Acoustic Signature Thunder en Canary SE

Volgens Wikipedia is logistiek: "De juiste dingen, op de juiste tijd, op de juiste plaats, in de juiste hoeveelheden tegen optimale kosten". Het is die achterliggende gedachte om een draaitafel van Acoustic Signature niet thuis te beluisteren, maar op locatie.

Ruim veertig kilo draaitafel door het land sjouwen en via zes trappen de huiskamer binnen dragen is immers een stuk onhandiger dan gewoon naar Amsterdam rijden en daar het oor te luisteren leggen. Misschien niet optimaal, omdat fijne nuances mogelijk verborgen blijven in de onbekende omgeving, maar indien goed opgesteld met variabelen in de vorm van kabels en randapparatuur voorhanden, is het opdoen van een gedegen indruk zeker mogelijk.

Plaats van handeling is de winkel A10Audio/Room4Music van Alex Loth in Amsterdam, waarbij hij het tweede deel van zijn winkelnaam alle eer aandoet: Room4Music. Inderdaad is de winkel ook nog dicht gelegen in de buurt van de A10. In een deel van Amsterdam waar parkeren gratis is (een wonder op zich). De ruime luisterruimtes en de keur aan merken vormen een ideale omgeving voor een High End draaitafel als de Acoustic Signature Thunder. Wat meteen al goed aanvoelt is de ontspannen sfeer in de winkel en de aangename akoestiek. Dat er her en der gereedschapjes liggen om draaitafels af te stellen of elementen in te bouwen doen mijn analoge hart goed.

Nu we toch de omgeving aan het schetsen zijn: Alex heeft samen met de importeur van Acoustic Signature gekozen voor een meubel van Finite Elemente om de speler op te plaatsen. Een Octave Phono Modul buizen phonovoorversterker, geschikt voor het Acoustic Signature Canary SE element, is al lekker warm. Daarachter een Octave V80 buizenversterker (€ 7.250), met aangekoppelde Octave Black Box (€ 2.500) en Marten Design Miles III luidsprekers (€ 11.700 per paar). Bekabeling komt van het Italiaanse bedrijf Cammino. Daarmee hebben de heren zoveel mogelijk de merken van Music2 gekozen en zijn slechts vanwege de winkelakoestiek uitgeweken naar de meer dan uitstekend klinkende Marten Design luidsprekers, in plaats eerder opgestelde van Dutch Speaker Systems modellen.

Onderwerp van de avond

Het onderwerp van de avond is de imposante Acoustic Signature Thunder draaitafel, die door de fabriek is opgebouwd met een SME V arm, waarin een speciaal voor Acoustic Signature door A.J. van den Hul vervaardigd Acoustic Signature Canary Special Edition MC element huist. Op het plateau een Acoustic Signature mat, terwijl het plateau wordt aangedreven met een los staande motor, van spanning voorzien uit een AlphaDIG motorsturing. Een combinatie met een fors prijskaartje: de draaitafel € 7.999, de arm € 3.249 en het element eveneens € 3.500. Dat een SME V arm kostbaar is, zullen de meeste lezers wel weten. Daar ga ik verder niet op in. Wel leg ik graag uit waar de kosten in zitten als het gaat om de Thunder, de AlphaDIG en natuurlijk het Canary SE element.

Op de website van Acoustic Signature is veel informatie te vinden, dus ik beperk mij tot de hoofdlijnen. De basis van de speler vormt een 70 mm dikke, uit één stuk gefreesde aluminium sculptuur. Om de draaitafel waterpas te kunnen zetten zijn er drie verstelbare voeten voorzien met zeer fijn schroefdraad. Aan de basis kunnen maximaal drie armsteunen worden vastgemaakt, die zo in te stellen zijn dat zowel een 12 inch als een 9 inch arm passen. Het plateau waarop de plaat rust, is 50 mm dik. In het plateau, vervaardigd uit een vrij zachte legering van aluminium om resonanties tegen te gaan, vinden we zogenaamde "silencers" van een andere materiaalsoort. 24 van dergelijke silencers zorgen samen voor het absoluut elimineren van lagergeluid, het opheffen van de laatste resonanties in het belangrijke gebied van 400 tot 6000 Hertz en het verbeteren de gelijkloop door middel van hun extra massa. Het lager vormt de basis van elke draaitafel en iedere fabrikant heeft daarvoor zijn eigen oplossing. Acoustic Signature kiest voor een geharde stalen pen die rust op een tungsten carbide bal, welke draait op Tidorfolon materiaal (wat dat ook moge zijn). De lagerbus is voorzien van "kunstmatig verouderde", gesinterde bronzen delen die zelfsmerend zijn en daardoor geen enkel onderhoud vragen.

De behuizing van de AlphaDIG motorsturing is eveneens gefreesd uit één stuk aluminium en bevat elektronica die een perfecte 24 Volt sinusvorm opwekt. Een kwartskristal vormt daartoe de oscillator. Geen nieuwe technische vinding, wel één die volledig is geënt op toepassing bij een High End draaitafel. Het VdH Canary SE element is aangepast door Van den Hul zelf om niet alleen in een 9 inch arm maar ook in een 12 inch arm optimaal te presteren. Het is uiteraard een Moving Coil element, met een enorm frequentiebereik dat mede te danken is aan de lage tipmassa. De spanningafgifte is 0,55 mV bij een snijsnelheid van 5,7 cm/sec. De naalddruk is een beetje afhankelijk van de arm en ligt optimaal zo rond 1,5 gram. De statische compliantie is voor een MC hoog met een waarde van 35 micron/nM. De cantilever is voor Acoustic Signature iets korter dan voor een “normale” Canary. Het element is alleen leverbaar via Acoustic Signature dealers.

Na de introductie (voor u hierboven, voor mij bij A10Music/Room4Music) is het tijd voor muziek. De eerste plaat op de draaitafel is van Antonio Forcione en heeft als titel Tears Of Joy, een audiofiele opname op het label van Naim Audio. Vanaf het eerste moment speelt het lekker losjes, erg levendig en snel, transparant en detailrijk; tegelijk is het stereobeeld behoorlijk plat. Percussie steekt in positieve zin af door snelheid, attack en dynamiek. Stemmen goed, edoch 2-dimensionaal in de ruimte neergezet. Omdat het een live-opname is, komt er publiek bij maar dat laat zich niet zo ver wegzetten als zou horen.

Dire Straits

Wat opvalt, is dat de platenspeler zichzelf weet weg te cijferen en een enorme rust naar voren schuift, waardoor deze haast de achtergrondstilte kent van een zeer goede CD-speler. Een voor mij meer bekende opname is van Dire Straits, van Brothers In Arms de track op kant twee Ride Across The River. Het is een originele uitgave die net zo veel knerpt als die van mij. Zo voel je je echt thuis. Opvallend is de enorme slagkracht van het totale systeem.

Minder zweverig dan bij mij thuis waar een Transrotor/SME/Transfiguration in vergelijking vrij lieflijk speelt. Het geluid hangt ook nu tussen de luidsprekers en details lijken soms te verzuipen in het geweld. Waar dat door komt is nog even onduidelijk, zijn het de 6550 buizen in de Octave V80? Ik kan me dat haast niet voorstellen omdat ik ooit een Octave voor een recensie thuis kreeg, die een andere indruk gaf. De keramische conus in de Marten Design? Later zal blijken waar we het wel moeten zoeken, maar leest u eerst door.

Why Worry van hetzelfde album is bijvoorbeeld al veel breder neergezet. Met weer een geweldige dynamiek. In Your Latest Trick genieten wij van het puntige slagwerk. Gesteund door de Marten Design speakers die met hun keramische conus de race om detail en snelheid glansrijk lijken te winnen. Van zanger Sting vind ik Fragile tussen een stapel andere platen. Een mooie herinnering aan een warme zomeravond met een lieve vriendin in Duitsland komt in gedachten. Die speciale sfeer die nooit meer teruggekomen is bij haar of met haar. Sting speelt harmonieus met een mooie echo op de stem. De gitaar echt romantisch omfloerst, precies de juiste invulling voor de mooie muziek. De niet nadrukkelijk aanwezige hoofdlijn van percussie blijft goed te volgen, zonder dat die zich op probeert te dringen. Heel, heel aangenaam.

Barbra Streisand met Yentl. Eindelijk een vrouwenstem door de ruimte. Een prachtige stem. Heel warm en strelend zonder een seconde hard te zijn. Het orkest speelt muziek voorzien van typische filmtrekjes. Normaal kan dat soort muziek snel dichtlopen, hier is dat totaal niet aan de orde. De uithalen van de stem laten de VdH Canary SE koud, die spoort beter dan een goederentrein op een verlaten Betuwelijn. De volgende dame is Astrud Gilberto. Weer zo’n goed getroffen stem, al kraakt de plaat als een grindpad. Het ritme zit er goed in en stilzitten wordt een hele opgave voor wie deze muziek op prijs weet te stellen. Uit de catacomben van A10Audio/Room4Music komt het live concert in Central Park van Simon & Garfunkel. Zelden was zo goed hoorbaar hoe dicht de stem op de microfoon zit. Het publiek zit daardoor ver weg en is maar af en toe hoorbaar. De gitaar is absurd breed opgenomen. Zó breed dat die zelfs tot buiten de speakers reikt.

Overigens verdwijnen de luidsprekers als entiteit en is er sprake van een wolk van muziek. De wolk komt dichtbij vanwege de close mike techniek. Live is de slagkracht van drums haast nog overweldigender dan daarnet, blazers met veel koper, dat wel de koperklank heeft maar niet gaat klinken als een laken dat scheurt. Om voor mij een referentiekader te scheppen gaan we even over op CD-weergave met Kari Bremnes die The Copenhagen Cavern bezoekt. Ineens is de muziek vloeiender, maar haalt het qua slagkracht/dynamiek niet bij de draaitafel. Zo lieflijk en vloeiend dat het bijna slaapverwekkend gaat worden. Dat doet me in verband met de Thunder zomaar denken aan de tussenwielspelers als een Thorens TD124 of een Garrard 301/401. Zonder het te beseffen is de Acoustic Signature voor mij de eerste snaar aangedreven tafel die net zoveel energie kan leveren als de oude tussenwielspelers. Maar waarom is het stereobeeld aan de platte kant en waarom kan de draaitafel niet wat breder en ruimtelijker klinken?

Alex verwisselt de Cammino interlink tussen de Octave Phono Modul en de Octave V80 voor een exemplaar van Purist Audio Design. Opnieuw de oude Dire Straits omdat we die alle drie goed kennen. Resultaat van deze “wild guess” is een breder en dieper beeld waarbij we iets inleveren aan slagkracht, maar dat wel aangenamer is. De kleine geluidjes zijn beter terug te vinden. Veel meer ruimte in het geheel draagt positief bij aan dit nummer, waar ruimte een wezenlijk onderdeel mag, zelfs moet zijn. Zo is het veel leuker luisteren en het zet de draaitafel weer in een ander licht. Niet slechter of beter, anders. Wat direct aangeeft hoe zuiver de bron is. In beide gevallen spreken we over een set waar menigeen jaloers op zal zijn. Met behoud van de Garrard/Thorens krachtige ervaring. Het blijkt maar weer eens, de draaitafel, arm en element zijn de basisingrediënten die de maaltijd beheersen, de kabels vormen de kruiden die de gewenste smaak toevoegen.

Echtheid

Trouwens, het feit dat een opmerking van mijn kant over de weergave direct door Alex wordt opgepikt en dat hij feilloos een kabel kan pakken die het geluidsbeeld naar mijn persoonlijke voorkeur omzet, duidt op kennis van zaken en bereidheid te luisteren naar de wens van de klant (al koop ik niets die avond). Het gaat niet altijd om scoren vindt ook Alex, het gaat om het bereiken van "echtheid" in de weergave in samenwerking met de klant. Zo proberen we ook nog wat houten voetjes onder de draaitafel te zetten, zodat de snelheid invloed van het Finite Elemente rek vermindert. Mijn voorkeur zou dat overigens niet hebben in de laatste combinatie met de Purist Audio Design kabel ertussen.

Aan alles komt een eind en de koude auto staat klaar om mij naar huis en stede te rijden. Ik dank Alex Loth voor zijn gastvrijheid en tijd, met hem Marco de Wilde die heeft geholpen de set op te bouwen en te tunen. Overpeinzend in de auto bekruipt mij meer en meer het gevoel iets bijzonders te hebben beleefd. De combinatie van Acoustic Signature Thunder speler, SME V arm en het voor Acoustic Signature door Van den Hul gebouwde element, bezit een paar unieke elementen. In de eerste plaats is daar de geweldige slagkracht en dynamiek die uit de groef te halen is.

Verder laat de speler zich als een kameleon inpassen in de set. Verander iets achter de speler en de accenten verschuiven mee. Waar u de nadruk op wilt leggen mag u zelf weten, de Acoustic Signature trekt alles uit de groef en biedt elk aspect aan. Het meest opvallend is misschien toch wel de snelheid en het ritme dat de speler op de voorgrond zet. Met het schaarser worden van de bejaarde Thorens en Garrard loopwerken zag het er slecht uit voor het "energierijke tussenwielgeluid". Geen snaaraangedreven speler wist ooit die unieke energie terug te brengen. Tot de Thunder zich aandiende. Wat mij betreft is het een winnaar. Met een fors prijskaartje en daarom jammer genoeg slechts voor een beperkte groep mensen bereikbaar.

Wie met eigen ogen ziet hoe de speler is gebouwd, kan zich iets meer voorstellen bij de vraagprijs. Wie de speler hoort zal het volmondig met mij eens zijn: dit is geen alledaags product. Dit is te realistisch om op papier in woorden te kunnen uitdrukken. Prachtig, in één woord prachtig.

Prijzen:
Acoustic Signature Thunder - € 7.999 
Meerprijs SME V arm - € 3.249 
Meerprijs AS VdH Canary SE element - € 3.500