingang, drie lijningangen, een phono aansluiting. Verder nog een 'ouderwetse' rec in- en uitgang en een pre-out en main-in aansluiting om de A-S2100 in te kunnen zetten als voor- of eindversterker. De versterker levert een vermogen van 2x160 Watt in klasse A/B, gezien de forse voeding zal dit vermogen ook probleemloos geleverd worden.

De CD-S2100 sacd-speler is naast een discspeler ook te gebruiken als DAC. Hiervoor is de speler voorzien van drie digitale ingangen. Een optische, coaxiale en USB ingang. Verder bevinden zich aan de achterzijde nog een gebalanceerde en ongebalanceerde uitgang, een optische en coaxiale digitale uitgang. Aan de voorkant centraal een goed afleesbare display met daaronder de smalle cd-lade. Links de aan- uitschakelaar, de pure direct, source en layer toetsen. Daarnaast een reeks ledjes die aangeven of de sacd- of cd-laag van de disc afgespeeld wordt, en welke ingang geselecteerd is. Aan de rechterkant nog play, skip, pause en stop toetsen. Net als bij de versterker wordt een stevige aluminium afstandsbediening meegeleverd. Het loopwerk is gelijk aan het type wat Yamaha ook gebruikt in het topmodel de S-3000 in combinatie met een aluminium tray. Iets wat in deze prijsklasse zelden te vinden is. Voor de omzetting van digitaal naar analoog maakt de CD-S2100 gebruik van een ESS ES9016 32bit DAC. Het digitale en analoge gedeelte beschikken beide over een eigen dedicated voeding. 

Opstellen en aansluiten
Gezien de omvang van zowel versterker als cd-speler moet er enigszins geschoven worden om beide een plek te geven in mijn Quadraspire rack. Gelukkig heb ik destijds gekozen voor de XL versie zodat deze Yamaha ’s ook in de diepte precies passen. Ik begin met het aansluiten van mijn digitale bronnen op de CD-S2100. Deze beschikt zoals gezegd over een optische, coaxiale en USB aansluiting welke ook allemaal gebruikt kunnen worden. Alle ingangen zijn actief en zo fungeert de speler eigenlijk ook als DAC. Omdat volumeregeling ontbreekt, is deze niet als voorversterker bruikbaar maar je kunt nu eenmaal ook niet alles hebben. Yamaha heeft er voor gekozen een hoogwaardige cd-speler af te leveren, met als extra de digitale ingangen. Mijn Bluesound Vault sluit ik aan met een Oehlbach XXL optische kabel. De UPC decoder gaat met een coaxiale Inakustik naar de CD-S2100 zodat ook films en televisie met gedegen geluid bekeken kunnen worden. Het standaard meegeleverde netsnoer blijft in de doos en wordt vervangen door een Supra Lorad exemplaar. Via AudioQuest heb ik de beschikking gekregen over twee sets analoge interlinks van het type “Water” zodat ik de CD-S2100 en de Bluesound Vault op een volstrekt eerlijke wijze kan vergelijken over de analoge uitgangen. Beide worden hiermee op de A-S2100 aangesloten. Om muziek uit mijn Audiovector SR3 Avantgarde Arreté luidsprekers te krijgen worden deze met Simply Audio Cadenza luidsprekerkabels aangesloten op de versterker in een single wire configuratie. In een later stadium wordt ook mijn Funk Vector V draaitafel nog aangesloten om het phonogedeelte van de versterker te beluisteren. Net als bij de cd-speler krijgt de versterker stroom via een Supra Lorad netsnoer. Het aansluiten is mede door de riante fysiek van beide apparaten een fluitje van een cent. De ruimte tussen de diverse aansluitingen is groot zodat forse connectoren aan de kabels elkaar totaal niet in de weg zitten. Een plezier om mee te werken. Na alle aansluitingen nog een keer gecheckt te hebben wordt het tijd om te gaan luisteren.

Genieten

Omdat ik een splinternieuwe set mee gekregen heb na afloop van de X-fi show afgelopen september geef ik de versterker en cd-speler ruim de gelegenheid om in te spelen alvorens serieus te gaan luisteren. De eerste week wordt de set alleen gebruikt bij het beluisteren van radio en bekijken van televisieprogramma’s. Bij de eerste luistersessie besluit ik gelijk in het diepe te springen en voer ik het loopwerk de prachtige Philips sacd demodisc met klassieke muziek uitgevoerd door het Budapest Festival Orchestra, gedirigeerd door Ivan Fischer. Wat onmiddellijk opvalt, is hoe mooi stil en voornaam de lade van de speler opent en sluit. Dit doet me denken aan de prachtige spelers van Esoteric. Hiermee haalt Yamaha de eerste punten al binnen zonder nog maar een noot gespeeld te hebben.

Geruisloos wordt de inhoud van de schijf ingelezen. Hoewel dit, zelfs voor een sacd, vrij lang duurt. Hungarian Rhapsody van componist Franz Liszt wordt door de CD-S2100 met heel veel rust en gemak weergegeven. Het opgebouwde beeld is breed en diep, in mijn aantekeningen lees ik het woord realisme terug. Je kijkt voor je gevoel zo vanuit de zaal het orkest in. Instrumenten hebben heel duidelijk hun eigen klankleur en exacte plaatsing in de ruimte. De volgende track luister ik op hetzelfde luide volume als eerder genoemd stuk. Met gesloten ogen zit ik in de muziek, deze klinkt echter zo realistisch dat een plotselinge dynamieksprong me verschrikt terugbrengt naar de werkelijkheid. Door het gemak en autoriteit waarmee de combinatie speelt kun je niet anders dan genieten van de muziek. De manier waarop het tokkelen van de snaren en het fraaie uitklinken van de noten weergegeven worden zorgt voor een hoge mate van realisme. Wanneer ik het volume wat terugdraai blijft gelukkig de dynamiek in de muziek gehandhaafd, echt luid spelen is dus niet strikt noodzakelijk om een compleet plaatje te hebben.

Natuurlijk is bovengenoemde sacd een schoolvoorbeeld van opnamekwaliteit, eens luisteren wat de combi doet met een standaard Redbook schijfje. Surfacing van Sarah McLachlan is een prima opgenomen popalbum met een aantal schitterende liedjes. Bekend van de film City of Angels is het nummer Angel. Ook Adia, een andere track van het album was in diverse landen een grote hit. De uitgesproken ietwat ijle stem van Sarah staat keurig los in het midden. Het opgebouwde beeld is wederom niet alleen breed en diep maar ook in de hoogte keurig gestaffeld. De laagweergave loopt niet zo ver door als ik gewend ben en is wat minder gecontroleerd. Gezien het prijsverschil met mijn Devialet D200 en het ontbreken van de SAM technologie, die de samenwerking tussen versterker en speakers onder 150Hz optimaliseert, hoeft de Yamaha A-S2100 zich niet te schamen. Ritmisch weet de combinatie van versterker en cd-speler te overtuigen. De slagwerksolo in het nummer Black and White laat dit goed horen. De bekkens zouden iets metaliger mogen klinken, maar de andere kant is dat het altijd aangenaam luisteren blijft, en niet snel zal irriteren of vermoeien. Jammer is dat de volumeregeling van de versterker wat ongenuanceerd is en zeker in het eerste gedeelte van de schaal wat grote stappen neemt, daar komt bij dat het zwarte indicatiestreepje op de knop zelf vanaf de luisterpositie onmogelijk te zien is. 

Kwalitatief hoogwaardig doorgeefluik
De door luidsprekerfabrikant Dali uitgebrachte serie verzamelalbums bevat een fraaie collectie muziek van allerlei pluimage. Van vol.2 kies ik Samb-Adagio van het Deense Safri Duo. Beide heren hebben een klassiek conservatorium opleiding maar kozen voor het maken van dance muziek. De track is zeer dynamisch, zit vol details en effecten. Het klanktapijt wordt door de Yamaha set lekker uitgerold in de luisterruimte. Details raken niet ondergesneeuwd in de mix en laagweergave blijft behoorlijk gecontroleerd. Op een hoog luistervolume vliegt de boel niet uit de bocht en wordt het nergens schel of anderszins onaangenaam. Geen moment heb ik het idee dat de versterker vermogen tekort komt of buiten adem raakt. De kast wordt niet meer dan handwarm, ook niet na langdurig op hoog volume spelen.

Om de kwaliteit van het loopwerk van de CD-S2100 te vergelijken met de digitale uitgang van mijn Bluesound Vault pak ik Michael Buble’s album Crazy Love uit de cd-kast en zoek de, van dezelfde cd, geripte versie op. Al snel is duidelijk dat de CD-S2100 wint ten opzichte van de optisch aangesloten Vault. De speler brengt meer rust en definitie, het opgebouwde beeld is nog iets breder en dieper. Hier blijkt dat met een kwaliteits cd-speler als deze Yamaha de Compact Disc geen afgeschreven medium hoeft te zijn. Aangezien de optische ingang van de CD-S2100 ook 24/192 hires ondersteund zoek ik Fleetwood Mac’s album Tango In The Night op welke in deze resolutie op de harddisk van mijn Vault staat. Dat hires geen garantie is voor kwaliteit blijkt al snel. De originele cd klinkt prettiger in de oren met opnieuw meer rust en een wat aangenamere en minder scherpe hoogweergave. Eenzelfde deceptie heb ik met Madonna’s La Isla Bonita. De hires opname is volledig ontdaan van de Q-sound achtige effecten, klinkt plat en ongeïnspireerd. De castagnetten rechts in het geluidsbeeld zijn slecht hoorbaar. Overschakelen naar de cd brengt direct alles weer terug, er is diepte, breedte en alle details zijn in volle glorie te horen. Om zeker te weten dat het verschil niet te wijten is aan de Vault beluister ik Nucleus van The Alan Parsons Project, ook een 24/192 bestand. Met de CD-S2100 ingezet als DAC klinkt deze uitstekend, de weergave is super transparant en open. Dat dit soort verschillen hoorbaar zijn geeft aan dat de A-S2100 versterker een kwalitatief hoogwaardig doorgeefluik is. Eén die kleine verschillen tussen de aangesloten bronnen of kwaliteit van de opname gemakkelijk blootlegt. Echter zonder door te schieten in een analytische of klinische weergave. Het kenmerkende natuurlijke en vloeiende Yamaha geluid is onmiskenbaar aanwezig. Hierdoor klinken mindere opnames nog steeds beluisterbaar maar laat de betere echt schitteren. 

Zeer bruikbare aanvulling
Diverse cd’s passeren tijdens de gebruiksperiode de revue en telkens weer ben ik aangenaam verrast over de kwaliteit van de CD-S2100. De combinatie gekoppeld met een AudioQuest Water interlink laat details in de muziek horen die voorheen verstopt bleven met apparatuur in eenzelfde prijsklasse. Eveneens aangesloten met een identieke AudioQuest Water interlink beluister ik de kwaliteit van mijn Bluesound Vault via de analoge uitgang. Gezien het behoorlijke prijsverschil met de Yamaha cd-speler is te verwachten dat de prestaties minder zullen zijn. Love Song gezongen door Adele klinkt minder open en wat verstopt. Het gitaarspel mist attack en detail. Bij Back To Black van Amy Winehouse is het snauwerige karakter van haar zo uitgesproken stem minder aanwezig. Gezien de prijs is de Bluesound Vault een topper, maar afgezet tegen een fraaie gebouwde en nog redelijk geprijsde top cd-speler als de CD-S2100 moet deze harddisk/streamer toch het onderspit delven.

Aangezien de A-S2100 vesterker beschikt over een ingebouwde, omschakelbaar voor MM en MC elementen, phonotrap wordt mijn Funk Vector eveneens aangesloten. Michael Jackson’s meest verkochte album Thriller mag het spits afbijten. De 180grs 25Th edition reissue klinkt bijzonder gedetailleerd. De versterker laat de flow en het zo kenmerkende gemak van analoge weergave exact horen. De laagweergave is wat minder onder controle en Michael’s stem mist wat body in vergelijk met mijn Devialet. De phonotrap is mooi stil en vrij van ruis. Sledgehammer van Peter Gabriel laat een licht aangezet laag horen, het opgebouwde beeld is redelijk diep maar blijft in de breedte wat plakken aan de speakers. De stem wordt keurig in het midden neergezet met net iets teveel nadruk op S en T klanken. In het hoog zit behoorlijk wat detail en klinkt mooi open. De ingebouwde phonotrap is een zeer bruikbare aanvulling op de al complete A-S2100 versterker en zeker geen gadget. 

Conclusie
Gelukkig heeft Yamaha vastgehouden aan de eigen filosofie voor wat betreft de klankmatige eigenschappen van deze A-S2100 versterker en CD-S2100 sacd-speler. Niet doorgeslagen naar een te analytische weergave waarbij het allerkleinste detail uit de muziek geperst wordt. Wie een dertien in een dozijn geluid zoekt komt met deze set ook bedrogen uit. Yamaha laat je als luisteraar genieten van een heerlijk natuurlijke en vloeiende weergave, warm is niet het juiste woord om de klank van de set te beschrijven. Gemak en vanzelfsprekendheid passen beter bij de omschrijving. Het is lastig in woorden te vangen maar zodra je gaat luisteren, valt alles op zijn plaats, je maakt je niet meer druk om de allerkleinste details in de muziek of dingen als stereobeeld en breedte en diepteplaatsing. Deze set trekt je met een speels gemak in de muziek en laat je daarvan simpelweg genieten! Beide apparaten zijn gebouwd voor de eeuwigheid, de versterker heeft voldoende power in huis om nagenoeg iedere speaker aan te sturen en is volgepakt met features. De sacd-speler is wat mij betreft het snoepje van de week, wat een prachtig apparaat. Universeel inzetbaar door de digitale ingangen wat je de mogelijkheid geeft bijvoorbeeld je streamer, televisie(decoder) of ander apparaat met digitale uitgang klankmatig op te waarderen. De speler laat je vanaf de eerste (sa)cd horen dat het medium nog lang niet als afgeschreven beschouwd mag worden. Groots in alle opzichten deze Yamaha set.

Prijzen
Yamaha CD-S2100 € 2.299,-          
Yamaha A-S2100 € 2.499,- 
www.yamaha.nl