Eric Bibb is al geruime tijd één van de belangrijkste en bekendste blueszangers. Met regelmaat verschijnen er albums waarop de innemende, welluidende stem van deze misschien wel meest rustige blueszanger aller tijden te beluisteren is.
Voor fans die uitsluitend een digitale bron in huis hebben was het debuutalbum van Eric lange tijd onbereikbaar. Rainbow People verscheen destijds, we praten dan over 1977, uitsluitend op lp. Tweeendertig jaar later brengt Opus 3 het alsnog uit op een hybride (stereo & multichannel) sacd. In de negen songs is duidelijk te horen welke mensen hem in deze periode inspireren.
Allereerst is dat zijn vader, de folkzanger Leon Bibb. Maar minstens zo belangrijk is Taj Mahal, waar hij ook mee opgetreden heeft. En niet te vergeten Cyndee Peters waarmee hij later een album maakte. De stijl is onmiddellijk herkenbaar als vintage Bibb. Afgezet tegen meer recent werk is overigens wel te horen dat zowel zijn stem als zijn stijl in de loop van de jaren verder gerijpt zijn waardoor de vergelijking met een mooie wijn zich opdringt. Door de fraaie opname komen ook de begeleidende instrumenten als sopraan sax, bas, gitaar, fluit, viola, cello en tumba (grote tom-tom) goed tot hun recht.
