Het eerste nummer van Katie Melua’s derde album ‘Pictures’ gaat over Mary Pickford die rozen at teneinde haar schoonheid te verhogen. Dat zal Katie niet hoeven te doen. Haar fijnbesneden gelaat, met daarin die grote donkere ogen, is van een schoonheid die uitstekend past bij haar prachtige stem.

In een wereld van geweld, honger en haat is het niet verwonderlijk dat kopers van haar albums willen wegdromen op de klanken van haar zoetgevooisde stem die in veel songs verhaalt van aspecten van de menselijke liefde als eerlijkheid, geborgenheid en betovering.

Wie zich even losmaakt van de ontegenzeggelijke betovering komt bij het beluisteren van deze nieuwe schijf tot de conclusie dat er ten opzichte van de twee voorgaande albums niet veel nieuws geboden wordt.
Mary Pickford vormt samen met haar geliefde Douglas Fairbanks een sterk begin maar daarna zakt het niveau aanmerkelijk.

Spellbound en What It Says On The Tin doen een redelijke poging om boven het gemiddelde uit te komen, maar pas wanneer het reggae ritme van Ghost Town weerklinkt herwint Katie haar magie. If You Were A Sailboat klinkt vervolgens weer zo lekker dat je geneigd bent om iedere kritiek te schrappen en je alleen nog maar over te geven aan de zo aantrekkelijke Melua droomwereld. Een droomwereld die voortduurt tot de laatste tonen van In My Secret Life wegsterven.