Deze week werd een software auteur verrast door een CD met een kopieerbescherming. Op zich begrijpelijk dat maatschappijen zich verweren tegen het illegaal kopiëren van software, maar beschamend als regulier gekochte spelers de software vervolgens niet willen afspelen.
Beschamend voor de software fabrikant, want die verzint trucs die op alle mogelijke en onmogelijke manieren de spelers zo ver weten te krijgen dat er problemen ontstaan. In het verleden werd ik er zelf mee geconfronteerd met CD’s van Sarah Conner en Phil Collins. Als gebruiker van een los loopwerk en een losse D/A converter “hikten” de CD’s en lieten mij midden in de muziek genieten van stille secondes. Uitermate hinderlijk, te meer omdat ik braaf de hardware had betaald en ook braaf in de winkel de software heb gekocht voor de volle mep. Dan voel je je goed in de mailing genomen.
Twee jaar geleden was de situatie erger. Toen waren er heel veel klachten over niet afspeelbare software. Hardware fabrikanten klaagden steen en been omdat die volledig onterecht de schuld kregen dat CD’s niet draaibaar waren. Hoewel ik bij volledig onterecht een vraagteken zet, omdat mijn huidige DAC geen enkele hik laat horen op genoemde CD’s en het loopwerk niet veranderd is. Rarara. Gelukkig heeft de software industrie ingezien dat een nieuw medium de oplossing zou bieden. Zo staat er nu een CD-speler thuis met een digitale uitgang die wel een signaal geeft aan de DAC bij een conventionele CD maar niet bij SA-CD. Kortom SA-CD laat zich niet kopiëren buiten de analoge weg om.
Dan denk je als simpele consument, de prijs van de SA-CD kan dus omlaag want de verliezen blijven nu beperkt. Helaas, zo wordt er niet gedacht. Als straf voor het niet meer kopiëren gaat de prijs omhoog. Ik ben geconfronteerd met de nieuwe CD van Diana Krall die als CD 19,95 euro kost en als SA-CD 25,99. Bij een grote landelijke keten, dus niet als incident. Nu vraag ik de software industrie toch in alle eerlijkheid of ze gek geworden zijn. De consument wordt geacht om:
- te investeren in een SA-CD-speler
- meer voor de software te betalen
- nooit meer een kopie voor in de auto te maken
Wie gelooft dat SA-CD op die basis een succes wordt heeft het handboek marketing niet gelezen. Ik breek een lans voor goedkope SA-CD’s. Maak nu het nieuwe medium eens goedkoper dan de oude CD. Spelers zijn er ruim beschikbaar. Vaak voor CD niet met de kwaliteit die vroeger geboden werd, maar daar laten we de oude vertrouwde Teac dan wel voor staan. Als ik in de winkel de keuze heb tussen Krall op CD voor 19,95 euro en voor de SA-CD 18,95 dan ga ik overstag. In de huidige situatie beperk ik mij tot de CD. Helaas geen SA-CD kwaliteit. Kwaliteit waar ik overigens ook nog wel iets op aan te merken heb. Op heruitgave van bagger opnamen ter verrijking van de software industrie zit ik niet te wachten.
Er is een medium dat zich niet laat kopiëren op hetzelfde medium. Dat een grote acceptatie heeft onder het publiek. Dat goedkoop gemaakt kan worden. Waar art work verpakking kan leiden tot impuls aankopen. Dat slijt en dus nogal eens vervangen zal worden. Waarmee alle problemen uit de wereld zijn en wat vaak nog beter klinkt ook. Het heet LP. Aardige suggestie?
Software industrie, maak in ieder geval de SA-CD goedkoper, anders zie ik het als een mislukking de geschiedenis ingaan. Toegevoegd aan de reeks Betamax, Video 2000, minidisc en DAT. Mooie systemen stuk voor stuk, maar ze hebben het nooit gehaald bij een groot publiek. De consument wacht niet op vreemde manieren, die wil waar voor zijn of haar geld. En liefst voor weinig geld. En zeker niet geconfronteerd worden met legaal aangeschafte software die niet afspeelbaar blijkt.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.nl
