T+A Music Receiver - Mag het ietsje meer zijn?

T+A is een Duits audiomerk dat in Nederland al behoorlijk lang op de markt is, maar desondanks geen grote bekendheid geniet. En dat is onterecht.

Bij onze oosterburen krijgen de producten van Theorie + Anwendung uit Herford voortdurend lovende recensies vanwege hun uitstekende geluidskwaliteit, degelijke constructie, lange productcycli en hun mogelijkheid tot upgraden. De T+A Music Receiver die eerder dit jaar op de markt kwam verenigt het beste uit de T+A E-Serie in één apparaat.

Voor mijn zestiende verjaardag kreeg ik van mijn ouders een Zwitsers zakmes. Zo’n echte, met een bloedrood handvat en een zilveren kruisje erop. Er zat van alles op en aan. Een zaagje, een tandenstoker, een pincet, een schubbenkrabber, een kurkentrekker (handig voor een puber!) en natuurlijk een groot en een klein mesje. Waarom dit verhaal?

Het mes heb ik al lang niet meer, maar de herinnering kwam bovendrijven toen ik de zeer uitgebreide handleiding van de T+A Music Receiver doorbladerde. Dit ding kan zoveel dat ik me afvroeg of ik alle functies wel zou gebruiken als ik - op zoek naar een nieuwe stereoinstallatie - mijn uiteindelijke keuze op deze alleskunner zou laten vallen. Al die functies, sommige in zekere mate overlappend, is dat niet teveel van het goede, en gaat dat niet ten koste van de kwaliteit?

Om met die laatste vraag te beginnen: het antwoord daarop luidt ‘Nee’. Dat zal in de loop van deze recensie nader toegelicht worden, eerst maar eens uitpakken en installeren. De T+A Music Receiver is zeer degelijk gebouwd, maar legt niet het gewicht in de schaal dat ik had verwacht. Dat komt ten eerste omdat de ‘wangen’ die de zijkanten van de kast vormen niet van massief gegoten metaal zijn maar van kunststof. Dat scheelt gewicht, terwijl het door een slim spuitgiet-procédé net zo stijf is. Ten tweede omdat de versterker aan boord van de Music Receiver op hetzelfde principe gebaseerd is als die in de Power Plant geïntegreerde versterker uit dezelfde E-Serie. Dat betekent een zeer efficiënte Klasse-D versterker met een schakelende voeding. Hierdoor is geen enorme trafo nodig om toch een vermogen van 160 Watt aan 4 Ohm te kunnen leveren.

Aan de voorkant levert het herkenbare, aan Bauhaus herinnerende design van T+A een relatief rustig beeld op, ondanks het grote aantal - maar liefst 23 - knoppen. Ze zijn namelijk allemaal hetzelfde van vorm. De layout van al die knoppen is zo bedacht dat er een behoorlijk intuïtieve bediening mogelijk is. Het grote display in het midden en de direct daaronder geplaatste lade van de cd-speler vormen optisch een geheel. Knap gedaan. Aan de achterkant is het wat drukker.

Even bij de les blijven nu, want er volgt een lange lijst. Er zijn drie coaxiale digitale ingangen, twee optische, een RJ-45 netwerkaansluiting, een N-schroefaansluiting voor een WiFi-antenne, twee USB ingangen voor respectievelijk een externe harddisk en een iPod, een RS232 aansluiting, een bus voor de systeemafstandsbediening, een analoge FM antenne-aansluiting en een aansluiting voor een eigen afstandsbediening die met radiosignaal werkt zodat de Music Receiver ook in een dichte kast te bedienen is.

Maar we zijn er nog niet. Er is ook een Coaxiale digitale uitgang, twee Aux-ingangen op lijn-niveau, een tape in- en uitgang, een dubbele subwoofer-uitgang, een extra analoge stereo-uitgang om de Music Receiver op een multiroomsysteem aan te kunnen sluiten, een voorversterkeruitgang om eventueel een losse eindversterker mee aan te sturen, en een paar luidsprekerklemmen die banaanstekkers, spades en losse draad accepteren. Een tuimelschakelaar voor aan/uit en een IEC netentree maken het geheel compleet.

Hier ontdek ik een klein onhandigheidje van het kastontwerp. De aansluitingen aan de achterkant liggen namelijk een centimeter of vier verdiept, waarbij de deksel van het apparaat - dat wel helemaal naar achteren doorloopt - als een soort afdak boven alle aansluitingen zit. Dat heeft het voordeel dat het hele pluggengebeuren uit het zicht zit als de Music Receiver boven op een meubel wordt geplaatst, maar het nadeel ervan is dat je het apparaat bij voorkeur van achteren moet kunnen benaderen om alles aan te sluiten. Als je dat van de voorkant af wil doen, gebogen over het apparaat, is het een beetje moeilijk om kabels op de analoge aansluitingen aan te sluiten.

Mogelijkheden

De T+A Music Receiver heeft niet alleen een uitstekende cd-speler aan boord, maar ook een analoge radio én een volledige netwerkspeler volgens T+A’s eigen Streaming Client techniek die ook in de Music Player uit dezelfde E-Serie wordt gebruikt. De digitale ingangen kunnen (via de coaxiale aansluitingen) een signaal van 24 bit/192 kHz verwerken, via de optische inputs is dat 24/96. De dubbele interne D/A converter werkt in 32-bits resolutie, en voor hij het inkomende digitale signaal aangeboden krijgt is dat door een eigen, zeer nauwkeurige klok opnieuw gesynchroniseerd.

De analoge tuner heb ik maar kort getest. Ik bezit geen eigen antenne, en het kabelsignaal dat mijn woning binnenkomt is slechts van gemiddelde (lees: bruikbare maar niet spectaculaire) kwaliteit. Klankmatig is de tuner gewoon in orde, maar je blijft afhankelijk van de kwaliteit van een analoog signaal dat volgens mij steeds meer onder druk staat van allerlei storende invloeden. Daarom is het prettig dat de T+A Music Receiver een internetradio module aan boord heeft die toegang geeft tot tienduizenden radiostations die vaak zeer gespecialiseerde content aanbieden.

De Streamer vervolgens. Ik heb om te beginnen mijn Sonos Zoneplayer ZP90 via zijn digitale uitgang met de T+A verbonden om te wennen aan de klank van de interne converter van de T+A. Daarna was de eigen Streaming Client aan de beurt. Omdat je per ingang een zelf toe te voegen naam in het display kan laten verschijnen weet je heel snel naar welke bron je luistert. Dat is prettig, omdat de standaardaanduidingen die er vanuit de fabriek in staan niet zoveel zeggen. T+A adviseert om voor het weergeven van hogere resoluties de bedrade netwerkaansluiting te gebruiken. Omdat op de plaats van mijn geluidsinstallatie een soort black-spot van mijn draadloze internet heerst kon ik WiFi niet eens uitproberen, maar ik raad iedereen met streaming-audio aspiraties sowieso aan om voor een bedrade LAN-verbinding te zorgen in de buurt van de geluidsinstallatie. De Streaming Client werkt volgens het UPnP protocol, wat betekent dat met een App als PlugPlayer of het veel mooiere SongBook de streamer via de iPad of -phone kan worden bediend. Dat werkt toch handiger dan via de meegeleverde afstandsbediening en het (overigens goed leesbare) display van de Music Receiver.

Ondanks de 23 knoppen op het front van de receiver, en een overzichtelijke en goed in de hand liggende afstandsbediening was het blijkbaar onvermijdelijk om sommige knoppen een dubbele functie te geven die wordt geactiveerd door ze langer ingedrukt te houden. Dat is even wennen, maar geen onoverkomelijk bezwaar. Ik heb liever wat meer overzicht dan een dedicated knop voor elke functie...

Omdat de interne streamer van dezelfde DAC met hersynchronisatie gebruik maakt als externe digitale bronnen en de ingebouwde cd-speler heb ik geen verschillen kunnen horen. De T+A Music Receiver lijkt daarmee de ‘Wünschtraum’ te zijn voor muziekliefhebbers met een grote en nog steeds groeiende collectie cd’s die nog niet allemaal op een harde schijf is gezet. Het loopwerk is tijdens het spelen redelijk stil, maar maakt wel hoorbaar geluid bij het starten en stoppen van cd-weergave. Niet heel hard, maar genoeg om me af en toe een beetje aan te storen.

Luisteren

Omdat ik slechts acht dagen over het (gelukkig al wel ingespeelde) apparaat kon beschikken heb ik in korte tijd veel naar de T+A Music Receiver geluisterd. De algemene muzikale indruk die ik daarbij kreeg was er een van snelheid, detail, zuiverheid en dynamiek. Het laag in de track Thanks To You van Boz Scaggs is superstrak en gaat behoorlijk diep. Het is niet aangezet of rommelig, ook niet op hogere volumes. Wel is er onderin het frequentiespectrum een bepaalde ‘slankheid’ die me eigenlijk goed bevalt en waar ik altijd voor zal kiezen als het alternatief een te dikke bas is.

Om de Music Receiver eens goed aan de tand te voelen leek het me wel passend om voor een stukje onvervalste Germaanse Krautrock te kiezen. De symfonische progrock van Grobschnitt is niet wars van enige bombast, het openingsnummer Ernie’s Reise van het album Rockpommels Land is daar een goed voorbeeld van. De ruimtelijke weergave van deze fraaie remaster is uitstekend, en de T+A weet de juiste spanning in het akoestische intro te leggen. De wat holle drums die later invallen verraden de leeftijd van het album, maar qua dynamiek is dit veruit superieur aan tijdgenoten Camel en Pendragon, waar duidelijke invloeden van te horen zijn. Een minder geslaagde weergave zorgt er snel voor dat de wat fragmentarische opbouw van het ruim tien minuten durende nummer erg opvalt, maar de T+A Music Receiver weet er eenvoudig een heerlijk muzikaal en uiterst samenhangend geheel van te maken. Kleine details in de productie komen goed naar voren zonder het contact met het geheel te verliezen.

Ik blijf qua muziek nog even in Duitsland hangen, en kies voor het weinig bekende maar erg leuke album Verlass Die Stadt van Gustav, een bijna-soloproject van zangeres Eva Jantschitsch. Haar muziek heeft een kunstzinnige uitstraling, lekker gek doen en tegelijkertijd heel goed weten waar je mee bezig bent. Allemaal behoorlijk elektronisch en flink geproduceerd, maar ook erg goed op cd gezet. De track Neulich im Kanal heeft een zeer diepe, pompende bas die erg goed te volgen is met de T+A aan het roer. De vele laagjes die ze over elkaar heen plakt zijn keurig van elkaar te onderscheiden en de dynamische sprongen in het nummer worden zonder enige vorm van compressie weergegeven. Wel valt op dat de T+A Music Receiver een zeer lichte neiging heeft om muziek net wat frisser weer te geven dan ik gewend ben. Dat betekent niet dat er scherpte is, maar wel dat je wat beter moet opletten waar je hem mee combineert.

De ultieme lakmoesproef tot slot is het nummer Small Hours van het album One World van John Martyn. De details in deze opname zijn met de T+A Music Receiver zeer goed waar te nemen. Het zachtjes kabbelende water van het meertje, de gakkende ganzen die uit hun slaap zijn opgeschrikt en de verre, nachtelijke achtergrondgeluiden van verkeer en andere mysterieuze dingen worden in een enorme bubble van geluid in mijn luisterruimte geprojecteerd. De mompelende zang van de in 2009 overleden Britse bard is perfect in de geïmproviseerde muziek verstopt, en het onderhuidse ritme van de drumcomputer begint zéér zacht maar is al snel in de mix waar te nemen. Als na bijna 9 minuten de muziek stopt heb ik ook mijn conclusie klaar: de T+A Music Receiver is een uiterst begeerlijk apparaat met een paar kleine kanttekeningen.

Conclusie

Voor de 2790 euro die de T+A Music Receiver volgens de prijslijst moet opbrengen krijg je een volledige stereo-installatie, gecombineerd in één apparaat. Het ziet er strak uit, is eenvoudig te bedienen (als je eenmaal gewend bent aan de dubbele functies van sommige knoppen) en oerdegelijk in elkaar gezet. Het is een kwestie van smaak, maar ik zou er zelf voor kiezen om de Music Receiver te combineren met een luidspreker die een snelle weergave combineert met een enigszins laidback karakter. Die combinatie zal naar mijn mening de juiste balans opleveren tussen resolutie en muzikaliteit.

Het feit dat dit apparaat alles in één biedt is zowel een sterk pluspunt als een nadeel. Een pluspunt omdat de koper een perfect geïntegreerd systeem krijgt dat probleemloos werkt, weinig plaats inneemt en erg goed klinkt. Het vervangt op zijn minst vier losse apparaten. Denk je maar eens in wat dat scheelt aan snoeren achter je hifi-meubel. Maar het nadeel is dat je in de markt moet zijn voor een compleet nieuwe hifi-set. Als je alleen maar op zoek bent naar een streamer of nieuwe cd-speler is de T+A Music Receiver een beetje zoals mijn eerste Zwitserse zakmes: je wil het, maar realiseert je tegelijkertijd dat je meer dan de helft van de functies eigenlijk niet nodig hebt. In dat geval bieden de losse componenten van T+A minstens dezelfde kwaliteit.

Ondanks wat kleine kanttekeningen ben ik onder de indruk van deze alleskunner. En ik durf dan ook de vraag te stellen: mag het ietsje meer zijn? Doe eens gek en neem de beslissing om schoon schip te maken in je hifi-meubel en je hele set te vervangen door deze schoonheid. Je zult er geen spijt van krijgen.