REVIEW

Autumn Gold

Jan Luijsterburg | 08 december 2011

Gouden medailles kun je tot op hoge leeftijd winnen. In de documentaire Autumn Gold, oorspronkelijke titel Herbstgold, wordt een vijftal hoogbejaarde atleten gevolgd bij hun voorbereidingen op de wereldkampioenschappen voor leeftijdsgroepen in het Finse stadje Lahti. Dit hartverwarmend portret van een stel buitengewoon levenslustige ouderen won de publieksprijs van het IDFA vorig jaar net niet, maar werd door de jongerenjury wel als beste film bekroond.

Dat oude mensen grappig zijn is inmiddels breed bekend. Zie bijvoorbeeld Benidorm Bastards en Young @ Heart. Hoewel filmmaker Jan Tenhave het vooral gezellig houdt en niet diep in de levens duikt is zijn benadering respectvol. Enkele gênante momenten zijn niet te vermijden, maar de geportretteerde mensen worden nergens belachelijk gemaakt. In de handen van bijvoorbeeld Michiel van Erp was de film vast wat meer schrijnend geweest.

Dat de sportprestaties zijn niet te vergelijken zijn met die van jongelingen in de bloei van hun leven staat niet in de weg dat ze een niet onbelangrijke rol spelen in de levens van de vijf. Als hij er mee zou stoppen zou hij het niet lang meer maken, meent de 93-jarige Zweedse sprinter Herbert. De oudjes doen er alles aan om in conditie te blijven, er worden zelfs persoonlijke records gebroken. Toch wil het lichaam soms niet meer.

De honderdjarige discuswerper Alfred Proksch bijvoorbeeld komt ten val en krijgt een nieuwe knie. Hij moet achter een looprek en vreest het zelfstandige leven in zijn woning te moeten verlaten, waar hij nog graag naaktmodellen ontvangt om ze portretteren. Zijn schilderijen aan de muur langslopend vertelt hij trots en openhartig over de vrouwen in zijn leven. Gelukkig is hij net op tijd weer op de been om als enige deelnemer in de categorie 100+ een gouden medaille te winnen in Lahti. Meer over zijn leven is te lezen op zijn Wikipedia-pagina.

Het goud uit de titel slaat niet alleen op de medailles. Zo vitaal en optimistisch blijven als deze mensen, dat is pas echt een prestatie, een gouden herfst. Zoals een van hen het stelt: je jeugd verlengen, dat is het doel.

Aanvullende informatie:

Duitsland/Oostenrijk 2010
Speelduur: 94 minuten
Regie en scenario: Jan Tenhaven
Camera: Marcus Winterbauer
Montage: Jürgen Winkelblech
Muziek: Andy Baum
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0, Duits/Tsjechisch/Zweeds gesproken
Uitgave: IDFA delicatessen
Distributie: de Filmfreak
Website






EDITORS' CHOICE