Net als een aantal andere high-end audio merken is ook NuForce, zij het mondjesmaat en in samenwerking met een platenlabel, actief met het uitbrengen van muziek. Ditmaal gaat het om een met twee microfoons gemaakte live opname die in 1990 plaats vond in het Lyceum Theater in San Diego.
De beide heren die verantwoordelijk zijn voor de naam van dit kwintet zijn twee oudgedienden die hun sporen in de jazz reeds lang geleden verdiend hebben. Gek genoeg, of beter gezegd jammer genoeg, hebben ze nooit eerder samen op een podium gestaan. Joe’s trompet en Marshal’s alt sax lijken voor elkaar gemaakt. Bij het vertolken van de zeven standards wisselen ze elkaar af in prachtige solo’s die op uitmuntende, ruimtelijke wijze door de microfoons uitgelicht worden.
Zoals de titel al doet vermoeden zijn vijf van de composities geschreven door Ellington. En hoewel die bij mij meteen de naam van altsaxofonist Johnny Hodges in gedachten roepen, is goed te horen dat Marshal jarenlang met hetzelfde instrument een vergelijkbare positie bekleedde in de band van die andere grote bandleider; Count Basie. Luister maar eens naar Mood Indigo. De opname laat de kleinste details horen en in dit nummer is bijvoorbeeld goed te horen hoe Marshall regelmatig zijn (loop)neus ophaalt. Het verhoogt slechts het gevoel van ‘er (heel dicht) bij zijn’.
Een prachtige cd met relaxt uitgevoerde songs waarbij Joe en Marshal op onopvallende vakkundige professionele wijze begeleid worden door de piano van Mike Wofford, de bas van Bob Magnusson en de drums van Roy McCurdy. Voor de liefhebbers biedt de dvd aanvullend het totale album in 24 Bit / 96 kHz.
