Als ik ’s-ochtends naar mijn werk ga heb ik het vage idee dat het deel van Nederland waar ik woon en masse vrij heeft genomen voor een wintersport vakantie. De wegen zijn een stuk rustiger dan normaal, in de winkels is het stil en op de zaterdagmarkt ontbraken de nodige kramen. Wat een tegenstelling tot de drukte bij de zuiderburen waar het carnaval net voorbij is. In mijn onschuld en “boven de grote rivieren” onwetendheid belde ik met een luidsprekermaker uit Oss. Laat op de avond belde hij terug, kwam van het carnaval af. Wist ik veel. Hier in het noorden hebben we geen excuus nodig om de lever overuren te laten maken, de hersenen uit te drogen en de oren op te blazen. Mensen uit het zuiden, het is hier altijd feest. Of we zijn naar de wintersport.
Omdat ik niet op wintersport ga en mij verre houdt van carnaval had ik alle tijd om deze week naar de tandarts te geen. Daar las ik een paar stukken in het feministische tijdschrift “Opzij”. Daar moest ik aan terugdenken toen ik de tekst onder ogen kreeg die Marja heeft geschreven naar aanleiding van de dames op de CES 2004. Het viel mij op in het blad dat de opinies een stuk milder zijn dan vroeger. De felle uithalen naar het mannelijke geslacht zijn weg en de extreme stellingen bestaan niet meer. Zou dat dan niet meer nodig zijn? Of is de man inmiddels gedegradeerd tot een onbenul die weggevaagd moet worden zoals een Europees parlementslid vraagt. Een pooier en verkrachter die het huwelijk slechts misbruikt om de vrouw te onderdrukken. Naar mijn bescheiden mening hebben we hier weer eens te maken met een doorgeslagen Europees onderzoek dat slechts veel geld kost en niets oplevert. En waar men nog serieus over gaat debatteren ook.
Pal daarna trok een krantenbericht mijn aandacht. In Nederland zijn er maar weinig vrouwen met een management of hoge positie. En dat is wel triest. De paar dames die ik ken in de audio haal ik zo uit mijn visitekaartjes map. Anita Neve (VAD Show organisatie), Renate Paxa (High End Society Duitsland), Gabi van der Kley (CrystalCable), Maria Grazia Lanzoni (U-Vola speakers), Terrie O’Connell (Marantz), Marja (Monitor Audio Nederland) en Judith van der Ven (Latham) en dan is de koek op. De rest is ingevuld door mannen. Jammer want de dames brengen toch vaak kleurigheid en komen met verrassend ander inzichten in de materie. Ook binnen het bedrijf waar ik dagelijks werk (hoofdredacteur van hifi.nl is een onbezoldigde bijbaan) zijn op vele posities de mannen in de meerderheid. Zeker binnen de IT. Al haast net zo’n mannenwereld als audio. Jammer hoor.
Misschien dat als wij meer dames voor een toppositie in de audio weten te interesseren dat de acceptatie van audio groter wordt. Dan verdwijnen de mini setjes die voor 159 euro 5.1 topkwaliteit beloven naar de achtergrond, mogen de speakers groeien, mag de audio set beter opgesteld worden en kunnen kabels over de vloer blijven lopen. Heel misschien komen er dan meer vrouwen die kwaliteit boven beperkte afmetingen stellen. De oren hebben de dames er zeker voor, nu nog het enthousiasme en de gedrevenheid. Stel je eens voor, bij de tandarts in de wachtkamer sla je “Opzij” open en daar staat een recensie van de nieuwste Goldmund set. Of is dat te bedreigend heren, raken we dan een koppositie kwijt? Want nu weten wij alleen hoe je al die knopjes moet zetten en waar ze voor dienen.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.nl
