Type O Negative
Type O Negative – Life is killing me
Inmiddels ben ik mijn tienerjaren ontgroeid en ben ik Type O Negative een beetje uit het oog verloren. Latere cd’s als October Rust vond ik minder. Bovendien kwamen er andere bands die ik ging volgen. Groot was mijn verbazing en nieuwsgierigheid toen ik het nieuwe album Life is killing me in de brievenbus vond.
De boomlange frontman Peter Steele en zijn band zijn weer helemaal terug met de mix van Black Sabbath riffs, donkere/depressieve teksten en keyboardstukken. Maar ook terug van te lang weggeweest zijn de punkinvloeden. Ik denk dat het laatste de doorslaggevende factor is waarom deze cd zo veel beter is dan de meest recente voorgangers. De nummers zijn sneller en afwisselender geworden. Er valt weer volop mee te zingen met I don’t wanne be me, How could she? En Less than zero.
Natuurlijk zijn de Black Sabbath invloeden ook ditmaal weer overduidelijk aanwezig in de songstructuren maar ditmaal is er ook geluisterd naar oude Misfits en Sisters of Mercy. Hierdoor is de nadruk minder te komen op metalklanken en heeft de band een “fris” geluid gekregen en klinkt het af en toe erg toegankelijk.
Tekstueel gaat het bij Type O Negative flirt Type O Negative nog steeds met erotiek, gothiek en existensialisme.
In navolging van deze cd, duidelijk de beste in lange tijd, zal Type O Negative ook gaan optreden op diverse festivals zoals Waldrock in Friesland. Of dat optreden wederom mijn persoonlijke hoogtepunt van het jaar zal worden betwijfel ik. Dat het een goede show zal worden waar nieuwe songs van Life is killing me door de fans luidkeels zullen worden meegezongen staat vast. En misschien, heel misschien komt Black no1 dan ook nog wel voorbij, voor die goede oude tijd.
Over de CD :Type O Negative – Life is killing me
Label : Roadrunner Records