Steeds goedkoper steeds beter

Dit artikel is eerder verschenen in FWD Magazine

De in het artikel genoemde prijzen dienen als richtlijn. Voor informatie betreffende actuele prijzen verwijzen we u graag naar ons winkeloverzicht

32-inch LCD schermen

Koopgids

Waar we vorig jaar nog een dossier wijdden aan 32-inch toestellen onder de kaap van 1.000 euro, kunnen we dit jaar de prijslat al op 700 euro leggen. Meer nog, voor die prijs vinden we zelfs een aantal Full HD-toestellen in onze test. En dat 700 euro nog een redelijke bovengrens is voor toestellen van dit formaat, blijkt ook uit de aanwezigheid van tv-sets die daar zelfs gevoelig onder duiken. Een televisie kopen is dan ook nooit eerder zo goedkoop geweest. Maar krijg je voor die prijs ook een behoorlijke kwaliteit?

Koopgids

Lcd-technologie is nog steeds de keuze bij uitstek voor deze schermmaat. LG verdeelt intussen ook een 32- inch plasmascherm dat we in ons vorig nummer aan de tand voelden, maar het is voorlopig de enige fabrikant die dat doet. In dit dossier opteerden we daarom toch voor een volledige lcd-selectie. Die technologie heeft intussen al een zekere maturiteit bereikt, zodat je voor 700 euro niet zwaar aan kwaliteit zou mogen inboeten.

Beeldkwaliteit

De beeldkwaliteit blijft onze belangrijkste eis als we naar een degelijke televisie zoeken. Omdat de technologie niet stil staat, zijn we ten opzichte van vorig jaar dan ook behoorlijk strenger geworden.

Waar letten we specifiek op? In de eerste plaats vinden we dat de basisinstellingen van deze toestellen zonder bijregeling al een adequaat resultaat moeten geven. Helderheid (bepalend voor zwartwaarden en zwartdetail) en contrast (belangrijk voor witdetail) moeten dus correct zijn. Ook wat kleuren betreft bekijken we nauwlettender of de relevante normen gerespecteerd worden. We houden niet van overdreven kleuren die er voor zorgen dat de meeste mensen er uitzien alsof ze te lang in de zon gezeten hebben. Verder meten we ook de grijsschaal van de toestellen uit. Alle grijstinten, van zwart tot wit, moeten vrij zijn van kleurzwemen. Dit is een belangrijk aspect dat zorgt voor levensechte beelden.

Daarnaast testen we ook uitvoerig een aantal beeldbewerkingsstappen. Ruisonderdrukking is een belangrijke stap voor analoge televisiesignalen, maar ook voor heel wat dvd’s kan een goede ruisonderdrukking het beeld verbeteren. Scaling, oftewel het omzetten van een bronsignaal naar de schermresolutie, staat ook op onze lijst. Zowel televisiesignalen als dvd-beelden moeten immers vergroot worden om ze op het scherm weer te geven. Blu-ray-beelden moeten dan weer verkleind worden als je ze op een HD Ready-scherm weergeeft. Als dat goed gebeurt worden alle details bewaard en worden er geen onbestaande, kunstmatige details toegevoegd. Deinterlacing ten slotte is het omzetten van interlaced signalen naar progressieve signalen. Fouten in die stap leiden meestal tot trapjesvorming in diagonale lijnen op het beeld, zeker als die bewegen. Deze eigenschap is zowel voor Blu-ray als dvd erg belangrijk.

Full HD of HD Ready?

Vorig jaar vonden we enkel HD Ready-toestellen met een resolutie van 1.366 bij 768 pixels in deze test. Dit jaar maken er ook twee Full HD-toestellen met een resolutie van 1.920 bij 1.080 pixels hun opwachting, en dat voor een lagere prijs dan sommige HD Ready-toestellen van vorig jaar. Moet je sowieso naar een Full HD-toestel zoeken? Neen. In deze schermmaat kunnen zowel Full HD- als HD Ready-panelen excellente resultaten neerzetten. En dat zowel met HD- (High Definition) als SD-bronmateriaal (Standard Definition).

Een Full HD-scherm heeft slechts in één situatie een heel klein voetje voor. Dat is wanneer je een HD-bron gebruikt (HDTV of Blu-ray) waarvan het bronmateriaal in 1.080i- of 1.080p-formaat komt. Het Full HD-scherm kan dat materiaal weergeven zonder scaling omdat het paneel dezelfde schermresolutie heeft als het bronmateriaal. Een HD Ready-scherm moet het bronmateriaal echter downscalen – verkleinen dus – naar de schermresolutie, en daarbij gaat onvermijdelijk wat detail verloren. Voor je denkt dat Full HD sowieso de betere keuze is, wijzen we er op dat we ‘slechts’ over een 32-inch scherm spreken. Vanaf een normale kijkafstand – zo’n twee à drie meter – kan je op zo’n klein scherm zelfs met de scherpste ogen nauwelijks het verschil zien tussen beide resoluties. Als het gaat over SD-bronmateriaal (zoals de meeste televisieuitzendingen, analoog of digitaal, en dvd) met een resolutie van 720 bij 576 pixels, dan moeten beiden toestellen het materiaal upscalen (vergroten) naar de schermresolutie van het paneel. In dat geval is de impact van de gebruikte scalingtechniek belangrijker dan de uiteindelijke resolutie. Zo kan slecht scalen naar 1.920 bij 1.080-resolutie resulteren in een slechter beeld dan goed scalen naar een resolutie van 1.366 bij 768 pixels. Voor een HD Ready-scherm zet je wel best de scaling van de dvd-speler af, anders moet het scherm het resultaat nog eens bewerken. Laat in dit geval de uitgang van de speler gewoon op 576i of 576p staan, en laat de scaling aan het scherm over.

Geluid

We zeggen het bij iedere tv-test: wie degelijk geluid wil, vertrouwt beter niet op de luidsprekers van de televisie. Dat is vooral belangrijk voor een degelijke filmervaring en surround- geluid. Dit wil echter niet zeggen dat de ingebouwde luidsprekers onbelangrijk zijn; beeld zonder klank is ook niet alles. Kijk en luister in de winkel even naar praatprogramma’s om in te schatten of de dialogen duidelijk genoeg weergegeven worden. Een muziekzender of je favoriete cd is een prima hulp om in te schatten of je de algemene klankkleur van de set wel aangenaam vindt. Is dat niet het geval, dan snuister je best even in de geluidsinstellingen op het toestel. Televisies die een paar degelijke presets hebben en die beschikken over een equalizer die iets meer kan dan enkel de bas en treble regelen, zijn beter uitgerust om wat te sleutelen aan de klank. Een goede surround-modus is ook een meerwaarde, hoewel die eerder zeldzaam is.

Aansluitingen

Randapparatuur aansluiten op een nieuwe televisie blijft een zaak van vooruit plannen. Wie een av-receiver in huis heeft, kan hier wat minder aandacht aan besteden. De av-receiver vervult dan immers een rol als doorgeefluik, zodat één kabel van de receiver naar de tv meestal volstaat. Maar wie al z’n apparatuur rechtstreeks op de televisie aansluit, moet toch goed nadenken welke bronnen de komende maanden of jaren hun opwachting zullen maken onder de televisie. HD-bronnen zoals Blu-ray-spelers, spelconsoles en HDTV-settopboxen sluit je best aan via HDMI. Drie HDMI-sloten zijn snel gevuld, maar twee HDMI-aansluitingen kunnen vaak ook volstaan. Vooral omdat een component video-aansluiting (de rode, groene en blauwe cinch-stekker) ook gebruikt kan worden om een HD-signaal naar je televisie te sturen. Wie een pc of laptop wil aansluiten op de televisie, let best op de aanwezigheid van een D-sub-aansluiting (VGA). Alle andere aansluitingen kunnen enkel gebruikt worden voor SD-signalen. Scart- en composiet video-aansluitingen (de gele cinch-stekker) zijn dus enkel geschikt voor oudere apparaten of als noodoplossing.

Varia

Televisies worden meer en meer uitgerust met allerlei extra functies. Een usb-aansluiting voor foto’s en muziek bijvoorbeeld, of zelfs een netwerkaansluiting zodat je media vanaf een netwerk rechtstreeks op je televisie kan bekijken. In deze categorie, en vooral in deze prijsklasse, moet je echter niet te veel van al die nieuwigheden verwachten. Opties die het gebruiksgemak bevorderen zijn natuurlijk altijd leuk meegenomen. Een DVB-T-tuner met CI-slot maakt digitale televisie mogelijk zonder settopbox, al is de ontvangst en het aantal beschikbare zenders in Vlaanderen beperkt. In Nederland is dit wel een prima optie. Ook aan de analoge tuner besteden we aandacht wat de kwaliteit van ontvangst en het gebruiksgemak betreft. De afstandsbediening bekijken we vanuit een praktisch standpunt. Werkt ze goed, is ze makkelijk te doorgronden en geeft ze toegang tot een aantal functies rond beeld en geluid zonder helemaal in de menu’s te moeten duiken?

JVC LT-32A90BU en LG 32LG3000

Scherp beeld, prima klank

Wanneer we dit toestel van JVC opstellen, valt ons meteen op dat we – behalve de hoofdtelefoonuitgang – geen zij-aansluitingen aantreffen. Er is geen gebrek aan aansluitingen, maar we zouden niet voor een zuinigere selectie kiezen. De menu’s zijn duidelijk, maar zouden wel een opfrisbeurt mogen krijgen. De remote is goed, met grote toetsen en een prima plaatsing. Voor de meeste functies moeten we wel in de menu’s duiken; voor beeld en geluid zouden we dat liever rechtstreeks vanaf de remote willen aanpassen. Voor analoge televisie komen we op gemengde resultaten. De tuner levert goede beelden met een degelijke ruisonderdrukking, maar zappen is een traag karwei. Wat beeldkwaliteit betreft zit deze JVC in de kopgroep voor dvd-weergave. De helderheid moesten we in de ‘zacht’-instelling wel lichtjes opkrikken, want die stond zo donker ingesteld dat er te veel zwartdetail verloren ging. Ook in de grijsschaal scoort dit toestel prima.

Waar het dan weer zwakker scoort, is de scherpteregeling. Die stond veel te hoog ingesteld, een probleem dat duidelijk zichtbaar werd in onze scaling-testen. Opmerkelijk genoeg kregen we dat probleem moeilijk weggewerkt, enkel het uitschakelen van de ‘Digipure’-instelling leverde een iets beter resultaat. De leukste verrassing was het geluid van deze set. Zo zorgde het ‘3D cinema’-sound voor een overtuigend ruimtelijk effect in onze Star Wars-scènes, terwijl het in Brotherhood of the Wolves geen overdreven ruimtelijke klank gaf. De sterkte van dit effect kan bovendien naar smaak geregeld worden, wat het nut verhoogt. Wie een scherm met goed geluid en erg scherpe beelden zoekt, zit hier dus gebeiteld.

Kwaliteitsvol en prijsbewust

LG heeft flink aan zijn gebruikersinterface gewerkt en dat zie je. Het toestel beschikt over erg mooie en duidelijke menu’s, waarin je gemakkelijk je weg vindt. Bovendien is er voor allerlei nuttige functies gezorgd. Je kan een lijst met favoriete zenders maken. Of de menulabels van de ingangen veranderen zodat die duidelijk zeggen welk apparaat er aangesloten is.

Bovendien zijn de ingangen waarop iets aangesloten is duidelijk gemarkeerd in de menu’s. De afstandsbediening is prima ontworpen met grote toetsen en zinvolle opschriften. Snel schakel je tussen instellingen voor sport, film of spel. Een topper wat betreft bedieningsgemak dus. Maar ook wat beeldkwaliteit betreft rijdt deze LG mee in het koppeloton. De resultaten met Blu-ray-schijven blijken erg goed. Enkel met de ruisonderdrukking moet je wat opletten; die gaf bij de hogere standen aanleiding tot wat detailverlies. Ook voor dvd-weergave zijn de resultaten voorbeeldig. Het enige zwakke punt zijn de basisinstellingen van helderheid en contrast.

In de ‘bioscoop’-instelling staat de helderheid veel te laag en het contrast te hoog. Regel dat dus zeker bij. Kleuren en grijsschaal scoren gemiddeld, maar de set kan perfect bijgeregeld worden. Dat gebeurt dan wel in ‘expert’- modus, en is bijgevolg niet echt geschikt voor de gemiddelde consument. Tot slot is ook het geluid zeer goed, binnen de beperkingen van wat we in deze categorie verwachten. De surround-modus is wat te schel maar de ‘bioscoop’-instelling zorgt voor een lekker volle klank. Koppel dat alles aan een bijzonder gunstige prijs, en deze tv is een echte aanrader.

Panasonic TX32LZD85 en Philips 32PFL5403D

Prima beeld, maar iets te rood

Panasonic pakt uit met dit Full HD-toestel. Het beschikt over een erg goede analoge tuner die voor loepzuivere beelden zorgt, en makkelijk en snel zapt. De afstandsbediening is prima in gebruik, maar je kan er weinig of geen opties mee veranderen zonder de menu’s in te duiken. Die zijn gelukkig erg duidelijk, maar niet erg uitgebreid. Dat betekent dat je maar weinig kan bijregelen. Is dat dan nodig? Neen, het beeldresultaat is zeer goed, met prima basisinstellingen voor wie de ‘cinema’-instelling kiest. De set levert bovendien zeer goed schaduwdetail zodat ook donkere films voor echt kijkplezier zorgen.

Onze enige echte klacht is de bijzonder overdadige aanwezigheid van het rood in het kleurpalet. Gecombineerd met een iets te zwak groen, lijdt dat tot een geelweergave die meer op oranje lijkt. Gevolg van dat alles zijn over het algemeen nogal rode gezichten. Dat effect kan een beetje gemilderd worden door de kleurinstelling lager te zetten. Til je niet te zwaar aan het rood, dan beschik je met deze set over een toestel dat over het algemeen zeer goede resultaten neerzet. De Full HD-resolutie (1.920 x 1.080) is natuurlijk ideaal voor Blu-ray, en ook dat is zichtbaar in de resultaten. Tot slot is ook het geluid van voldoende kwaliteit om films en spektakel prima te omkaderen. De ‘BBE ViVa’-instelling geeft erg goede resultaten, maar over de surround-instelling waren we niet zo enthousiast. Het SD-geheugenkaartslot kan je gebruiken voor fotobestanden.

Ronde vormen, volle klanken

Sierlijke rondingen blijven bij Philips de toon zetten bij de vormgeving. De gebruikservaring is goed, met een degelijke remote maar een matige menustructuur. Bij de remote is het aantal toetsen waarmee je de instellingen kan veranderen erg beperkt, zodat je meestal langs de menu’s moet passeren voor aanpassingen. Die menu’s zijn wel degelijk, maar we vinden ze niet overzichtelijk genoeg. Toch maakt het geheel een prima indruk, en kan je behoorlijk wat instellen. Favoriete zenderlijsten maken en ingangen hernoemen is geen probleem. Handig, want de Philips beschikt over een erg ruime selectie ingangen.

De beeldkwaliteit van dit toestel vertoont een aantal bijzondere karakteristieken. De ruisonderdrukking is zeer goed. Bij de Blu-ray-test is er zelfs zonder de functie te activeren bijna geen ruis waarneembaar. Bij de dvd-testen komen we tot dezelfde conclusie, maar enkel bij statische testbeelden. Zodra we bewegende beelden met ruis weergeven is de ruisonderdrukking zelfs zwak te noemen. In de ‘film’-instelling is het beeld iets te donker, wat makkelijk te corrigeren is. Minder goed zijn de opvallend felle kleuren, die te rood getint zijn. Net als bij de Panasonic, geeft ook deze set een geel weer dat te sterk naar oranje neigt.

Onze testscene uit Hero, waar rode kleding contrasteert met gele bladeren van de bomen, toont een bijna volledig oranje aanblik. Bovendien spurt de lichtopbrenst van dit scherm veel te snel omhoog. Donkere scènes worden daardoor veel lichter, maar in zeer heldere fragmenten is er sprake van overdadig veel licht waardoor er detail verloren gaat, bijvoorbeeld in wolken. Het geluid is prima. De klank is erg lekker en voldoende bij te regelen. Zelfs drums zoals in House of Flying Daggers klinken goed. Deze Philips is ook uitgerust met een aantal extra functies, en biedt een usb-aansluiting voor foto’s en muziek.

Salora LCD3238TN-MKII en Samsung LE32A557

Minimal(istisch)e oplossing

Salora biedt dit toestel aan een bijzonder lage prijs aan, maar daarin is het niet alleen. Er zijn immers nog meer concurrenten in deze test die voor een vergelijkbare prijs over de toonbank gaan. Het is dan ook een bijzonder zware opgave om met een echte budgetoplossing nog in het oog te springen. De aansluitingen zijn alvast tot een absoluut minimum beperkt. Ook wat extra eigenschappen betreft is zowat alles geschrapt. Dit is een scherm met aansluitingen en een analoge tuner, meer niet. De afstandsbediening is een voorbeeld van hoe het niet moet, met kleine toetsen en onduidelijke opschriften. Zo vinden we de klok terug onder de toets met het opschrift ‘size’. De menu’s doen erg ouderwets aan, maar zijn gelukkig wel duidelijk.

De analoge tuner levert gemiddelde resultaten, maar zapt vlot en snel. Ook de algemene beeldkwaliteit is geen hoogvlieger. De helderheid staat te laag zodat je net wat zwartdetail verliest, en de nogal agressief ingestelde scherpteregeling leidt hier en daar tot valse contouren. Kleuren en grijsschaal zijn echter vrij goed voor een budgettoestel. Enkel de kleurtemperatuur is zelfs bij de ‘zacht’-instelling veel te koel, waardoor het blauw de overhand heeft in het beeld. De achilleshiel van dit toestel zijn de zwakke prestaties voor Blu-ray; we raden het toestel af voor dit gebruik. Voor dvd blijken de resultaten gelukkig wel goed. Het geluid komt zwakjes voor de dag, met een weinig volle klank en een tekort aan punch. Ook de ruimtelijke effecten zijn pover. Het toestel is best geschikt voor praatprogramma’s, maar bij films moet je niet op een pakkende soundtrack hopen.

Functionele topper

De tweede Full HD-set in dit dossier komt van Samsung. Het toestel gooit onmiddellijk hoge ogen door een rijke selectie aansluitingen en een voorbeeldig gebruiksgemak. Vooral de afstandsbediening is een schot in de roos door zijn grote toetsen met duidelijke opschriften. Alle nodige functies zijn rechtstreeks via de remote te bedienen, maar zonder verwarring te scheppen met een overdaad aan toetsen.

Via de ‘entertainment’-mode kan je bijvoorbeeld snel en eenvoudig kiezen tussen de ‘sport’-, ‘film’- of ‘spel’-instellingen. De analoge tuner levert prima beelden, zonder al te veel scherpe filters. Zappen gaat wel eerder aan de trage kant. Voorts scoort het toestel ook excellent in onze beeldtesten. Zowel voor Blu-ray als dvd zijn de prestaties uitmuntend. De helderheid op deze set staat net wat te hoog afgeregeld, uitzonderlijk tegenwoordig. Meestal wordt die wat te laag gezet om het zwart te benadrukken, maar hier zagen we meer detail dan eigenlijk mag. Zet de helderheid dus gerust een paar puntjes lager. Ook de kleurinstelling is nogal hevig en mag wat getemperd worden.

Opvallend is dat het kleurbereik heel wat kleiner is dan de norm, maar dat stoorde ons niet tijdens de testen met filmbeelden. Het belangrijkste minpunt van deze Samsung is het geluid, dat maar pover uit de hoek komt. Er is geen noemenswaardige surround-ervaring en de klank is alles behalve rijk te noemen. Het geheel klinkt wel erg rustig, ideaal dus voor gewone televisie-uitzendingen, maar scoort ondermaats voor film. Het toestel is ook uitgebreid voorzien van extra’s, met een PiP-functie (Picture in Picture) en een usb-aansluiting voor mp3- en jpeg-bestanden.

Sanyo CE32LC33 en Sharp LC-32RD8E

Goede basis, mindere afwerking

Deze Sanyo is karig uitgerust wat aansluitingen betreft, al is het standaardassortiment wel aanwezig. Er zijn geen zij-aansluitingen en de hoofdtelefoon minijack-uitgang staat achteraan, wat hem erg moeilijk bereikbaar maakt. Het toestel beschikt over een PiP/PaP-functie (Picture in Picture/ Picture and Picture), maar daarmee is het meeste gezegd als het over de extra’s gaat. De menu’s doen erg ouderwets aan en zijn niet echt handig om door te navigeren. Ook de afstandsbediening is geen plezier in gebruik door de aanwezigheid van heel wat kleine toetsen. Bij de beeldtesten scoort het toestel pover. De resultaten zijn zwak, zowel met Blu-ray als dvd. De de-interlacing is ondermaats, waardoor er regelmatig gekartelde randen te zien zijn. Dat lossen we meestal op met een goede progressive scanspeler (dvd of Blu-ray) in 1.080p, maar deze Sanyo aanvaardt maximaal 1.080i-signalen. Het beste compromis is hier om de 720p-modus op de speler te kiezen.

De ruisonderdrukking is voor Blu-ray quasi onbestaand en niet beter dan gemiddeld voor dvd. Basisprestaties zoals het kleurbereik en de grijsschaal zijn goed, maar het toestel levert veel te donkere beelden. Dat heeft in dit geval niets met de helderheid te maken. Het probleem wordt veroorzaakt door de lichtopbrengst in de donkere scènes. Die blijft te lang erg laag, en gaat dan te snel omhoog in lichte scènes. Daardoor is er verlies van zowel zwart- als witdetail. Het gevolg is jammer genoeg een zwakke algemene beeldindruk. Het toestel levert wel een goed geluid, in lijn met de verwachtingen voor de schermmaat. Het is voldoende om voor een leuke filmervaring te zorgen, maar het 3D-panorama-effect klinkt net wat te hol om echt aangenaam te zijn.

In de schemerzone

Net als het toestel van Sanyo, is ook deze Sharp beperkt tot 1.080i als ingangssignaal. Gelukkig is de de-interlacing erg goed, zowel voor dvd als Blu-ray. Voor die beeldbewerkingen hoef je dus niet noodzakelijk op je speler te vertrouwen. Toch levert dit toestel niet de beeldkwaliteit die we van Sharp gewoon zijn. In de ‘zacht’-instelling is de kleurtemperatuur (die dan op ‘laag’ staat) te laag, zodat alles een overdadige rode schijn krijgt. Kies je voor ‘midden-laag’, dan blijkt de temperatuur wat te hoog, maar de meeste kijkers zullen dit verkiezen. De zwarten ogen erg donker, maar er is bijna geen detail te vinden in donkere scènes.

Het minst overtuigende punt is echter de grijsschaal, die op nagenoeg geen enkele plaats echt grijs is en ook nog eens verschillende tinten heeft naargelang je in donkere of lichte zones zit. Dat leidt tot erg onnatuurlijke kleuren in sommige filmscènes, zoals bij onze testbeelden van Hero. De gezichten zijn overdadig rood, terwijl de witte tunieken naar allerlei combinaties van groen en blauw neigen. De menu’s zijn nogal ouderwets, en zijn ook vrij karig met instellingen. De remote sluit daar jammer genoeg bij aan. De toetsen zijn te klein, en zelfs volume- en kanaaltoetsen staan nogal aan de zijkant gedrukt. De analoge tuner levert redelijke resultaten maar zapt erg traag. Ook de geluidsprestaties kunnen niet echt overtuigen. Het geluid klinkt ietwat benepen en er kan maar weinig bijgestuurd worden, al is er wel een aansluiting voor een subwoofer aanwezig. Deze Sharp is op heel wat vlakken een middenmoter, maar zakt door zijn slechte beeldresultaten naar de staart van het peloton.

Sony KDL-32U4000

Excellente kleuren

De gebruikservaring met deze Sony is ietwat gemengd. De afstandsbediening is prima: overzichtelijk, met grote toetsen en de juiste selectie optietoetsen. Via de ‘theater’-toets schakel je in één keer naar optimale instellingen voor film. De menu’s doen echter verouderd aan, en zijn een beetje te klein om echt gebruiksvriendelijk te zijn. De lay-out is echter voldoende duidelijk om navigeren niet al te moeilijk te maken. De luidspreker onderaan het toestel zorgt voor een rijke, volle klank die voldoende bas kan creëren. BBE ViVa staat garant voor een degelijk en natuurlijk 3D-effect zonder overdadige ruimtelijkheid.

Dolby Virtual zorgt voor een nog meer uitgesproken surround-effect, maar is voor ons net iets te veel van het goede bij dit toestel. De de-interlacing is matig tot zwak. Die bewerking zouden we dan ook veel liever overlaten aan een degelijke Blu-ray-speler, zoals die van Sony zelf, die het scherm kan aansturen in 1.080p. Spijtig genoeg is dat niet mogelijk, want het maximale ingangssignaal is beperkt tot 1.080i. Je kan als compromis opteren om de speler in 720p-mode te zetten. Daardoor scoort deze Sony slechts gemiddeld voor Blu-ray en dvd. De algemene beeldkwaliteit is wel zeer goed, en zorgt voor excellent zwartdetail en zeer natuurlijk ogende kleuren. De analoge tuner zorgt voor goede beelden maar zapt vrij sloom. Dit toestel is trouwens het enige uit de test dat beschikt over een ingebouwde DVB-C-tuner.

Conclusie en resultaten

Ongelooflijk maar waar: je krijgt meer kwaliteit voor minder geld ten opzichte van onze test van vorig jaar. Wat vooral opvalt is dat de betere toestellen uit de test niet veel prijsgeven wat beeldkwaliteit betreft tegenover toestellen uit een hogere prijsklasse en toch scherpe prijzen kunnen voorleggen. Dat is slecht nieuws voor de budgetmerken.

Als Beste Keus duiden we de Samsung LE32A557 aan, die de topper is in zowat alle categoriën behalve het geluid. Daar scoort het toestel beduidend zwakker. Op de tweede plaats treffen we een duo aan: de Panasonic TX32LZD85 en de LG 32LG3000.

Rond de Beste Koop kan er geen twijfel bestaan: de LG 32LG3000 koppelt zijn tweede plaats in het algemeen klassement aan een opvallend scherpe prijs, en steekt daarmee met kop en schouders boven de competitie uit. De tweede plaats gaat hier naar de Samsung LE32A557, gevolgd door de Philips 32PFL5403D.

De resultaten

Klik op onderstaande tabellen om ze te vergroten.