Teac Reference 500 series


René van Es | 16 augustus 2002 | Teac

Gedeeltelijk belicht

Het is oh zo verleidelijk om je als auteur voor HiFi.nl als maar bezig te houden met de superklasse waartoe merken behoren als Electrocompaniet, Clearaudio en Audio Note. Telkens de krenten uit de audiopap vissen en aan de haal gaan met esoterische luidsprekers waarmee een ontdekkingsreis langs het cd en lp rek wordt ondernomen. Echter ik realiseer mij terdege, dat een grote categorie lezers zich helemaal niet wil buigen over deze merken en gewoon wil weten wat in een doorsnee huiskamer goed tot zijn recht komt. Wat betaalbaar is, naar behoren functioneert en bovendien een goed geluid geeft. Om die reden hebben we altijd de oren en ogen open voor wat er op de markt is. Met als gevolg, dat toen Servi-Q de distributie van Teac in Nederland op zich nam, wij in Frankfurt een afspraak hebben gemaakt om delen uit de Reference 500 series te belichten. En aldus geschiedde.

9 Maal 28,5 centimeter

De Teac 500 series bestaat 9 losse elementen die onderling op elke manier combineerbaar zijn. Om even het rijtje af te lopen, een geïntegreerde versterker, een tuner, een tuner-versterker, een VRDS cd speler, een normale cd speler, een cd wisselaar, een cd recorder, een cassette deck en tenslotte een minidisc recorder. In dezelfde afmeting en kleurstelling is er nu in de 550 serie een home cinema AV tuner-versterker beschikbaar en een dvd speler. Uiteraard te combineren met de 500 componenten. In deze test beperken we ons tot de A-H500i versterker, de T-H500 tuner en de PD-H500c cd speler. Op de foto’s staat ook nog het R-H500 cassettedeck, maar daar is niets mee gedaan. In een ver verleden heb ik ooit cassettes gebruikt, maar de humor er nooit van ingezien. Voor mij was de leverbare minidisk op zijn plaats geweest. Handig, snel, goedkoop medium en uitstekend geluid. Doch helaas, de demo set die ook naar dealers gaat moet het zonder minidisk stellen. Laten we eens langs lopen wat in het audiorek gestapeld wordt.

De A-H500i versterker is goed voor 2 x 50 RMS watt vermogen aan 8 Ohm. Op 4 Ohm speakers levert hij rond de 80 watt per kanaal. Teac geeft niet aan over welke bandbreedte het vermogen wordt gehaald. Enige reserve bouw ik dus maar in. Als gebruik wordt gemaakt van speakers met een redelijk rendement is dit op papier voldoende om de huiskamer te vullen. Met de infra-rood afstandsbediening is bijna elke functie schakelbaar. Centraal in het midden is een grote volumeregelaar te vinden. Links daarvan een draaischakelaar om te kiezen welk signaal u naar de beide tape-out’s stuurt. Er onder de stand-by schakelaar, een balans regelaar en een hoofdtelefoon aansluiting. Aan de rechterzijde een knop meer. Bovenaan de bronkeuze schakelaar waar met zacht oranje LED’s wordt aangegeven welke bron in gebruik is. Er onder een cd direct knopje en toonregelaars voor hoog en laag. Aan de zijkant van het apparaat zit een aan/uit schakelaar verborgen voor als u langere tijd de woning verlaat. Op de achterzijde treffen we aansluitingen aan voor een enkel paar luidsprekers. Gelukkig zijn de connectors voorzien van een plastic dopje (CE norm) dat gemakkelijk te verwijderen is met een aardappelmesje. Je kunt dan de speakers aansluiten met blank draad of banaan stekers. Er is voorzien in een doorkoppeling van de afstandsbediening, waarover later meer. Inputs zijn aanwezig voor phono (alleen MM), aux, tuner, cd, tape 1 (play en record) en tape/md 2 (eveneens play en record). Afsluitend een aarde aansluiting voor een platenspeler en twee stopcontacten voor andere apparaten.

Teac Reference 500 series

Zoals we van Teac al jaren gewend zijn is de afwerking perfect en de bouw netjes. Het champagne frontpaneel is 10 mm dik. Het chassis is stijf gemaakt en alle aansluitingen zijn verguld. Inwendig staat er een dikke ringkerntrafo die de versterker van het nodige sap moet kunnen voorzien. Daarachter 4 condensatoren van elk 4700 microfarad. De speakers worden geschakeld via microrelais, die inschakelploppen voorkomen. Veel van de schakeling is opgebouwd rond discrete componenten. De uitgang is geregeld met 4 transistoren per kant en een Zobel netwerk. In de kast eveneens een kleine stand-by trafo.

De T-H50 tuner ziet er uit als een dropje. En werkt als een snoepje.Het grote display is overduidelijk af te lezen en geeft alle informatie die je wilt. Staat de tuner uit, dan heeft u er een klokje aan. Dat klokje doet iets meer dan u denkt, er is een timer functie zodat u ’s-ochtends gewekt kunt worden met de radio of ’s-avonds ermee in slaap kunt vallen. Keuze valt te maken uit AM en FM band. FM met ondersteuning van alle bekende opties als R(adio)D(ata )S(ystem), T(raffic)A(nouncement), P(rogram)TY(pe) en R(adio)T(ext). Het is even wennen om zenders af te stemmen met deze tuner. Met een keuze schakelaar kies je welke functie je toekent aan het enige draaiknopje. Je kunt de voorkeurzenders ermee aflopen. Je kunt er en korte draai aan geven en dan automatisch naar de volgende zender in de band lopen. Of je kunt met de hand de zender zoeken. Dat laatste gaat wat traag en duurt even. Maar wie eenmaal de voorkeurzenders erin heeft staan vindt zonder probleem een ander station. Achterop de tuner een line-out aansluiting, een 75 Ohm bus voor de antenne, een remote control aansluiting en een reset knop voor het geval de tuner van slag raakt door overspanning of andere lichtnetvervuiling. Er wordt geen afstandsbediening meegeleverd omdat de tuner daarvoor gebruik maakt van het infra-rood oog op de versterker.

De PD-H500c cd speler is een normale speler en niet voorzien van een VRDS loopwerk. Er is met hetzelfde uiterlijk wel een dergelijke speler leverbaar, maar die is 1050 euro duurder. Deze speler werkt met een minder geoptimaliseerd Teac loopwerk dat in veel grotere oplages wordt gefabriceerd en veel minder hoeft te kosten. Een loopwerk dat in meer merken te vinden is. Hij leest naast cd, cd-r en cd-rw zonder problemen uit. Geen MP3 uiteraard, daar heeft u een dvd speler voor nodig. De DAC is een 1-bit type met 8-voudige oversampling (Burr Brown PCM69AP). Inwendig laat de speler een nette bouwwijze zien met verzorgde printen. De uitgangsschakeling is discreet, zodat niet gevreesd hoeft te worden dat op-ampjes de zaak niet kunnen klaren. De gebruikte trafo is een conventioneel type, geen ringkern. Opvallend zijn de vele draadbruggen (ook in de andere componenten) wat wijst op universele printen. Dat scheelt geld voor de maker en de koper, maar is niet ideaal. Achterop de speler treffen we naast de analoge uitgang twee optische digitale uitgangen aan. Hier kunt een cd-recorder of minidisk op aan sluiten of een separate d/a converter. Twee bussen zijn voorzien voor de remote control en met een schakelaar kies je voor de systeem afstandsbediening of een separaat leverbare versie. Voor de bediening heeft u in ieder geval een afstandsbediening nodig. Niet elke functie is namelijk beschikbaar op het frontpaneel. Zaken als shuffle, program en repeat doet u “vanuit de hand”. Ook hier zien we weer de perfecte afwerking van de kast en het front. Net als bij de versterker en de tuner. Optisch komt de set er fraai uit omdat steeds dezelfde knopjes zijn gebruikt en de lay-out gelijk is. Dat zie je wel eens anders bij vooral Engelse apparatuur. Ook de kleuren van de frontjes en kasten, in de displays en de kleuren van de LED’s zijn in overeenstemming. Zo hoort het eigenlijk.

De IR afstandbediening tenslotte heeft een handige lay-out. Als je bedenkt dat hij de versterker moet bedienen, de tape, de minidisk, de tuner en een cd speler, dan vallen de 55 buttons nog wel mee. Hij werkt handig en snel en is zeker overzichtelijk. De meest gebruikte knoppen, stand-by en volume hebben een eigen plekje. Omdat de apparaten onderling zijn verbonden snappen ze ook van elkaar wie aan de beurt is om te spelen. Zo schakelt de cd speler naar pauze als u daarnaar luistert en u gaat de zender veranderen op de tuner. Andersom, als de cd start schakelt de bronkeuze naar cd op de versterker. In 99 procent van de gevallen is het allemaal erg handig, soms wil je niet dat als je iets indrukt het “ding” zelf gaat denken. Dat zal nog ingewikkelder worden als je ook nog een minidisk en cassette deck gaat gebruiken. Ik laat dat aan mij voorbij gaan en gebruik de tuner, de versterker en de cd speler.

Teac Reference 500 series

Opstelling

Zoals gebruikelijk geven we een beschrijving hoe we het geheel inpassen in de eigen set en waarmee wordt vergeleken. Dit keer is dat wat afwijkend omdat ik niet een enkel component toevoeg maar een complete installatie. De versterker sluit ik aan op een separate audiogroep zonder toepassing van een netfilter. De cd speler en de tuner krijgen de 220 volt uit de aansluitingen achterop de versterker. De versterker wordt met 10 meter lange Ocos kabels bi-wire aangesloten op de luidsprekers. Twee zeer uiteenlopende types zijn gebruikt. Mijn eigen JM Lab Electra 926, een groot drie-weg systeem dat qua prijs niet passend is bij deze set (1600 euro per stuk), maar dat wel heel veel laat horen (te veel voor sommige apparaten). Geen subwoofer dit keer erbij, er is geen pre-out op de Teac te vinden en de sub heeft geen inputs op speaker niveau. Om een meer passend geheel te krijgen vroeg ik aan Marantz Nederland een set Mordaunt-Short MS902 te leen. Een vreselijk fijne 2-weg monitor luidspreker met een winkelprijs van 129 euro per stuk. Een recensie van de MS902 staat elders op de site mocht u geïnteresseerd zijn. De monitors staan op Target stands. Cd speler en tuner sluit ik aan met Eichmann Express interconnects omdat die voorhanden zijn en niet al te duur. Ik koppel het geheel aan mijn eigen voorversterker omdat ik die dan kan gebruiken als signaalbron waarachter mijn eigen cd-, dvd- en platenspeler staan. De phono ingang van de A-H500i heb ik niet geprobeerd, ik ben niet in het bezit van een MC trafo of MM element.

Een noodzakelijke opmerking, als flatbewoner kan ik niet beschikken over een buiten antenne voor de tuner. Ik ben gebonden aan de kwaliteit die de provider mij wil bieden via de kabel. Wel heb ik ervoor gezorgd dat de antenne kabel in huis optimaal is aangelegd met Hirschmann spullen. In een grijs verleden had ik wel een grote antenne op een rotor en ik weet daarom als geen ander dat kabel kwaliteit niet te vergelijken is met ether ontvangst. U raadt het al, de kabel is stukken minder. Doch ik geloof dat meer dan half Nederland aan de kabel hangt met tv, radio, pc en wie weet wat nog meer tegenwoordig.

Het lijkt mij bovendien op zijn plaats dat uitgelegd wordt dat de losse componenten niet ingepast zijn in mijn referentie set. De versterker is de schakelbron en de IR ontvanger voor het geheel en geeft het audiosignaal naar de speakers. Daarmee valt prima te beoordelen wat de apparaten erachter aan het doen zijn. De tuner hoort bij de versterker. Niet alleen in uiterlijk maar ook in bediening. Wie een tuner wil bij de versterker koopt een T-H500. De cd speler past eveneens naadloos in het geheel. Met de ruime keuze aan cd spelers in de 43 cm klasse (ook van Teac) vraag ik mij af wie deze afwijkende maat zou kopen als hij/zij niet beschikt over meer 500 Series delen. Ik kan mij dat nog wel voorstellen voor de VRDS-9 cd speler, omdat je dan over VRDS techniek en een betere dac kunt beschikken tegen een redelijke prijs. Om dat laatste te onderstrepen is heel even een uitstapje gemaakt met een d/a converter van M-Audio, de Superdac 2496. Neem ik potentiële 500 Series kopers in gedachten, dan zie ik Teac Reference 500 onderdelen als set in een willekeurige combinatie over de toonbank gaan en niet als los component. Vandaar. Neemt niet weg dat u als koper best eigenwijs kunt zijn. Het is geen raad, het is mijn mening.

Teac Reference 500 series

Oorstrelingen

In het begin heeft de set staan spelen op mijn Electra’s maar die zijn een maatje te groot. De A-H500i komt wat adem te kort om de dubbele set woofers zijn dwang op te leggen. Dat geeft ook niet, we spreken over twee niet met elkaar te vergelijken prijsniveau’s. Opvallend blijft dat binnen zo’n mismatch toch lekker muziek gemaakt kan worden. Alleen je hoort teveel beperking in het geheel, dat op zijn beurt afbreuk doet aan het plezier. Je gaat overmatig letten op zaken als een strakke bas, zacht transparant hoog, stemmen en plaatsing. Dat moet niet, je hoort binnen de prijsklasse te luisteren waar componenten elkaar aanvullen en bijna aanvoelen. Al eerder vertelde ik u dat een kleine speaker op een dijk van een versterker goed kan werken, andersom werkt het vrijwel nooit. Laat ik daarom volstaan met de opmerking dat deze Teac niet volmaakt is op te transparante speakers als de 926. We stappen snel over op de MS902 aan de Teac set, waar wel veel plezier te halen is en synergie te vinden. Op naar de dames, de heren, de solisten en de orkesten.

Rachelle Ferrell opent in Montreux met haar nieuwe live cd. Heerlijk toch om te horen wat dat mens met haar stem kan doen om het publiek op te zwepen en te laten genieten. Het uitgekauwde My Funny Valentine doet mij weer intensief luisteren en de piano raakt me. Hier past slechts eerbied voor de artiest. De combinatie Teac/MS weet dat goed over te brengen. Een stevige bas is hoorbaar zonder bonken, het is veel meer ronken. Kleine geluiden van onverwachte stoten tegen de microfoon en geluidjes uit de zaal staan in de kamer en blijven niet verborgen. Het swingt. Daarna Sade met eveneens een live cd. Het valt me op dat ik gedurende de hele cd met mijn voet zit mee te wippen. Timing lijkt in orde. Immers de timing zorgt voor het ritme gevoel en juistheid. Engelsen drukken dat uit in pace & rhythm. Hier een wat drukkender laag omdat de bassist van Sade de basis legt in de muziek. Halverwege de cd wordt me dat iets te veel en ik ga wat anders opzetten. Het is dan inmiddels zes uur (Nederland gaat aan tafel) en ik zit al bijna vijf uur aaneengesloten te luisteren. Waaruit moge blijken dat luistermoeheid vreemd is voor deze combinatie.

Gate Ved Gate, Kari Bremnes in audiofiele uitvoering op cd, heeft altijd een donker getinte weergave. De bas is veel te sterk aangezet. Ik beweer wel eens dat men dat doet zodat ook op een kleine weergever het geluid volwassen is. Dat blijkt het geval. In het beeld blijft de bas netjes in balans met de rest. De stem van Kari staat overduidelijk voor de band. Het geheel staat trouwens lekker losjes. Geen opeenhopingen van geluidsdruk. Het is het de eerste keer dat de M-Audio dac even aangaat en direct blijkt dat de versterker meer in zijn mars heeft als de bron verbetert. Het beeld bloeit verder open. Minder rommelig en met meer detail. Mijn ander dame is Laura Fygi, ik kan niet van haar loskomen en haar I Just Had To Hear Your Voice geldt voor mij lijkt het. Ze klinkt een tikje hees. Weer staat het geluid als een rots tussen de beide weergevers. Met breedte en met diepte. Zo gek is het luisteren naar Teac helemaal niet. Bijna gaat hier op wat ze daarna zingt, How Am I Supposed To Live Without You. Er is romantiek in de luisterruimte die niet opdringt maar de genietingen des levens onderstreept.

Lori Spee treedt heden ten dage weer op met werk van Herman van Veen. De door haar in het verleden gemaakte cd blijft mooi. Drie nummers draaien in de selectie, Anne, Do You Remember en Time Ticks. Waar mogelijk komt het geluid van ver buiten de speakers, heel even mis ik de diepe subbas waarvan ik weet dat die op de cd staat, maar eigenlijk geniet ik gewoon van de muziek. Ik luister al snel naar Lori en moet me concentreren op het feit dat er aantekeningen gemaakt moeten worden. Ik lees terug, intiem, ik ga op in de muziek, laag mag wat strakker, stem heeft soms moeite boven het orkest uit te komen, pakkend en liefelijk. Aan u lezer om uit deze ratjetoe te distilleren wat ik ervaar. Hou het erop dat hier “alle waar naar zijn geld” aan staat. Het kan altijd beter, maar dat heeft zijn prijs. Ik bewees al dat de M-Audio dac iets extra kan doen, maar dat maakt het geheel wel 310 euro duurder (excl. kabels). Het is een mogelijk upgrade, maar niet noodzakelijk om van muziek te kunnen houden.

Klassiek ontbreekt niet. Ik ben geen kenner en draai wat mij aanstaat. Dat is soms Mozart, veel Vivaldi. De Teac gaat met enthousiasme aan de slag om beiden de ruimte te geven. De klarinet in het concert van Mozart verdwijnt als solo instrument slechts daar in het orkest, waar ook de solist zich in die richting begeeft. Dan vormt het instrument één geheel en ondersteund het totaalbeeld. De muziek komt van een demo disk van Musical Fidelity en ik haal er ook een fluitconcert van Vivaldi af. Hier mag echt gesproken worden van transparantie. Mooi rond geluid zonder hinderlijke bijgeluiden. Het klavecimbel verwacht ik wat harder. Op andere sets is dit klavecimbel nadrukkelijker en uitgesprokener aanwezig. Het laatste detail wordt dus niet gehaald van de cd. Een aardige dealer heeft mij ooit eens voorzien van een Chesky demo disk. Die passeert nu de revue. Hierop uitgelezen opnames voor transparantie, ruimte, natuurlijkheid, timing enzovoort. Elke track die ik draai stemt overeen met de inmiddels gevormde opinie. Boven gemiddeld goed voor het prijsniveau. Meer dan verwacht mag worden. Wie de top wil, zal de buidel met euro’s helemaal leeg moeten schudden. Heel opvallend zijn de kwaliteiten van de versterker. Ik zou verwachten bij Teac dat de cd speler eerder er met de schouders boven uit steekt. Als pure ouderwetse twee kanaal stereo luisteraar zou ik om die reden kiezen voor de duurdere VRDS cd speler. Evengoed kan ik mij de keuze voor een cd wisselaar of dvd speler van anderen voorstellen. Het is maar waar het accent op drukt. In geen geval zal de versterker de beperking worden. Niet dat de cd slecht is, verre van dat, ik wijs u echter op de potentie van het geheel.

Teac Reference 500 series

Bij ons thuis staat veel muziek aan. Als het de cd niet is of een plaat, dan zorgt de radio voor muzikaal behang en staat (te) vaak afgestemd op Sky Radio. De kwaliteit daarvan is abominabel. Echt luisteren doen we dan toch niet. Op de zondagmorgen en in de late uurtjes voor het slapen gaan luisteren we wel serieus naar andere zenders. Radio 2 is de zender waarop wij afstemmen. Dat gaat met de Teac tuner met plezier. De werking is recht-toe-recht-aan en de bediening met een enkele knop soepel en snel. Gelukkig hoor ik tijdens de uitzendingen geen nare bijgeluiden die op krekels lijken. Geen ruis, geen brom, geen ellende. Kennelijk weten ze in Japan dat we bekabeld zijn en nemen passende maatregelen. Leuk voor wie met het eten zit te wachten is, dat mededelingen over verkeer via RDS worden ontvangen. Je hoort waar je partner staat af te zien in de file. De mededelingen komen door de cd heen als TA ingeschakeld is. Bent u iets aan het opnemen van cd naar cassette of minidisk, dan loopt dat gewoon door, de verkeersinfo komt niet op de band. Vanwege de ingebouwde timer functie kan de gehele set dienst doen als wekkerradio. Met muziek inslapen en met muziek gezond weer op. Al met al is de tuner een onmisbaar onderdeel in deze keten. Goed, robuust, geschikt voor kabel en een prima geluid.

Concluderend

Teac heeft van oudsher een reputatie. Die is mede te danken aan de uitstekende naam die het merk heeft in professionele kringen. De recorders die men maakte waren vrijwel onverslijtbaar en de huidige productie richt zich met verve op digitale technieken. Ook in de huiskamer staat Teac zijn mannetje. Technologie en kennis verworven in de pro sector straalt af op alle reeksen. Dat merk je aan de degelijkheid van de 500 series. Met veel souplesse, doordachte bediening en solide bouw staat hier een set die onvergelijkbaar is met het gros aan mini/midi setjes. Dit zijn gewoon losse componenten die samen een systeem vormen. Dat is een veel betere benaming. Een uitblinker is voor mij de versterker die laat horen veel in zijn mars te hebben. Kies erbij niet al te grote luidsprekers met een behoorlijk rendement. De tuner is gewoon af en hoort vast onderdeel te zijn. De cd speler daarentegen is wat minder. Wie in deze opstelling teveel van cd verwacht (de kritische luisteraar of audiofiel) kan gelukkig zonder problemen uitwijken naar de duurdere VRDS of ooit een losse dac toevoegen. Voor doorsnee gebruikers zal een meerprijs veelal niet opwegen tegen de geluidswinst. Die luisteraars investeren mogelijk eerder in de bijpassende dvd of minidisk speler. Of misschien eis ik wel te veel voor het prijsniveau.

Beschouw ik de totale combinatie, dan is op zijn plaats om te zeggen dat ik er plezier aan heb beleefd. Probleemloos spelen, goed geluid, zeker met de MS902, en een eega die de bediening een verademing vindt. Samen met het verzorgde uiterlijk en de degelijkheid, maakt dat de 500 series van mij een dikke plus krijgen. Ver boven instapniveau en waar voor het geld. Servi-Q haalt met Teac een troefkaart binnen.

Prijzen (in euro per 2 april 2002):

Versterker A-H500i   499,-
Tuner T-H500    249,-
Cd speler PD-H500c   399,-
Niet getest:
Cassette deck R-H500   319,-
Minidisk MD-H500   499,-
Tuner-versterker AG-H500  529,-
Cd wisselaar PD-H503   529,-
Cd recorder RW-H500   719,-