Adele Adkins is nog maar negentien jaar oud wanneer ze, ruim een jaar geleden inmiddels, de Britse muziekwereld verovert met haar debuutalbum ‘19’. Twaalf songs bestaande uit een mengeling van blues, jazz en pop waarvan er elf door haar zelf geschreven zijn. Ze heeft niet de looks van collega Duffy, is voor de tabloids niet zo interessant als Amy Winehouse, maar onderscheidt zich met een stem die de meeste luisteraars dieper raakt.
En dat ondanks de slechte opnamekwaliteit die meerdere songs kenmerkt. En daar komt de recent uitgebrachte Expanded Edition om de hoek kijken want dit album bevat niet alleen de originele cd maar heeft daarnaast een tweede schijf waarop negen van de twaalf songs staan die opgenomen zijn gedurende een live concert in ‘The Hotel Cafe’ in Los Angeles. Niet alleen beter opgenomen maar ook gekenmerkt door een minimalistische instrumentatie waardoor de kracht van de stem en van de teksten nog beter overkomt.
Luister naar het in mijn oren beste nummer, geschreven door Bob Dylan; Make You Feel My Love. Adele heeft haar bas aan de kant gezet en ook de strijkers zijn verdwenen. Wat rest is dat aangrijpende stemgeluid begeleid door pianospel van Steven Holness. Ook wanneer af en toe een gitaar toegevoegd wordt, blijft de magie. De bonustrack aan het eind, waarin Adele samen met de Raconteurs Many Shades Of Black ten gehore brengt, wordt daardoor bijna tot een anticlimax.
