Koopgids 32 inch LCD scherm 2008

Dit artikel is eerder verschenen in FWD Magazine

De in dit artikel genoemde prijzen dienen als richtlijn. Voor informatie betreffende actuele prijzen verwijzen wij u graag naar ons winkeloverzicht.

32 inch televisie schermen

Koopgids

Wat mag je verwachten voor 1.000 euro? Voor een scherpe prijs moet je alvast bereid zijn om hier en daar compromissen te sluiten. We gidsen je dan ook graag even langs de belangrijkste aandachtspunten. Wat technologie betreft is de keuze snel gemaakt. In de 32-inch categorie is lcd immers de enige mogelijkheid. Voor plasmaschermen moet je voor een groter beeldformaat opteren.

Beeldkwaliteit

Beeldkwaliteit is steeds onze voornaamste eis als we naar televisies of projectoren kijken. Jammer genoeg is het ook op dit gebied dat we de grootste toegevingen moeten doen als we de prijs willen drukken. Maar waarin uit zich dit concreet?

Als we schermen beoordelen, letten we op de volgende zaken. Helderheid bepaalt hoe zwart de zwarte scenes zijn, contrast bepaalt hoe groot het verschil tussen licht en donker is, en de kleurbalans bepaalt hoe natuurlijk de kleuren ogen. Sommige schermen zullen een beperkt contrast tonen, of slecht detail in het zwart. Felle, bijna fluorescente kleuren komen ook wel eens voor.

Daarnaast moet een scherm ook alle aangeleverde signalen goed kunnen weergeven. Als het bronsignaal interlaced is, moet het scherm dat omzetten naar een progressief signaal – een proces waarbij heel wat zichtbare artefacten kunnen optreden. Als je veel ‘trapjes’ ziet in diagonale lijnen, zeker als die bewegen, dan heeft het scherm moeilijkheden met het deinterlacen. Tot slot moet het toestel de signalen ook op schaal brengen voor de grootte of resolutie van het lcd-scherm, in dit geval naar 1.366 bij 768. Dvd-beelden – die slechts 720 bij 576 pixels groot zijn – moeten vergroot worden, HD beelden – die 1.920 bij 1.080 pixels groot zijn – moeten verkleind worden. Ook daarbij kan er wat misgaan, meestal in de vorm van verlies van detail.

Geluid en Aansluitingen

Bij een 32-inch scherm hoef je geen reuzeprestaties te verwachten wat geluid betreft. Voor stevige bassen en mooi gedetailleerde soundtracks heb je andere apparatuur nodig. Wat je wel moet eisen van dit scherm is een duidelijke en heldere weergave van dialogen. Wil je toch voor een beetje filmervaring gaan, dan bieden deze schermen meestal een of meerdere (uitschakelbare) geluidseffecten. Soms zijn die nogal pover, maar hier en daar vinden we ook effecten die werkelijk wat bijdragen aan het algemene klankbeeld. Probeer de instellingen in de winkel even uit, en oordeel of ze voor jou een echte meerwaarde hebben. Als tip geven we wel mee dat de meeste pseudo-surround-effecten niet bijster goed klinken.

Op de Silicon Optix test-dvd die we gebruiken, is deze scene een belangrijke test voor de-interlacing. Als de randen van de vlag gekarteld zijn, scoort het toestel slecht. Zijn die daarentegen zacht, dan scoort het goed.

Aansluitingen

We hebben meer en meer apparatuur die aangesloten moet worden op onze televisie. Een goede selectie aansluitingen is dan ook belangrijker dan ooit. In volgorde van hoogste naar laagste kwaliteit zijn de beschikbare beeldaansluitingen: HDMI, component video, Scart (RGB), S-video en composiet video.

Hou er rekening mee dat het aantal aansluitingen in de hier besproken categorie toestellen soms beperkt is. Dat is des te belangrijker als je van plan bent om mee te stappen in de HD-evolutie. HD is immers enkel mogelijk via de HDMI- en component video-aansluiting, en die zijn niet altijd in grote getale aanwezig op deze schermen. Hoeveel HDMI-aansluitingen moet je dan voorzien? Eén voor je HDTVdecoder, één voor een spelconsole en één voor de dvd-speler of HD-speler (HD-DVD of Blu-ray). Zo kom je al snel aan drie stuks. Natuurlijk kan je een van deze apparaten aansluiten via component video, om op die manier toch nog van het beste beeld te genieten. Hou er wel rekening mee dat de kopieerbeveiliging – met name bij HD-bronnen zoals Blu-ray en HDDVD – in dat laatste geval stokken in de wielen kan steken. In die situatie wordt de beeldkwaliteit namelijk wél behoorlijk teruggeschroefd.

We kunnen dus genoegen nemen met twee HDMI-aansluitingen en een component video-aansluiting, maar erg veel ruimte voor uitbreiding is er dan niet meer. Als je een AV-receiver in huis hebt en die inzet als schakelcentrale, kun je dat probleem natuurlijk handig omzeilen. In dat geval heb je in feite genoeg aan één ingang van elk type op je tv-toestel.
Wie over wat oudere apparatuur beschikt die enkel gebruik maakt van Scart en composiet video moet ook opletten, want deze aansluitingen verdwijnen langzaam maar zeker van het toneel. Maak dus in ieder geval een lijst van de apparaten die je nu al bezit of in de nabije toekomst wil gebruiken, en welke aansluiting je voor elk apparaat nodig hebt. Op die manier kom je niet voor verrassingen te staan.

Varia

Onder deze noemer wordt vooral het gebruiksgemak van onze televisie onder de loep genomen. Hoewel de opkomst van digitale televisie het belang van de ingebouwde analoge tuner doet verminderen, testen we deze op zapsnelheid en beeldkwaliteit. Daarnaast werpen we een kritische blik op de afstandsbediening. We letten op de plaatsing van de volume- en kanaaltoetsen, en kijken na hoe gemakkelijk het is om beeldinstellingen zoals aspect ratio en kleurprofiel aan te passen. We evalueren ook hoe gemakkelijk de aansluitingen te bereiken zijn. Extra functies die we leuk vinden zijn PIP/PAP (Picture In Picture – een klein beeld in het hoofdbeeld – en Picture And Picture, twee beelden naast elkaar), en de mogelijkheid om het beeld te bevriezen.

Let op, dit laatste is niet hetzelfde als Live TV pauze. Bij Live TV pauze zet je de uitzending even stil, maar na een druk op de play-toets loopt de uitzending verder van waar je gepauzeerd had. Vanaf dan kijk je dus met vertraging naar (een opname van) de uitzending, zodat je geen deel van het programma mist. De mogelijkheid die deze toestellen bieden is veel eenvoudiger. Je neemt als het ware een snapshot van het scherm en die shot wordt getoond. De uitzending loopt ondertussen wel gewoon verder. Wanneer je het snapshot afzet, pik je dus gewoon weer in op de live-uitzending. Je hebt dan wel een deel van de uitzending gemist terwijl je naar het snapshot keek. Deze techniek is nuttig als je een recept, een adres of telefoonnummer dat op het scherm verschijnt wil overschrijven.

Sommige toestellen zijn uitgerust met een DVB-T-tuner, maar die heeft in Belgie en Nederland jammer genoeg weinig nut, tenzij je enkel van de publieke zenders (VRT, Ned 1, 2, 3) wil genieten.

Hitachit, JVC en LG

Hitachi L32HP01E

De scherpe, zwarte, glossy kader van de Hitachi straalt een zekere klasse uit en oogt erg prettig. Diezelfde aandacht voor detail zien we jammer genoeg niet terug in de menu’s. Die zien er eerder ouderwets en onverzorgd uit. Ze navigeren wel gemakkelijk, maar echt gebruiksvriendelijk vinden we ze niet. Bovendien zijn ze erg karig met info over het effect van bijvoorbeeld de geluidsinstellingen. Ook de handleiding zondigt in dat opzicht. De aansluitingen zijn iets moeilijker te bereiken dan we gewend zijn.

Bij de beeldtesten valt de Hitachi op door behoorlijk gemengde resultaten. Vooral bij de de-interlacing-testen is er erg veel trapvorming in de diagonale lijnen te zien. We raden dan ook aan om het toestel te combineren met een goede dvd-speler die van progressive scan voorzien is. Meest opvallend is de instelling van de helderheid bij de ‘cinema’-instelling. Die eerste controleert het zwartniveau en staat verbazingwekkend hoog ingesteld, waardoor zwart veel meer op grijs gaat lijken en de kleuren veel punch verliezen. We haalden de helderheid dan ook fors naar beneden en dat gaf veel betere resultaten, al blijft de zwartweergave van dit toestel een zwak punt.

Het toestel biedt een goede PIP/PAP-functie. De geluidsprestaties zijn eerder matig te noemen, al kan je de klankkleur wel goed regelen met behulp van de ingebouwde equalizer. Uitzonderlijk genoeg beschikt dit tv-scherm wel over een subwooferuitgang. Het toestel lijkt ons overigens duidelijk verwant aan de Sanyo, die verderop in deze test aan bod komt.

JVC LT-32P80BU

Het minimalistische frame van de JVC oogt erg luchtig, het heet dan ook niet voor niets ‘Aery Frame’. Enkel de HDMI-aansluitingen staan achteraan. Al de andere aansluitingen staan eerder aan de zijkant, maar net wat te diep achter het toestel om als echte zij-aansluitingen in aanmerking te komen. De afstandsbediening is voor enkele verbeteringen vatbaar. We vinden de volume- en kanaaltoetsen te klein, en D-pad is niet erg handig geïmplementeerd. De menu’s navigeren wat traag, maar ze zijn erg uitgebreid, makkelijk en overzichtelijk. Ook bij het zappen gaat het er trouwens vrij traag aan toe.

De JVC levert goede beelden, en door de 100Hz-technologie zien bewegende beelden er erg scherp uit. Toch vallen er ons twee schoonheidsfoutjes op. De ruisonderdrukking kan beslist beter, en het dynamisch contrast is nogal fors geimplementeerd. Bij sommige testbeelden zie je heel makkelijk hoe het scherm zijn zwartwaarden aanpast. Bij het gewone kijken stoorde ons dat gelukkig nooit.

De JVC heeft een prima PAP-functie, en kan ook een mozaïekbeeld tonen met snapshots van 12 zenders. Het geluid is ten slotte erg levendig: het bevat veel diepte en een leuke bas. Het toestel beschikt ook over een eco-mode die de helderheid aanpast aan de hoeveelheid licht in de kamer.

LG 32LC52

LG stuurt ons een toestel met een zeer competitief prijskaartje. Deze televisie slaagt er echter niet in om zich op een andere manier te onderscheiden van de rest. Het accepteert bijvoorbeeld wel tot 1.080p/24- ingangssignalen, maar dat is ook nodig vermits de upscaling en deinterlacing van erg matige kwaliteit zijn. Een speler die een goed 1.080p-signaal aanlevert verbergt die zwakheden alvast. Maar ook de andere beeldinstellingen kunnen ons niet bekoren.

Zo is de helderheid van het beeld te laag, waardoor je heel wat detail in het zwart verliest. We vonden geen degelijke beeldinstellingen in het menu om dit aan te passen. Via de remote kan je de helderheid wel opkrikken, maar zelfs één stap omhoog leek ons al te veel. De zwarte vlakken zagen er plots eerder grijs uit. De menu’s zijn wel duidelijk, maar veel te beperkt. Je kan nauwelijks iets veranderen. Ook de afstandsbediening scheert geen hoge toppen qua bruikbaarheid. Het geluid is wel goed.

Deze set valt op door zijn aantrekkelijke prijs, maar daarvoor moeten compromissen gesloten worden op het vlak van beeldkwaliteit.

Philips, Mirai en Panasonic

Philips 32PFL7962D

Deze Philips oogt erg luxues. Net zoals de meeste andere televisies van de fabrikant uit Eindhoven, beschikt ook dit toestel over de ingebouwde Ambilight-lichttechnologie. De subwoofer achteraan het scherm belooft prima geluid, en we zijn inderdaad positief onder de indruk van de klank. Die is vol en rijk, en biedt hier en daar de punch die we op andere toestellen toch missen.

De gebruiksvriendelijkheid van dit toestel is matig: zowel de menu’s als de afstandsbediening kunnen ons niet inspireren. De afstandsbediening is erg klein en heeft dus ook kleine toetsen, maar ze blijft gelukkig wel bruikbaar. De zij-ingangen zitten vrij diep achter het toestel verstopt, zodat daar wat bruikbaarheid verloren gaat. Als televisietoestel zapt deze Philips erg snel, maar de beeldkwaliteit is enigszins tegenvallend. Zo is de ‘film’-instelling eerder een dynamische instelling. Wie voor een rustiger beeld wil opteren, moet de ‘nieuws’-instelling gebruiken. Daarmee zondigt Philips toch tegen de ongeschreven afspraken. Maar zelfs na het opsporen van de juiste instelling blijft het beeld erg matig.

We zien veel ‘trapjes’ in de diagonale lijnen, wat op slechte de-interlacing wijst. De kleuren staan te fel ingesteld, en het contrast en de scherpte zijn sterk opgepompt. Zelfs met heel wat afregelen en het afzetten van de speciale beeldfilters konden we slechts een matig beeld op het scherm krijgen. Het toestel accepteert ingangssignalen tot 1.080p/24, en we raden dan ook sterk aan om voor een goede upscaling, progressive scan-speler te gaan die de zwakheden van dit scherm kan opvangen.

Mirai DTL-832E600

Aan de de buitenzijde oogt alles goed afgewerkt. Enkel de voet valt ons wat tegen, die mocht wel iets steviger zijn. Op de aansluitingen is sterk bezuinigd. We noteren slechts één HDMI-aansluiting en geen composiet- of S-video-connecties – toch opvallend. Er zijn wel een DVB-T-tuner en CAM-module voorzien, en de DVB-T-tuner heeft zijn eigen ingang voor een antennekabel.

De menu’s zijn erg eenvoudig in gebruik, en de OSD (On Screen Display) kan een voorbeeld zijn voor sommige grotere merken. Anderszijds zijn de menu’s erg beperkt, veel mogelijkheden voor aanpassingen aan beeld of geluid zijn er niet. Ook de afstandsbediening is eenvoudig en gebruiksvriendelijk, met grote, gemakkelijk te bedienen toetsen. De beeldkwaliteit ligt in lijn met de prijs. Verwacht dus geen topprestaties, maar anderszijds doet het scherm het zeker ook niet slecht.

We stellen vast dat de kleuren overmatig hard gesatureerd staan, zelfs in ‘cinema’-mode. Daarnaast is ook de grijsschaal lichtjes gelig getint, en is de ruisonderdrukking erg zwak. Ook qua geluid zien we hier geen erg scherpe prestaties, maar voor z’n prijs doet dit toestel het eigenlijk helemaal niet slecht. Het scherm aanvaardt overigens 1.080p-ingangssignalen, maar het geluid stotterde toen we 1.080p/24- materiaal probeerden te bekijken. Gekoppeld aan een degelijke upscaling- en progressive scan-speler is dit scherm een goede keuze.

Panasonic TX-32LX70F

Panasonic pakt uit met een prima afgewerkt toestel met zeer toegankelijke aansluitingen. De menu’s zijn erg eenvoudig en gemakkelijk te bedienen. De afstandsbediening onderschrijft ditzelfde principe: eenvoud en gemak. De ontvangst van onze kabelzenders blijkt excellent. Bovendien zapt het toestel heel snel en krijg je feedback te zien via een infobalk, zodat je niet per ongeluk een paar zenders te ver doorzapt.

Erg geschikt dus voor tv-kijkers die nog naar analoge televisie kijken, want ook het analoge beeld is prima, met een zeer goede ruisonderdrukking. De Panasonic is in staat om 1.080p-beelden weer te geven, maar kan geen 1.080p/24- beelden aan. De andere beeldtesten leverden een prima resultaat voor deze categorie. Daar wordt onder andere aan bijgedragen door de 100Hz-technologie. Het geluid is over het algemeen goed, maar de speciale geluidseffecten zijn dan weer af te raden.

Sony, Sanyo en Samsung

Sony KDL-32S3000

Gebruiksvriendelijkheid troef bij deze Sony. De bedieningstoetsen staan bijvoorbeeld bovenaan op het toestel, en zijn daardoor makkelijk te bekijken en te gebruiken zonder dat je je in bochten hoeft te wringen. Alle aansluitingen zijn prima bereikbaar. De menu’s zijn eenvoudig en vlot te bedienen, hoewel we hier als enig minpunt aanhalen dat ze iets groter hadden mogen zijn met het oog op de leesbaarheid.

De bijgeleverde afstandsbediening ten slotte ligt goed in de hand, heeft mooie, grote toetsen en levert een paar belangrijke functies onder een eigen specifieke toets. Zo kan je de beeldinstelling van het toestel met één toets van je huidige instelling naar cinema-modus brengen en omgekeerd. Dat is erg handig als je voor gewone televisieuitzendingen wat koelere kleuren prefereert. Als je snel iets wil wijzigen aan beeld- of klankinstellingen is ook daar een shortcut voor voorzien op de remote. Toch is de remote absoluut niet overladen. Een goed voorbeeld van hoe het moet dus.

Waar de Sony ons wel enigszins teleurstelt, is op het vlak van beeldprestaties. De ‘live colour’-instelling leek ons veel te fluo-achtig, die hebben we dan ook afgezet. Het resulterende beeld toont wel goede kleuren. De de-interlacingprestaties zijn zwak te noemen, waardoor er bij diagonale lijnen veel trapvorming zichtbaar is. De grijsschaal, het upscalen van beelden, het contrast en de helderheid zijn dan weer prima. Het geluid van deze televisie is goed, zeker met gebruik van het ‘BBE Viva’-effect. We zijn van Sony toch net wat beter beeld gewoon, maar het blijft een prima set.

Sanyo CE32HW06

Zelfs de kaders van de Sanyo en Hitachi lijken erg op elkaar, al vond Sanyo het noodzakelijk om vooraan een fel oplichtende blauwe led te monteren die bijna als verlichting kan dienst doen. Daarnaast is er heel wat functionaliteit van het toestel gehaald. Zo zijn de aansluitingen aan de zijkant allemaal verdwenen. De subwooferuitgang, en de S-video-ingang zijn ook achterwege gelaten. De uitgang voor de hoofdtelefoon kreeg een plaatsje achteraan op het toestel, een keuze die we echt wel ongelukkig vinden. Verder zijn ook de DVB-T-tuner en de PIP/PAP-functie weggelaten.

De beeldprestaties van beide machines zijn bijna identiek. De Sanyo kreeg wel een iets betere kleurinstelling en een veel beter zwartniveau mee, waardoor hij het toch iets beter doet. Bij sommige testen ging er wel heel wat detail verloren. De afstandsbediening is volkomen anders, en op dat punt scoort de Sanyo goed. Navigeren in de menu’s wordt gedaan met een aparte D-pad (Directional Pad) bovenaan, wat ons enigszins overbodig lijkt. Toch ziet de remote er erg hip uit en blijkt ze ook prima te werken.

Uiteindelijk lijkt ons het weglaten van al die functies niet zo dramatisch. Wat overblijft is een afgeslankte machine met redelijke prestaties, maar dan wel aan een scherp afgeslankte prijs. Daardoor is de Sanyo een erg leuke deal. We raden wel aan om dit toesel (net als de Hitachi) te koppelen aan een goede progressive scan speler.

Samsung LE32M86BD

De Samsung scoort met zijn glossy zwarte, organische vorm. De draaivoet zorgt voor wat flexibiliteit bij de oriëntatie van het scherm. De afstandsbediening is eerder pover, ze heeft veel te keine toetsen waardoor het zoeken is naar belangrijke functies zoals aspect ratio en de beeldinstelling. De beelden van de analoge tv-tuner zijn vrij van ruis en leken ons erg goed. Jammer genoeg zapt het toestel erg traag en tijdens het zappen zie je niet op welk kanaal je afgestemd hebt.

De zwartweergave en kleurbalans zijn niet de sterkste punten van de Samsung. Je kan het zwart wel wat bijregelen in de goede en uitgebreide menu’s. Ook voor de kleuren is het mogelijk om wat te sleutelen, maar dat vereist enige kennis van zaken. We hadden dan ook liever een iets beter resultaat gezien van de standaardinstellingen. Die twee foutjes kosten de Samsung wat punten en dat is jammer, want voorts doet hij het prima. De 100Hz-technologie zorgt voor scherpe beelden, ook als er veel beweging is.

Het scherm doet het excellent wanneer we HD-materiaal aanleveren, maar ook voor gewone dvd’s zijn de prestaties prima. Dat het toestel maximum 1.080i als ingangssignaal aanvaardt is geen enkel probleem. De de-interlacing-capaciteiten van dit scherm zijn namelijk excellent. Dat maakt het de keuze bij uitstek als je een wat oudere dvd-speler bezit of een goedkopere HD-speler wil aanschaffen die maximum 1.080i als uitgangssignaal aanlevert. Ook wat geluid betreft legt de Samsung goede resultaten voor.

Conclusie

De prijzen van televisietoestellen dalen gestaag, en daardoor kan je nu al degelijke 32-inch televisies vinden die onder de psychologische grens van 1.000 euro duiken. We maakten een kleine uitzondering voor de Samsung, die net boven onze prijsgrens van 1.000 euro ging.

Wat ons systematisch opviel in deze categorie is dat de beeldprestaties toch beduidend lager liggen dan bij de duurdere toestellen. Wie op de aankoopprijs bespaart moet hier en daar dus op prestaties toegeven. Een opmerkelijke situatie deed zich voor toen we ook twee toestellen uit discountketens in de vergelijking opnamen. Die waren beduidend goedkoper, terwijl één van beide prima presteerde en het ander erg pover. Echt extreme bodemprijzen zoeken blijft dus een risico.

Als we naar pure prestaties kijken, dan zitten er drie toestellen vooraan in het peloton. De JVC LT-32P80BU krijgt onze Beste Keus-prijs. Hij haalt het met een neuslengte voorsprong van de Panasonic TX- 32LX70F en de Sony KDL-32S3000, die samen de tweede plaats delen. Als we de prijs mee in rekening nemen, geven we de lauwerkrans van de Beste Koop aan de Sanyo CE32HW06, die het net haalt van de Mirai DTL-832E600. De LG 32LC52 verdient in deze categorie de derde plaats.

Klik op de tabel voor een grotere weergave