Bezoek Totem Acoustics

door Hans Pronk - Audiohuis Delft

In maart is Canada wit en koud, de gebouwen grijs en de auto’s ook, maar dat komt door de pekel. Maar dit slechts is de buitenkant.

Tijdens onze Totem-trip is duidelijk geworden dat de Canadees algemeen en zeker ook de mensen van Totem bijzonder warm van hart zijn, hoe kan het anders zulke mooie producten op de markt zetten. ’Onze totem-trip’ werd gemaakt door een klein gezelschap bestaande uit Jim en Mike, wederverkopers uit Engeland, Olivier uit Frankrijk, Pierre uit België en Eric en ondergetekende uit Nederland samen met Wim en Martijn van Joenit en fotograaf Ludo uit Borgerhout.

Vanaf Lufthafen Frankfurt is het ongeveer acht uur vliegen naar het moderne vliegveld Montreal Dorval alwaar we warm verwelkomd worden door de brede lach van Vince Bruzzese, eigenaar van Totem. In gehuurde Dodges Travellers leidt Vince ons naar het Holiday Inn aan Sherbrooke Street, ons logeeradres tijdens ons verblijf. Een aantal dingen vallen al meteen op: de ruimte in het straatbeeld, moderne en oude gebouwen wisselen elkaar af, zo ook de hoogtes, oude kerken met koperen daken spiegelen zich in moderne hoogbouw, de enorme trucks die je op de grote wegen ziet blijven buiten de stad.

Maar Air Canada brengt ons niet om autootjes en winkels te kijken. In feite is fotomateriaal nodig om een nieuwe Totem brochure samen te stellen en van deze gelegenheid is meteen gebruik gemaakt ons kennis te laten maken met hoe een Totem luidspreker tot stand komt.

Totem gebouw

Het bezoek aan Totem in St. Leonard (Montreal n/w) is een hele belevenis. Een enorme hoge glazen entree met een zwart natuurstenen vloer, aan een gebogen wand staan alle modellen van Totem uitgestald, omgeven met bijzondere Noord-Indiaanse kunstwerken.

In het hele gebouw overigens staat geen enkele wand haaks op de ander, dat geeft een geweldig ruimtelijk effect. Een knap geconstrueerde gebogen stalen trap brengt ons naar de verdieping waar de ontvangstbalie is en een ruime open kantoorruimte.

Wat meteen opvalt is een warme uitstraling door de diversiteit van warme kleuren aan de wanden waar Lucy, steun en toeverlaat van Vince zich voor heeft ingezet. Haar verlangen niet te willen werken op een bedrijfsvloer deed Vince een enorme partij smalle vloerdelen vinden, afwisselend gekleurd en daarmee is de gehele verdieping voorzien. Door de grote ramen die elke ruimte heeft wordt het licht aangenaam gekleurd door de warme uitstraling van de vloer. Overal, maar niet overdreven zie je Indiaanse voorwerpen, van een zeer indrukwekkende Totempaal die we kennen van de brochure tot trommels, ’false faces’, beeldjes van zeepsteen en dergelijke, verder aan de wanden diverse kunst en op de vloer oosterse tapijten.

In iedere kamer (je spreekt hier niet van een kantoor) grote massiefhouten bureaus en vooral overal muziek; bij Vince een opstellinkje met Dreamcatchers op een oude B&O, maar ook een proefopstelling met Tribes en een nieuw ontwikkelde inbouwluidspreker ’Inner Spirit’ met dezelfde, aangepaste units als men in de Hawk ziet!, spelend op een door Sim gebouwde eigen versterkerontwerp van Vince.

Op Lucy’s kamer staat wederom Vince zijn eigen versterker met een Accuphase cd-speler en een symetrische opstelling met van achter naar voor: Dreamcatcher, Mite, Mani2, Hawk en Shaman.

Alles klinkt super, alles op weer zo’n mooi tapijt, hoezo tot op de millimeter uitrichten?
Wanden, bekleed met doeken die gevormd zijn als ware het tipi’s zie je in het huis-theater. Vier rijen luxe verstelbare feauteuils, een enorm beeldscherm en de Hawk als hoofdluidspreker.

Aan de andere kant van de brede, ook hier gebogen gang een ruime keuken met een grote tafel waar zeker tien mensen ruim aan kunnen zitten. Op een wandkastje een opstellinkje met de Mite. We worden verrast met alle lekkers wat er bij een banketbakker te halen valt.

Rondleiding

De rondleiding begint bij een opslagruimte van onderdelen van filters, kabels in alle soorten en kleuren, spoelen, weerstanden en condensatoren.

Vince Bruzzese spreekt immer gepassioneerd.

Lege kasten wachten op assemblage... eerst worden ze nog visueel ge-matched.

Op de begane grond vindt in een ruim opgezette hal de assemblage plaats. Ten tijde van onze aanwezigheid is een vijftal mensen bezig met de Model One Signature, zichtbaar met veel gevoel voor het materiaal. Hier wordt absoluut geen lopende-bandwerk verricht.

Met grote zorgvuldigheid worden de filters en units in de kast gemonteerd waarna een luistertest plaatsvindt.

Het is een feest de filters te bekijken, ze zijn geweldig mooi opgebouwd met zorg voor gelijke richting van de diverse componenten, naar hoormatige bevindingen gesoldeerd of geklemd. Nadat de kasten van labels zijn voorzien worden ze nog een keer gecontroleerd voordat ze naar de verpakkingsruimte gaan.

Manitech

Manitech is de fabriek waar exclusief Totem kasten worden gebouwd, op een goed half uur rijden ten zuid-oosten van Montreal vlak bij St.Jean-sur- Richelieu.

Er heerst een enorme bedrijvigheid, pakweg acht mensen doen daar het zaag-, frees-, lijm- en schuurwerk

Jean werkt aan de Arro.

Het frezen gebeurt met behulp van mallen, er komt geen computer aan te pas en alle handelingen gebeuren handmatig.

Tussenschotten en de frontplaten worden met de hand gelijmd en handmatig onder de pers geklemd, met de hand langs de zaagmachine om de vellingkanten aan te brengen, handmatig langs de bandschuurmachine, met een schuurpapiertje worden de kanten afgerond.

Ook hier proef je ook weer de passie voor het product.Waar het buiten wit is van de sneeuw is het binnen geel van het stof.

Waar de kasten gelakt worden is geen stof, twee mensen zijn verantwoordelijk voor het handmatige spuitwerk. Op het eind wordt elke kast zorgvuldig op het oog gecontroleerd en zoveel mogelijk op kleur en structuur gesorteerd en in een beschermlaag verpakt.
Deze twee bezoeken geven heel veel zicht op wat er voor komt kijken een product te realiseren en dan besef je dat Totem luidsprekers eigenlijk helemaal niet duur zijn.

Mohawk

Buiten deze bezoeken om hebben we onder de bezielende leiding van Wim nog uitstapjes kunnen maken naar het ’Mohawk’ gebied Kanawake onder Montreal.

Oorspronkelijk dorp van de ’Huron’ stam vlak bij Quebec City waar we op een interessante rondleiding werden getrakteerd. (had ik mijn creditcard maar thuisgelaten)

In Quebec City werden we getrakteerd op een flink pak sneeuw. Op de terugweg waren we bang meer dan 250 km met 45km/u achter twee of drie giga-sneeuwschuivers te moeten blijven maar dat bleef beperkt tot twee keer een tiental kilometers.
De oude stad van Montreal is oergezellig en heeft een Frans-Engelse uitstraling, qua winkel-bezetting doet het me een beetje denken aan het Haagse Noordeinde, eet- en koffiehuisjes in Franse stijl, winkels waar je ’arts-indien’ kan kopen en veel kunst-galleries en bovenal een oergezellige ‘charchuterie’ annex eetgelegenheid in een ambience die je mogelijk in heel Frankrijk niet meer tegenkomt.

En zoals iedere grote stad heeft ook Montreal haar Chinatown. Chicken-lemon is verrukkulluk! ”Goeie tip Vince!” 

”je me souviens” staat op de nummerplaten van de auto’s in Quebec, ”ik herinner mij” een fantastische tijd, met fijne, internationale collega’s en een inmiddels befaamde gastvrijheid van Wim en Martijn.

Hans (Johannes) Pronk - Audiohuis Delft