Parallel aan de vertoning bij het IDFA verscheen de DVD van dit verslag van een jaartje meekijken op de werkvloer van de New York Times. Net als bij alle kranten is het ook daar de grote vraag hoe de inkomsten op peil kunnen blijven in een tijd dat iedereen gratis nieuws via internet als een vanzelfsprekendheid beschouwt.
Door gedegen onderzoek uit te voeren kan een krant veel bereiken. Neem de val van Nixon. De plank misslaan kan ook. Bij de New York Times is de pijn van de verkeerde berichtgeving over de vermeende aanwezigheid van vernietigingswapens in Irak nog groot. Recent trok de krant veel aandacht door als doorgeefluik voor Wikileaks te fungeren, samen met Der Spiegel en The Guardian.
Duidelijk is dat internet de journalistiek flink veranderd heeft. Wie Twitter niet als centrale bron gebruikt geldt als fossiel. Een krant kan niet meer zonder geavanceerde website, maar als alles via internet te lezen is, wie betaalt er dan nog voor een papieren exemplaar? Advertenties compenseren dat gat niet. Er wordt in Page One dan ook veel gesproken over de toegevoegde waarde van onderzoeksjournalistiek ten opzicht van op snelle persberichten gerichte internetkranten. Neemt niet weg dat ook de NY Times zware tijden doormaakt.
Dat de ontwikkeling van de media een belangrijk thema geworden zijn in de journalistiek is tekenend voor de snelle veranderingen die de sector doormaakt. Page One wordt gedragen door de charismatische reporter David Carr, die even cynisch als strijdbaar in het leven staat en met satanisch genoegen vingers op zere plekken legt.
Het tempo van de film past bij het onderwerp: hectisch, met een enorme informatiedichtheid. Een uitstekende, zeer onderhoudende documentaire over een interessant onderwerp. De sympathie van filmmaker Andrew Rossi ligt duidelijk bij de krant, maar hij laat zich niet verleiden tot het suggereren van gemakkelijke oplossingen. De website van de New York Times bekijken is inmiddels niet meer gratis.
Aanvullende informatie:
VS 2011
Speelduur: 87 minuten
Regie: Andrew Rossi
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0
Uitgave: Living Colour Entertainment
Website