Bel Canto eOne apparatuur houdt ervan om permanent aan te staan en dat kan, dankzij de geringe stroomafname en minimale warmteontwikkeling. Inspelen is van belang maar is niet dramatisch; de oningespeelde REF150S versterker presteerde vers uit doos reeds opmerkelijk goed. Echter, na een strikt inspeelregime was de presentatie duidelijk vrijer en soepeler geworden. In plaats van de Bel Canto`s apart te beoordelen in een bepaalde systeemcontext die al dan niet werkt, werd besloten om de vier Amerikaanse schoenendozen als een complete analoge versterkerketen te bespreken. Puur vinyl dus en dat mag ook wel eens.

Met behulp van de twee DIP-schakelaarblokken van de Phono3 kon de juiste afsluiting voor de Synfono Scryptor low-output MC aftaster in een oogwenk worden ingesteld. Ook van de goed instelbare capacitieve afsluiting werd dankbaar gebruik gemaakt; bij 100 pF waren de Scryptor en de Phono3 het geheel met elkaar eens. Van Visons, het boeiende muzikale resultaat van het zoveelste samenwerkingsverband tussen Hans Theessink en Terry Evans, werd de track Come To The River beluisterd. Terry Evans is een reus met een ongekend vocaal bereik maar ook Hans Theessink laat goed van zich horen, met een zwaar bronzen stemgeluid. Come To The River - feitelijk een gezongen vertelling - kwam met evenveel rust en verfijning als kracht en drama naar voren. Deze ontroerende jeugdherinnering werd meeslepend vertolkt. Zowel het stereobeeld als de beelden die voor het geestesoog werden opgeroepen waren duidelijk gevormd en deden het moment en de omgeving even vergeten. Over waar(heid) voor het geld gesproken.

Achterzijde van de Bel Canto Phono 3

Klankmatig vertoon of laagfrequent geweld kan schrijver dezes nauwelijks boeien maar muzikale zeggingskracht en ruimtelijke vrijheid des te meer. Van de Eric Clapton MTV Unplugged LP werd Running On Faith afgetast, wat dankzij een uiterst vrije presentatie van het applaus en het aftellen meteen als zeer prettig werd ervaren. De bottleneck-uithalen kwamen met pit, tonale rijkdom en expressiviteit naar voren. Eric Clapton`s cockney accent werd hier nog niet eerder zo duidelijk weergegeven en het "hang on, hang on, hang on" aan het begin van Alberta was zelfs bij deze figuurlijk gesproken grijsgedraaide schijf (al driemaal vervangen) amusant om te horen. Hoe duidelijk deze versterkerketen ook moge wezen, het verschaft bovenal luistervreugde.

De audiofiele heruitgave van Buddy Holly`s debuut werd op het Schotse vilt gelegd om de track Everyday af te spelen. Buddy Holly`s stem klonk op één of andere wijze meer `naakt` dan anders. Niet kaal; eerder ontdaan van artefacten en een zekere druk. Het Xylofoonspel kwam breekbaar over terwijl de hand/schootpercussie bescheiden maar ook verfijnd klonk. Dat laatste kan opvallender naar voren komen maar eveneens onecht gaan klinken. Met de Bel Canto versterking kon het merk spijkerbroek nog niet worden achterhaald, maar desalniettemin was de weergave behoorlijk overtuigend, om niet te zeggen natuurgetrouw. Alhoewel de uitwerking van de VBS voeding onmogelijk kon worden geïsoleerd - een Bel Canto apparaat met VBS ingang kan niet meer direct aan het lichtnet worden gehangen - was er met de VBS gevoede PRE3 in de weergaveketen een bovengemiddeld groot dynamisch contrast hoorbaar. Er was niet enkel sprake van goede differentiatie tussen zachte versus prominente geluiden. Juist microdynamiek en de ruimte tussen de instrumenten kwamen bijzonder duidelijk over. Het is goed denkbaar dat de VBS daar mede debet aan was. De rust, die korte stiltes kunnen geven was verademend en een auditief genot op zich. In feite was er sprake van klankontspanning, wel zo verfrissend.

Nogmaals de....? Nou ja, een fraai Bel Canto product.

Tiny Island, van Leo Kottke`s onvolprezen LP Greenhouse, liet een innemende zang horen (zelf omschrijft Kottke zijn zang als "geese-farts on a muggy day"). Dit is een lied met diepgang en juist die persoonlijke inbreng kwam goed naar voren. Het rijk vibrerende snarenspel van de maffe meester rolde zoemend en ronkend uit de weergevers. Een versterker die Kottke`s gitaarspel niet op meesterlijke wijze vertolkt wordt door ondergetekende laag aangeschreven, dus hadden de Bel Canto`s met deze prestatie extra brownie-points verdiend. Het moet gezegd dat de fun-factor des te hoger was met de Monitor Audio Studio 2SE weergevers. Bel Canto`s kleinste REF versterker houdt wel van redelijk gevoelige luidsprekers; voor werkelijk ongevoelige paren zal de REF500S de betere optie zijn. Die laatste gaat tevens met een meer geprononceerd fundament te werk, oftewel met meer rijkdom en druk in het laag. Rockliefhebbers zullen de 500 waarschijnlijk prefereren terwijl fans van akoestische muziek de gearticuleerde en uiterst toonzuivere laagweergave van de 150 zeker op prijs zullen stellen.

Saxophone Colossus werd uit de platenkast gehaald waarna het door Sonny Rollins geleide St. Thomas door de luisterruimte knalde. De als een bezetene roffelende en hakkende drummer Max Roach kan in bepaalde gevallen bijna teveel van het goede worden, zeker in combinatie met het ongeëvenaard krachtige blaasspel van Rollins. De Bel Canto`s wisten daar goed grip op te houden en tegelijkertijd de swing losjes en elastisch over te laten komen.

Bij Henri Mancini`s The Pink Panter Theme (ARS LP) kwamen de triangel en bekkens loepzuiver en gloedvol over terwijl de saxofoon met rijk vibrato, bijna snorrend, werd gepresenteerd. Het geheel kwam aangenaam ontspannen en organisch over. Ongekunsteld is het sleutelwoord. Dit versterkertrio duwt of dwingt niet, alles lijkt comfortabel voor de wind te gaan. Juist die prestatie heeft ondergetekende de onvermijdelijke vooroordelen ten opzichte van klasse D versterking doen herzien.

Conclusie

Deze Bel Canto versterkerketen laat de fragiliteit van akoestische muziek en met name die van zang bijzonder goed tot uiting komen. Liefhebbers van zangeressen kunnen hun muzikale hart ophalen aan de eOne versterkers. Dat is geen uit de lucht gegrepen aanname maar een observatie die is geboren uit langdurige praktijkervaring met verschillende klasse D versterkers uit Minnesota, die hier de afgelopen maanden de revue zijn gepasseerd (S300i, S125, REF500S, REF150S). John Stronzer heeft al zijn eOne eindtrappen gebaseerd op versterkermodules van ICEpower. Met zijn eigen inbreng in de vorm van gebalanceerde ingangstrappen en (in het geval van de REF modellen) uitgekiende voedingsbuffers heeft hij de ICE modules aan de signaal- en voedingszijde op geraffineerde wijze gecompleteerd. Het bescheiden formaat en de vriendelijke uitstraling van de eOne apparatuur zou bij sommige audiofielen het idee van audio-speelgoed kunnen geven. In tegenstelling tot `boys toys` raakt men hier niet op uitgekeken, laat staan uitgeluisterd. Aanbevolen.

 
Importeur Bel Canto Audio:
Dimex; www.dimex.nl / 070-4042647

Prijzen (januari 2011)
Bel Canto Phono3: 1795 euro
Bel Canto PRE3-VB: 2000 euro
Bel Canto VBS1: 1495 euro
Bel Canto REF150S: 1495 euro

De eOne apparatuur is leverbaar met een transparant of zwart geanodiseerd front.