Terwijl ze de diepten van een verlaten ruimtestation doorzoeken, komt een groep jonge kolonisten oog in oog te staan met de meest meedogenloze en dodelijke levensvorm in het universum.
De Alien franchise gaat al terug sinds 1979 en heeft al diverse klassiekers, vervolgen en spin-offs gekregen. Het eerste deel van regisseur Ridley Scott mag een ware klassieker genoemd worden, maar ook het tweede deel van James Cameron – die een geheel andere kant op ging qua genre (van horror en thriller naar actie en spanning) – mag zichzelf ook dit predikaat aanwijzen. Het beruchte derde deel van David Fincher is vooral beroemd om de perikelen achter de schermen, en het vierde, tevens laatste deel met Sigourney Weaver, verdeelt pers en publiek. De één vindt hem goed, de ander een verschikkelijke mislukking.
Daarna werd het stil rondom deze franchise, de twee spinoffs Alien Vs Predator en Alien Vs Predator: Requiem uit 2004 en 2007 niet meegerekend. Regisseur en producent Ridley Scott wilde toen zelf weer verhalen maken rondom saga en kwam met het origine verhaal Prometheus. Hoewel erg ambitieus, bombastisch en mooi gemaakt, leverde de film meer vragen op dan antwoorden, en dat was te zien in de opbrengsten. Er kwam dan ook geen vervolg vooor de Engineers, de voorname karakters uit de film.
De volgende film was geen vervolg op Prometheus, maar ook geen prequel op de eerste Alien-film, en dat maakt de film een beeje een curieus deel in de gehele saga. Alien: Covenant werd ook door pers en publiek gezien als "vlees noch vis", en kreeg dan ook teleurstellende kritieken en opbrengsten. En weer lag de franchise stil voor zeven jaar (ongeveer dezelfde periode tussen Alien en Aliens), totdat schrijver en regisseur Fede Alvarez een idee kreeg voor een nieuwe Alien-film, die terug ging naar de basis en veel meer elementen uit eerdere delen wilde inbrengen, zelfs inclusief een aantal aspecten uit de videogame Alien Isolation uit 2014. Alvarez wilde het verhaal laten afspelen in een periode tussen Alien en Aliens in. Daarom zien we ook een androide in de film terugkomen die lijkt op Ash, de androide uit de eerste Alien-film (en die door digitale technieken gelijkenissen heeft met wijlen Ian Holm, die het oorspornkelijke karakter speelde). Dit nieuwe deel heet Alien: Romulus en gaat meer terug naar de basis, en geeft voor de geoefende Alien-kijker veel herkenning. Maar er moet toegegeven worden dat ook veel aspecten bekend voorkomen, en dat is wel jammer.
Er zitten ook verder weinig tot geen connecties in met de eerste Alien-film en het vervolg Aliens, maar toch is het geen tweede Alien: Covenant, maar hoe komt dat? Ten eerste omdat Alvarez erin is gelaagd om echt een goede spanning op te bouwen in de film. Als kijker krijg je echt een aantal erg goede schrikmomenten en effecten voorgeschoteld. Ten tweede zijn er de acteurs, die echt alles in hun karakter gieten en hun uiterste best doen om te overtuigen. En ten derde zijn het de prachtige sets, speciale effecten en creaties die voorbij komen in de film.
Conclusie
Vele effecten en creaties zijn praktisch uitgevoerd, en dat is toch het meest overtuigende en werkt het beste voor de kijker. Al met al is Alien: Romulus geen revolutionair en vernieuwend deel in deze franchsie, maar het levert wel de klassieke spanning en horror waarvoor de eerste films bekend staan. De film is dan ook zeker een aanrader.
Beoordeling 4 / 5
