Siltech Classic Mk2

Dat zelfs een Classic voor verbetering vatbaar kan zijn bewijst kabelfabrikant Siltech die enige maanden terug uitkwam met deze mk II versie van het kabeltype dat ik in juli 2003 recenseerde. Omdat ik de originele Siltech Classic kabels sindsdien in gebruik heb was ik, met de klank van de Siltech Signature bekabeling nog naklinkend in mijn achterhoofd, erg benieuwd naar de prestaties van deze mk II.

Reden waarom ik gedurende de Lente Hifi Show in de Rotterdamse Doelen bij de vertegenwoordiger van distributeur More Music BV een totale setbekabeling bedong. Omdat op dat moment mijn nieuwe luisterruimte nog niet klaar was en mijn referentieset nog elders opgesteld stond besloot ik de kabels te testen in mijn huiskamerset.

Deze huiskamerset kent sinds enkele maanden de volgende bezetting. Als bron dient het CEC TL5100 snaar aangedreven CD loopwerk in combinatie met de Model 4 upsampler / anti jitter device en de Model 3 D/A converter, beiden van het Italiaanse merk North Star Design. De onderlinge verbindingen met digitale Siltech HF 9 interlinks in de gebalanceerde uitvoering worden voor deze test vervangen door de HF10 kabels uit de Classic mk II serie.

Normaliter wordt de DAC met een Siltech Classic SQ28 aan de PrimaLuna ProLogue One geïntegreerde versterker gekoppeld. Ditmaal gebeurt dat met de SQ88 Classic mk II. De luidsprekerkabels die de Prima Luna verbinden met de Sonus Faber Concerto monitoren, de Siltech Classic LS88, moet tijdelijk het veld ruimen voor de LS-110 Classic mk II. De Classic interlinks en luidsprekerkabels die ik normaliter gebruik zijn instapmodellen. De hier geteste kabels zijn steeds de op 1 na duurste - of de op 1 na goedkoopste zo u wilt - in hun categorie. Tot slot vervang ik de vier Siltech Classic SPX-30 netkabels door de vier nieuwe Siltech SPX-30 Classic mk II exemplaren.


Ziet er uit als ………

Uit de grote kartonnen omhulling komen donkerblauwe styrofoam dozen met in elk daarvan een digitale kabel of een set interlinks dan wel luidsprekerkabels. Ze zien er robuust en tegelijkertijd origineel en stijlvol uit. Zoals ik al ooit eerder opmerkte; Siltech kent zijn pappenheimers en evenmin als er bij de opbouw van de kabels over één nacht ijs gegaan wordt is dat bij de presentatie van de producten het geval. In iedere doos bevindt zich een kaartje waarop de naam van de medewerkster vermeld staat die het desbetreffende stuk vervaardigd heeft. Nice personal touch!

De kabels hebben dezelfde donkerblauwe mantel die ik ken van de originele versie maar er zijn een aantal dingen die opvallen. Allereerst is de dikte van de kabels toegenomen waarmee ze wat meer lijken op de (veel) duurdere Signature lijn van Siltech. Verder zijn ze zwaarder en hoewel het stuk voor stuk soepele kabels zijn is de LS-110 Classic mk II wat minder soepel dan de Classic LS88. Tot slot vallen de "Signature kokers" op. Ditmaal evenwel niet vervaardigd uit vliegtuig aluminium maar uit een donkerblauwe kunststof.

De Techniek

Bij het zien van de kabels komt automatisch de vraag op; wat is er nu eigenlijk veranderd in deze mk II versie. Dat er buiten de optische verschillen ook intern wel degelijk veranderingen doorgevoerd zijn wordt mij verzekerd door Edwin van der Kleij. Kern van het ontwerp wordt nog steeds gevormd door de G5 zilver / goud geleiders. De originele Classic bevatte twee solid core G5 geleiders met een dubbele Kapton laag die zodanig getwist waren dat de gevoeligheid voor externe elektromagnetische velden nagenoeg nul was. De Classic mk II is wezenlijk anders en complexer opgebouwd. Was de Classic nog een vrijwel ideale twisted pair, de mk II benadert een ideale getwiste dubbele coax.

Dual Balanced Micro Technology

Eigenlijk ligt de gehele achterliggende theorie besloten in de term "Dual Balanced Micro Technology" die op de kabel staat. "Dual" verwijst naar de dubbele coaxiale constructie. "Balanced" staat voor twee getwiste coaxen. "Micro Technology" tenslotte is Siltech`s massieve zilver-goud legering versie G5 voorzien van twee tegengesteld gewikkelde lagen Kapton van Dupont.

In vergelijking met de eerste serie is de impedantie van de mk II 50 % lager, is de snelheid met circa 50 % toegenomen en is de meetbare vervorming in de audio range tot 200 kHz niet meer meetbaar. "De volledige vrijheid van vervorming en de extreem lage stoorgevoeligheid bepalen in grote lijn het geluidsprofiel van deze serie" aldus Edwin.


Klinkt als …………

Na twee jaar met de eerste versie van de Classic te hebben gespeeld ben ik erg benieuwd naar de verschillen die zich klankmatig voor zullen doen. Ik kan het dan ook niet laten om direct na het aansluiten al een luistersessie in te bouwen. Stom natuurlijk, want de kabels zijn spiksplinternieuw en ze zullen nog enige tijd nodig hebben alvorens ze ‘op klank’ zullen zijn. Toch is ook tijdens de eerste luistersessie de bloedlijn al duidelijk waarneembaar. Noblesse oblige.

Echt fraai wordt het na enkele weken wanneer ik tussen het klussen door - dit is de eerste en de laatste maal in mijn leven dat ik mij inlaat met een dergelijke vergaande verbouwing van een woning - een dag vrijmaak om uitgebreid naar muziek te luisteren. Natuurlijk heb ik in de tussenliggende tijd dan al gedurende korte tussenpozen van muziek kunnen genieten. Maar op deze luisterdag vallen alle variabelen op hun plek. Ik voel me heerlijk ontspannen, heb de hele dag de tijd, er is verder niemand in huis en buiten de stapels CD’s zijn er slechts hapjes en drankjes - nee, geen alcohol tijdens het werk - die af en toe mijn aandacht afleiden. De buizenversterker is goed opgewarmd wanneer ik start met een heerlijke blue grass CD van Allison Krauss. "Lonely Runs Both Ways" kan op sommige installaties nog wel eens overmatig indringend in het hoog zijn maar in dit geval klinken zowel de dobro van Jerry Douglas als de stem, fiddle & viola van de blonde Amerikaanse heel fraai vloeiend en afgerond zonder dat er ook maar een enkel detail verloren gaat. Rust is een term die ik niet snel associeer met deze muzieksoort maar toch komt deze typering bij me op gedurende het luisteren. Een tweede kenmerk is de basdruk die toegenomen lijkt.

Snel door naar een landgenote van Allison. Ook Rachelle Ferrell kan scherp klinken als niet aan alle voorwaarden voldaan is. Nummers als "Bye, Bye, Blackbird" en "My Funny Valentine" vullen mijn woonkamer en ook nu klinkt het vloeiend, pakkend, open en transparant met ondersteuning van een heerlijk krachtige basdruk. Hier slaat de twijfel toe. Zal ik doorgaan met het draaien van heerlijke muziek en me daar volledig in verliezen of zal ik even wat experimenteren. Uit mijn dak gaan kan ik ook met een dansende vierjarige om me heen terwijl het kritisch luisteren in gezelschap van Isabeau een stuk minder eenvoudig is. Oké, dan kan ik dus beter nu meteen kabels switchen. Eén voor één komen de mij vertrouwd in de oren klinkende kabels en netsnoeren terug en dan weet ik zeker dat mijn vermoeden juist was; het zijn met name de luidsprekers en de netkabels die verantwoordelijk zijn voor de toegenomen basdruk.

Het meest opvallend is echter dat de mk II kabels vloeiender, dynamischer en met meer druk in het laag natuurlijker, muzikaler en overtuigender spelen dan hun illustere voorgangers. Dat wordt opnieuw duidelijk wanneer ik de XRCD "88 Basie Street" in de CEC bovenlader leg en aan het draaien breng. Het klinkt bijna zo goed als...... Toegevend aan een ingeving verwissel ik de schijf van The Count met die van de George Gruntz Concert Big Band featuring Ray Anderson. "Lips Apart" wordt fraai uiteengerafeld en op dynamische, vloeiende wijze de kamer ingedrukt. Tot nu toe was er maar één kabeltype in staat om een dergelijke performance neer te zetten.

Ik besluit om de gehele CD te draaien en langzaamaan wordt het duidelijk. De Classic mk II komt heel dicht in de buurt van die andere kabel. Een kabeltype dat in mijn systeem de muziek op muzikaler, vanzelfsprekender en overtuigender wijze naar voren bracht dan enig ander kabelmerk daarvoor of daarna; Siltech Signature. Ook nu tref ik die rust en die stilte aan, hoor ik die uitzonderlijk natuurlijke weergave. En toch is er een verschil. Voor zover mijn auditieve geheugen – ik weet; dat is niet erg betrouwbaar – me niet in de steek laat is de klank van de Classic mk II kabels een wat zwakkere afspiegeling van die van de Signatures. Alsof het wat aangelengd is en daardoor het concentraat minder sterk is.

Conclusie

De rest van de dag laat ik de meest uiteenlopende muzieksoorten de revue passeren en met het verglijden van de tijd wordt keer op keer mijn indruk bevestigd. Een bevestiging van de eerdere constatering die ook in de daaropvolgende weken niet bedreigd wordt.

Aan het eind van deze recensieperiode kan mijn conclusie geen andere zijn dan dat de Siltech Classic mk II kabels en netsnoeren mijn verwachtingen hebben overtroffen. Zowel qua opbouw als qua klank nemen deze kabels duidelijk afstand van de originelen en positioneren zij zich akelig dicht bij de fundamentele correctheid en vanzelfsprekendheid die zo kenmerkend is voor Siltechs eigen Signature lijn. Tegelijkertijd bieden zij die kwaliteit voor – ik zou bijna zeggen – een fractie van de Signature prijzen waarmee het voor mij – en naar ik verwacht voor meerdere audiofielen – de ware "Reference" Siltechs zijn.

Prijzen
Siltech LS-110 Classic mk II 2 meter set 1800 euro
Siltech HF-10 Classic mk II balanced 1 meter 399 euro
Siltech HF-10 Classic mk II balanced 1,5 meter 620 euro
Siltech SQ-88 Classic mk II rca 1 meter 940 euro
Siltech SPX-30 Classic mk II 1,5 meter 500 euro
Totale setprijs 5759 euro

Distributeur:
More Music
Groenekanseweg 6a
3737 AG Groenekan
Tel. +31-(0)346-211919
Fax. +31-(0)346-210912
Internet: www.moremusic.nl
E-mail: info@moremusic.nl

Fabrikant:
Siltech B.V.
Edisonweg 8
6662 NW Elst
Tel. +31-(0)481-377400
Fax. +31-(0)481-377160
Internet: www.siltechcables.com
E-mail: info@siltechcables.com