Met de vakantie in zicht heb ik altijd de neiging om aan Frankrijk te denken. Na ettelijke bezoeken die weken duurden ben ik verknocht geraakt aan het land waar ik graag mijn oude dag wil slijten.
Ik associeer Frankrijk met een rustig leven, lekker weer, lekker eten en een goed glas. Het motto “leven als God in Frankrijk” is mij op het lijf geschreven. Die beïnvloeding is wellicht ook al van vroeger. Mijn ouders hadden al iets met Frankrijk en hebben dat in de genen ingepompt. Als hummel liep ik te verbranden aan de Middellandse Zee om met veel koortsuitslag een paar dagen ziek op bed te liggen. En toch wilde ik terug. Het was er heerlijk als ik maar onder de bomen bleef.
Beïnvloed zijn wij allemaal. Leg de relatie maar eens naar audio. Onze ouders en mijn voorgangers in de audio journalistiek hadden zo hun (voor)oordelen klaar. Mag ik wat voorbeelden geven? Grote versterkers haal je uit de USA. Audio Research, McIntosh, vroeger Phase Linear en Crown. In schuurtjes in elkaar gezette versterkers haal je in Engeland. Cottage Industries en meer dan eens defect en slecht gesoldeerd. Protserige bakken met hoogstaande technologie koop je in Duitsland. En veel knopjes haal je uit Japan. Luidsprekers? Dreunend overweldigend laag haal je in de USA. Nauwkeurig gepriegel voor kleine ruimtes in de UK en boem&sis in Duitsland. Een draaitafel is Zwitsers. Ach, u kent het beeld. En het is in grote lijnen nog waar ook. In de USA zijn veel huizen van hout en dat absorbeert het nodige laag. De kamers zijn groot en dus zet je daar een speaker neer die in onze huiskamer overweldigend is. De Engelsen hebben kleine huiskamers met stenen wanden waar de Kefjes en de Wharfedales perfect passen. Duitsers wilden lang apparatuur om de buren te imponeren en dus krijsend hoog en maagonterende laag.
Wat vele niet weten is dat Japan nog het meest naar pure muziek probeert te luisteren. Samen met de Fransen. De meest exorbitante sets staan in Japanse huiskamers die een stuk kleiner zijn dan de Nederlandse living en waar buren dagelijks hoorbaar zijn. Toch zetten ze er hoorns neer die gigantische geluidsdrukken kunnen leveren. Vraag maar eens aan Tannoy waar de grote Westminsters heen gaan. De Fransen kunnen er ook wat van. Meegenomen uit Indochina zijn hoorns en buizenversterkers die aan twee watt genoeg hebben om een kamer te vullen. Zoektochten worden opgezet naar oude JBL Voice of the Theater woofers en hoorns om thuis een big band te laten marcheren. Doch evenzeer om het vallen van sigaretten vloeitje uit de opname terug te horen. Wie het zich kan veroorloven in landen als Frankrijk en Japan is audiofiel tot in de DNA strengen zelf. Ook dat maakt Frankrijk aantrekkelijk voor mij. Ik zag er zo veel moois. Japan hoop ik nog eens te bezoeken om met eigen ogen en oren Onken baskasten te horen in hun natuurlijke omgeving.
De wereld wordt kleiner, reizen is goedkoper en het halen van informatie is gemakkelijker. Misschien ook wel daarom dat onze beïnvloeding en onze vooroordelen met regelmaat aan diggelen gaan. Niet langer maakt de Duitse industrie heriebakken, maar zeer serieuze luidsprekers van hoge kwaliteit. De Engelsen koesteren de Cottage Industries, nu met goede solderingen, betere componenten en meer zorg. De USA is nog van het oude stempel en het blijft raadzaam om met zorg grote luidsprekers uit te kiezen. Wie veel vermogen vraagt zoekt of Japan op of blijft in de USA. De echte krachtpatsers. China is natuurlijk in opkomst. Had ik 35 jaar geleden mini versterkers en radio-tjes op mijn bureau, vandaag de dag krijg ik uit hetzelfde land top hifi met een afwerking waar men in Europa van droomt na een avond zwaar tafelen. En wat is stabiel, die rare Fransen. Ze houden de vormgeving, de afwerking, de Franse slag en een fraai geluid. Ze leggen de nadruk vaak op het middengebied, vast omdat ze zelf zo vreselijk veel praten. Oeps dat is weer een vooroordeel.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.nl
