REVIEW

Memphis Slim and Willie Dixon

Jan de Jeu | 11 maart 2004

The Blues Every Which Way

Bij de naam Willie Dixon moet ik altijd meteen denken aan een gold cd uit mijn collectie; ‘Folk Singer’ van Muddy Waters. Het is één van de meest pure blues opnamen die ik in bezit heb en juist het basale van de muziek maakt dat ik hem ook na jaren nog steeds regelmatig draai.

Memphis Slim & Willie DixonBij de naam Willie Dixon moet ik altijd meteen denken aan een gold cd uit mijn collectie; ‘Folk Singer’ van Muddy Waters. Het is één van de meest pure blues opnamen die ik in bezit heb en juist het basale van de muziek maakt dat ik hem ook na jaren nog steeds regelmatig draai. Bij die opname is Willie Dixon niet alleen betrokken als de Muddy begeleidende bassist, maar tevens als één van de producers. In feite is hij door zijn producers werk - voor het label Chess dat o.a. Folk Singer uitbracht – bekender geworden dan door zijn activiteiten als bassist.

Maar hij heeft meer talenten. Hij is één van de eerste goed betaalde professionele blues songwriters. Iets waarvoor deze ex sparring partner van Joe Louis – die toen hij net in Chicago aangekomen was de ‘Illinois Golden Glovbes Heavyweight’ won en derhalve bijna voor de muziek verloren was gegaan - overigens hard heeft moeten vechten. Het succes begint voor hem als hij aangenomen wordt om als bassist op te treden in de club ‘El Mocamba’ die op dat moment eigendom is van twee Poolse immigranten; de broers Leonard en Phil Chess. Wanneer zij vervolgens een eigen label starten wordt Willie aangenomen als studiomuzikant en later als producer / schrijver. In tegenstelling tot de gangbare Chicago blues met zijn ruwe, door gitaar overheerste sound brengt hij door het inzetten van blaasinstrumenten en piano een wat lichtere variant die opgepakt wordt door artiesten als Willie Mabon en Jimmy Whitherspoon. Het echte succes als songwriter komt pas wanneer hij Muddy Waters weet te overtuigen om zijn compositie ‘Hoochie Coochie Man’ in zijn repertoire op te nemen.

In de loop van de 60er jaren neemt hij de draad van uitvoerend muzikant weer op. Dat valt samen met een serie shows die de Europese concert promotor Horst Lippmann van start doet gaan; ‘The American Folk-Blues Festival’ waarvoor hij top blues muzikanten uit de Verenigde Staten over laat komen om door heel Europa op te treden. Uiteindelijk gaat Dixon de muzikale kant van deze shows organiseren terwijl hij tegelijkertijd meer opnamen gaat maken. In dat kader ontmoet hij de in Memphis geboren John ‘Peter’ Chatman, beter bekend als Memphis Slim. Een in zowel muzikale als lichamelijke zin imposante man met een diepe zware stem die op welhaast furieuze wijze de ivoren toetsen van zijn piano pleegt te attaqueren.

Deze twee grootheden nemen in 1960 gezamenlijk in New York City voor Verve een LP op die totaal afwijkt van wat op dat moment gebruikelijk is in de blues scene. Geen grote formaties of elektrisch versterkt geluid. Slechts twee muzikanten die hun songs over het dagelijks leven de microfoon in grommen terwijl ze zichzelf op piano en bas begeleiden. Zo moet het vroeger geklonken hebben op de straten en in de bars van de south side of Chicago. Puur en krachtig in een heldere klankkwaliteit. Heerlijk luistervoer voor hen die houden van originele, ongepolijste blues.

Aanvullende Informatie
Format:  LP / 180 grams Vinyl / Verve V6-3007
Label:  Speakers Corner Records
Starkenbrook 4
D-24214 Gettorf
Deutschland
Distributeur: Technicom
Tel. 035-6237170

EDITORS' CHOICE