Dali Mentor Menuet

De naam Menuet is door de jaren heen verworden tot een soort audio-uithangbord voor de Deense luidsprekerspecialist Dali. Het succes van de voorafgaande Menuet-incarnaties (denk aan de Menuet 150, de Royal Menuet en de Royal Menuet II) heeft ertoe geleid dat veel muziekliefhebbers bij het horen van deze productnaam denken aan een compacte en daadkrachtige weergever die ver boven zijn prijsniveau presteert.

Dali presenteert de Mentor Menuet als een verder verfijnde en breder inzetbare Menuet die muziek- en hometheater-liefhebbers evenveel zal aanspreken. Veelzijdigheid gaat echter niet zelden ten koste van specifieke prestaties en daarom werd de Mentor Menuet beluisterd in een serieuze tweekanaals opstelling om de troonopvolger puur te beoordelen op muziekweergave.

Dali maakt degelijke producten en dat blijkt ook te gelden voor de verpakking. Het vervoersomhulsel van de nieuwe Menuet kan worden gezien als een mix van de originele BBC LS 3/5a verpakking en de Stirling Broadcast binnenverpakking aangezien twee royale schuimschelpen de Menuets gezamelijk (als een sandwich) op hun plaats houden terwijl de lakafwerking wordt beschermd door stoffen zakken. De petite houtvezel conussen van de mid/laag units hebben volgens Dali traditie een soort ossenbloed kleur en dat was dan ook het eerste wat verschillende bezoekers opviel.

Dome

Bijna even opvallend is de prominent naar voren stekende dome van de hoogfrequent-unit. Die dome heeft een relatief grote diameter van 2,8 centimeter en een zeer lage massa. Volgens Dali heeft hun koepelmembraan maar liefst 30% minder massa dan vergelijkbare 2.8 cm dome`s waardoor deze unit beduidend minder last heeft van massatraagheid. Beide units zijn van Neodymium magneten met een hoge magnetische veldsterkte voorzien. De units mogen dan het eerst in het oog springen, de nieuwe Menuet klankkast mag er ook wezen. Het recensiepaar was afgewerkt in een chique ogende zwarte slijplak wat een prettig optisch contrast vormt met de zilvergrijs afgewerkte unit-chassis.

Zowel de baffle als de achterwand van de klankkast zijn in de horizontale as gebogen, wat stijfheid ten goede komt maar ook staande golven het leven zuur zal maken. De connectorkuip huisvest niet alleen een enkel paar fors uitgevallen aansluitingen maar ook een baspoort die onder een hoek naar beneden is gericht. Het opgegeven frequentiebereik is tamelijk indrukwekkend voor een weergever met een dusdanig compacte behuizing; het loopt volgens de fabrikant van 68 Hertz tot 25 kiloHertz. De gevoeligheid zorgt voor een geluidsdruk van 86 dB bij een aansturing van 1 Watt (gemeten op 1 meter afstand) en de nominale impedantie is 4 Ohm. De Mentor Menuet meet 25 bij 15 bij 23 centimeter (HXBXD) terwijl het een bescheiden gewicht van 4 kilo in de schaal legt.

Luisteren

Voor mensen die toe-in een interieur-aanzichtelijke (dus afzichtelijke) vloek vinden is er thans hoop; deze Dali`s zijn geoptimaliseerd voor toe-in vrije opstelling. Een dergelijke opstelling oogt voor deze doorgewinterde LS 3/5a gebruiker echter als een nieuwslezeres die (tweemaal) in de verkeerde camera kijkt. Maar het went. Dali laat weten dat de Menuets in feite zijn ontworpen om `flat up against the wall` te worden geplaatst, zonder enige toe-in (parallel aan de zijwanden). Dat is mogelijk dankzij de bovengemiddeld grote horizontale spreiding. Verschillende opstellingen werden uitgeprobeerd en de Mentor Menuets werden uiteindelijk zonder noemenswaardige toe-in opgesteld (slechts 1,5 graden) maar wel 25 centimeter van de achterwand (op 65 centimeter hoge, zandgevulde stands); een positie die voor beduidend betere prestaties zorgde dan strak tegen de wand.

De Crooked Still CD Shaken By A Low Sound verdween in de Marantz speler, waarna de track Little Sadie werd beluisterd. Dat viel bepaald niet tegen; de immer aantrekkelijk klinkende stem van Aoife O` Donovan klonk via de Mentor Menuets als For Your Ears Only. De licht hese keelklanken kwamen opvallend duidelijk en sexy over. De krachtige aanzetten van de als een bezeten zagende cellist (Rushad Eggleston) kregen een aanstekelijke presence en energie mee. Even opvallend was de verre van benepen klinkende contrabas, waarbij de snaarplukken zowel elastisch als vrij overkwamen. De uiterst compacte mid/laag units verslikten zich niet in de vrij prominent opgenomen ritmesectie. Nog belangrijker was het volledig uitblijven van dichtlopen of onbedoelde uitschieters, iets waar menig micro-monitor zich bij dergelijk energiek bronmateriaal aan kan bezondigen. Crooked Still kreeg een rijke, vriendelijke en schone weergave mee, zij het met een verhoudingsgewijs diffuus stereobeeld. De meer kostbare Stirling LS 3/5a V2`s weten klanken -zowel lateraal als in de diepte- met meer focus en contrast neer te zetten. Daar zou de door Dali aanbevolen recht-zo-die-gaat opstelling mede debet aan kunnen zijn maar het moet gezegd: van een `gat` in het stereo-centrum was geen sprake, het geluidsbeeld is juist opmerkelijk coherent. Aan directe steun van de achterwand hebben ze overigens minder behoefte dan de fabrikant suggereert maar ze houden wel van een relatief intieme relatie met het metselwerk.

Van de Chris Thomas King CD Red Mud werd de gelijknamige track beluisterd. Zijn slide-uithalen op een National Resophonic gitaar lagen tegelijk prettig en pittig in het gehoor, een puur plezier om naar te luisteren. De ultra-strak gespeelde rimshots kwamen lekker prominent en snappy over, wat overigens voortkomt uit een combinatie van snelheid en plasticiteit, niet felheid. De kenmerkende laidback zang van King kwam goed uit de verf, alsmede de dreigende ondertoon van Red Mud. Het meest opvallende was de bijzonder natuurlijk klinkende metaalruis van de subtiel bespeelde bekkens. Deze muziek kan weliswaar op knallendere wijze worden gepresenteerd maar op dit prijsniveau wordt het voor conculega-weergevers toch tamelijk lastig om het op meer meeslepende wijze te vertolken. Dat de nieuwe Menuets ook raad weten met verassend geplaatste ritme-accenten en swing, bewezen ze toen de (20 bit gemasterde) Dreyfus CD Trio In Tokyo met Michel Petrucciani, Steve Gadd en Anthony Jackson optisch werd afgetast. Met name bij Little Peace In C For U sloegen de twee mini-Dali`s de temporale spijker mooi op de kop. De speelse ritmische punctuering en de verbluffende souplesse van Petrucciani`s onnavolgbare toetsenspel werden moeiteloos overgebracht. Het feit dat de ritmesectie gedurende deze sessie op enkele momenten moeite heeft om de meesterpianist bij te benen was duidelijk hoorbaar, alsmede de humoristische wijze waarop bassist Anthony Jackson inspeelt op zijn collega`s. Ondanks de beperkte bandbreedte -oftewel de natuurlijke beperking in het onderste bereik- en het vriendelijke karakter van de Deense weergevers werd de natuurlijke muzikale spanning van deze meesterlijke Jazz-sessie totaal stressvrij weergegeven. Chapeau!

Conclusie

Zogenoemde mini-monitoren (een term die zijn oorsprong heeft bij BBC Grade 2 weergevers) zijn breder inzetbaar dan forse fullrange weergevers en een slimme ontwerper kan daar goed op inspelen. Dali heeft met de Mentor versie de goede naam van hun geliefde Menuet hoog weten te houden, mede dankzij geheel binnenshuis ontwikkelde weergave-units. De hoogfrequent-units zijn zeer verfijnd en ze zorgen samen met de houtvezel conussen voor een klankkarakter dat lak heeft aan mode of trends.

Met name bij singer-songwriter muziek en Jazz is de fun factor hoog. Luisterplezier gaat bij deze Dali`s voor het auditief indruk maken, net als bij NAD electronica en dat is natuurlijk geen toeval. De Mentor Menuets zijn gelukkig niet eenkennig want ze werkten zeer goed samen met de Heed Obelisk SI en Exposure XXV versterkers. Vanuit het electronisch perspectief dient men wel rekening te houden met versterkers die de een relatief lage nominale impedantie niet kunnen waarderen. Gelukkig is de Dali Mentor Menuet niet alleen veelzijdig maar bovenal muzikaal. Aanbevolen.

Aanvullende informatie:

Importeur Dali:
AND Benelux;
www.dali.nl & www.dali.be

Paarprijs Dali Mentor Menuet: 998 euro.