Velodyne DD-18 & SPL-1000R


René van Es | 10 juli 2008 | Fotografie René van Es | Velodyne

Veel onderwerpen in de audiowereld zijn controversieel. Is een buizenversterker de meerdere van een transistor? Zijn dure kabels noodzaak of verspilling? Heeft het wel nut om veel geld aan audio uit te geven? Is klasse D de echte doorbraak? Is een subwoofer een must of een vloek? Iedere audiofiel heeft zijn eigen mening, zijn eigen voorkeuren. Iedere dealer en importeur heeft precies diezelfde gedachten.



Wat het voor u als consument niet echt makkelijker maakt. Want in de eerste winkel hoort u het één, een paar wijken verderop totaal het tegengestelde. De opmerking: “zelf luisteren”,  is daarom  volkomen terecht, aangevuld met het lezen van meerdere recensies. Deze recensie gaat over subwoofers. Laat ik meteen voorop stellen, dat de recensie een gekleurde mening weergeeft, omdat hij is geschreven door iemand die een absolute voorkeur heeft voor een subwoofer in een serieus weergavesysteem. Of het gaat om muziekweergave in stereo of om geluid bij film, mijn mening is dat het ontbreken van een fundament in de lage tonen nimmer kan leiden tot de beste weergavevorm, ongeacht de afmetingen van de hoofdluidsprekers. De gekleurde mening gaat daarmee niet over de kwaliteit van Velodyne als fabrikant. Die staat hieronder ter discussie en die gaan we uitgebreid (met veel plezier) onderzoeken.


Waarom?

Waarom is een subwoofer toch zo’n vloek in de kerk voor veel mensen? Misschien omdat een subwoofer associaties oproept van bonkend laag, gekleurde weergave, onduidelijke bas en een sta-in-de-weg. Ik voel de critici terecht in mijn nek hijgen. Veel subwoofers, ze verdienen niet eens die naam omdat het centrale basluidsprekers zijn die bonken. Staan verkeerd afgesteld. Doen alleen maar kwaad. Maken de buren kwaad, enzovoort. Daar tegenover staan merken die serieus proberen aan de laagweergave in de luisterruimte één of meerdere octaven naar beneden toe te voegen, gecombineerd met serieuze luidsprekers. Merken die zich bewezen hebben en luisteren naar namen als REL, MJ Acoustics, Focal, Dynaudio, B&W en natuurlijk Velodyne. De opsomming is overigens verre van compleet. Wat een goede subwoofer toevoegt is eerder op deze site beschreven door mij en daar sta ik nog steeds volkomen achter.



Bij weergave van film is een subwoofer essentieel. Vrijwel elke surround-processor heeft een uitgang (de één in "5.1") voor het aansluiten van een sub. Die sub zorgt dat films u bij de strot grijpen, dat u de film beleeft. In multikanaals muziekopstellingen gaat hetzelfde op. Al zijn de luidsprekers hier vaak meerdere maten groter dan de mini-satellieten, die ten onrechte “luidspreker” genoemd worden. Omdat de krasserige papierconussen nauwelijks beter zijn dan die in een Japanse transistorradio uit de jaren 60.

In een stereo muzieksysteem ligt het plaatsen van een subwoofer nauwelijks voor de hand. Dealers laten daarmee omzet liggen en de consument mist een groot deel van zijn informatie, die hij of zij wel meegeleverd krijgt vanaf een cd of lp. Die informatie bevat, naast lage tonen van instrumenten, heel veel informatie van de ruimte waarin de opname heeft plaatsgevonden. Luchtwervelingen die we eerder voelen dan horen. Het schuifelen van voeten en meubilair. Het bewegen van mensen. Kortom, precies datgene dat het verschil maakt tussen ingeblikte muziek en werkelijkheidsweergave. Een goede sub voegt aan een systeem toe: ruimte, gemak, rust, een dieper laag, een beter stereobeeld en vooral het gevoel erbij te zijn. U hoeft mij niet te geloven, ervaar het zelf en trek uw eigen conclusie.

Subs en digitale drive

De importeur van Velodyne pakte op mijn verzoek flink uit. Wetende dat ik maar weinig films kijk, daarentegen heel veel waarde hecht aan een goed muzieksysteem, leverden zij twee subwoofers die naast een home cinema toepassing uitermate geschikt zijn voor muziekweergave. Bij Velodyne kunt u namelijk op die criteria kiezen uit diverse ranges. Daarnaast kreeg ik de beschikking over een SMS-1, een parametrische equalizer van Velodyne die aan elke sub gehangen kan worden. Eigenlijk het digital drive gedeelte exclusief kast, woofer, servo en versterker. Velodyne heeft een zeer uitgebreide website waarop veel informatie staat. Ik zal mij daarom beperken tot de meest nuttige informatie van de systemen.



De kleinste sub die ik kreeg is een SPL-1000R. Deze sub wordt geleverd met een meetmicrofoon die samenwerkt met een ingebouwde 6-band equalizer. Hij meet automatisch de kamer en past de sub aan op de ruimte. Via de meegeleverde afstandsbediening is de sub te regelen. Zo zijn er keuzes te maken uit de ideale instelling voor actiefilms, pop, jazz, klassiek of spelletjes (games). De sub is leverbaar in zwart pianolak of kersen fineer. In de gesloten kast is een 10 inch woofer gemonteerd, door een 1000 Watt klasse D versterker aangedreven. Het -3 dB punt van de woofer ligt op 24 Hz. Dat is serieus laag, te danken aan de ingebouwde Digital Signal Processor en de krachtige versterker die de woofer onder elke omstandigheid in bedwang houden. De afmetingen zijn beperkt, 32 x 31 x 36 cm. Een plekje is er altijd voor te vinden.

Het was afzien om de tweede subwoofer, de DD-18, naar 3-hoog te sjouwen. Een vlaggenschip van Velodyne met de grote maat 58 x 54 x 49 cm en een gewicht van 54 kilo. Leverbaar in zwart pianolak, kersen of esdoorn fineer. In de eveneens gesloten kast zit een 18 inch woofer (45 cm) met een magneet die 11 kilo weegt. Er achter een 1250 Watt versterker die pieken tot 3 kilowatt kan leveren. Volledig onder controle van een servosturing. Wie een DD-18 in het echt kan bewonderen moet eens vragen of de verkoper (of gelukkige eigenaar) tegen de conus van de woofer tikt als de sub spanningloos is, daarna als hij aanstaat. Is de sub spanningsloos dan hoor je een doffe boem. Is het systeem actief en tik je opnieuw, dan hoor je alleen de tik zelf. De servo zorgt daarvoor. Naast het geweld in de kast vinden we het Digital Drive systeem. Een parametrische equalizer die pas compleet is met de meegeleverde meetmicrofoon en liefst wordt aangesloten op een beeldscherm.

Via de meting en op het gehoor kan de sub afgeregeld worden op de ruimte. Het aantal in te stellen variabelen is te groot voor een leek. Een dealer behoort de sub in te stellen bij u thuis en uitleg te geven. Om u een idee te geven van de instelmogelijkheden: 6/12/18/24/30/36 dB per octaaf filters,  fase instelling per 15 graden, laagdoorlaat filter in/uitstelbaar per 1 Hertz van 15 tot 199 Hz. Instelbare Q-factor per filter, subsonisch filter, 80 Hz laag-af filter enzovoort. De DD-18 is volledig naar uw luisterruimte te tunen. Vervolgens met de afstandsbediening harder en zachter te zetten, een voorkeuze van genre te maken en naar stand-by te schakelen. Het systeem loopt tot 14 Hz door en heeft daar het -3 dB punt. Ik daag u uit een subwoofer, laat staan luidspreker, te vinden die dit soort specificaties evenaart.  De aansluitmogelijkheden zijn talrijk. Via RCA of via XLR. De DD-18 kan zowel dienst doen in een hoogwaardig muzieksysteem als in een ultieme home cinema opstelling.



Het laatste snoepje dat ik kreeg is het SMS-1 Digital Drive systeem. In wezen de volledige computer uit de DD-18 (of DD-10, 12 of 15). Door de SMS-1 aan te sluiten tussen de versterker en een bestaande subwoofer heeft u de beschikking over de ongekende instelmogelijkheden. Instelling geschiedt via de meegeleverde meetmicrofoon en een willekeurig beeldscherm met uw eigen subwoofer. Van de SMS-1 mag u geen wonderen verwachten. In die zin, dat u de beperkingen van een subwoofer blijft houden. Mijn Focal sub kan niet zo heel laag en heeft “maar” een 250 Watt versterker. Ik kon het laag iets dieper trekken, maar liep al snel tegen de beperkingen aan. Toch doet een SMS-1 veel goed in een set. De weergave van lage tonen is perfect af te regelen op de luisterruimte. Staande golven zijn zo goed als te elimineren. Waar laag ontbreekt is dat toe te voegen. De laagweergave met een bestaande sub die geen Digital Drive heeft is zodoende naar een aanzienlijk hoger niveau te tillen (= egaler niveau).

Sets

Persoonlijk vind ik de wijze van afstellen van Velodyne subwoofers of de SMS-1 unit redelijk goed te doen. De besturing met de afstandbedieningen gaat simpel en vraagt slechts een kleine oefening. Zolang de instelling af te lezen is op een beeldscherm kan ik snel en overzichtelijk alles regelen. Echter, als het beeldscherm uit is, dan laat een Velodyne via het verlichte logo zien wat ik met de remote verander. Het volume hoger of lager resulteert in het knipperen van het logo. Volume stand vijf geeft 5x knipperen, voorafgegaan door een knippertempo wat aangeeft dat ik het volume instel. In de praktijk ergerlijk onhandig en onpraktisch. Ik rolde liever een lange kabel naar mijn tv uit, in plaats van geknipper te gaan tellen. Als Velodyne iets wil verbeteren zouden ze kunnen beginnen met het inbouwen van een display, zoals die te vinden is op de SMS-1 unit. Zodat je kunt zien wat je doet. De SPL-1000R heeft geen beeldaansluiting, die is daarmee een extra stap onhandiger dan de DD-18. Op de gemaakte schermfoto’s van de DD-18 is goed te zien hoe de ruimte meet zonder de DD-18 aan te zetten. Daarna is de sub “technisch” goed afgesteld. Dat bleek op het “gehoor” niet de ideale instelling. De derde foto laat zien welke grafiek gehoormatig het meeste bevredigende resultaat geeft.



Sets

Twee sets met vele muziekbronnen. De eerste set, waar de DD-18 in meespeelt, omvat bronnen als een Lua cd-speler, een Transrotor platenspeler en een Magnum Dynalab tuner. Versterking bestaat uit een H.A.T. phonoversterker, een H.A.T voorversterker en een Ayon 300B ingesteld als eindversterker. Mijn luidsprekers zijn Focal Electra 937Be vloerstaanders met een dubbele woofer en een Electra SW900 actieve subwoofer. In deze set maakt de DD-18 met enige regelmaat plaats voor de SW900 of de SW900 met de SMS-1 unit. Zodat ik leuk kan vergelijken.

De tweede set, opgebouwd rondom de SPL-1000R, bestaat uit een Vyger platenspeler, PrimaLuna cd- speler en Carat tuner. Voor de versterking gebruik ik een EAR phonoversterker en een PrimaLuna PL2. Luidsprekers zijn Ruark Sabre III, normaliter ondersteund door een Dynaudio 250 subwoofer. In beide sets vinden we netfilters, goede tot uitstekende bekabeling en enige tweaks. Voor exacte types verwijs ik u naar het einde van dit verhaal.

Met het (achteraf correcte) idee dat een Velodyne flexibel is op te stellen, plaats ik de DD-18 naast de bank waarop geluisterd wordt, tegenover de hoofdluidsprekers. De SPL-1000R komt in een veel kleinere ruimte net voor de linker luidspreker te staan. Nog fraaier was een koppeltje DD-18 systemen geweest, links en rechts naast de hoofdluidspreker. Maar dat stuitte op ernstige bezwaren van mijn huisgenote, die de kamer “bewoonbaar” wilde houden.



De vraag waarom de SPL-1000R niet in het grote systeem is gebruikt, is volkomen op zijn plaats. Het was een kleine moeite geweest de kubus te verplaatsen en toch heb ik dat niet gedaan. De DD-18 is namelijk zo’n beest van een subwoofer, dat mijn Focal, zowel met SMS-1 als zonder, erg verbleekte. Ik was bang dat de SPL-1000R evenmin een reële tegenstander zou zijn. Wat ik wilde voorkomen is dat de SPL-1000R daardoor te laag zou worden ingeschat. Om de kwaliteit van de SPL-1000R zuiver te beoordelen is hij alleen afgezet tegen mijn Dynaudio 250. Vergelijken van peren met peren en appels met appels. Of de SPL-1000R goed kan en zal functioneren in een grotere ruimte, met aanzienlijk grotere luidsprekers, blijft daardoor een vraag. Evenmin kan ik u vertellen tot welke hoogte een Ruark monitor kan groeien als ik die zou combineren met een DD-18.

Echt goed

Het is lastig om te beschrijven wat een subwoofer aan eigen geluid voortbrengt. Omdat een subwoofer aanvullend is op de hoofdluidsprekers. Gelukkig maar dat een goede sub invloed heeft op meerdere aspecten van het totaalbeeld, zodat er aanknopingspunten genoeg zijn om aan te geven wat de Velodyne DD-18 in mijn systeem teweeg brengt. Op een door en door opgewarmde set verhoogt Jheena Lodwick de temperatuur met een paar graden tijdens het draaien van haar lp Getting To Know You. Het intronummer begint met trommelslagen, waar de DD-18 een extra dimensie aan geeft door ze intenser te maken. Daarboven gebeuren veel interessanter dingen. Zowel stemmen als instrumenten klinken net die streep voller, die ze brengt van “weergave” tot “bijna echt”. Alles heeft meer body dan voorheen.



Door de ingebouwde correctie van de Velodyne is het laag teruggenomen op frequenties waar de luisterruimte het moeilijk heeft. Aangezet waar de ruimte het laag juist absorbeert. Met als gevolg een dieper laag en nog belangrijker: een beter en strakker laag. Onder invloed van het betere fundament  ontstaat een meer ruimtelijk stereobeeld. Het geluid komt een streep verder los van de luidsprekers. De stem doet een stapje voorwaarts, de instrumenten een stapje achteruit. Hoogte is beter en meer beschikbaar. Heerlijk losjes. Alles wat een goede sub doet, doet de Velodyne ook. Wat de meeste subs niet doen, het corrigeren van de luisterruimte, zal ik node gaan missen ben ik bang.

Nog even krijgt Jheena de kans, daarna wil ik over gaan op cd’s met teveel laag in de putjes. Het werk van Patricia Barber. Cd’s die zoveel opgepepte bas hebben, dat elke mini monitor geweldig presteert, maar waar grote systemen het zwaar mee hebben. Van Café Blue ga ik 9 minuten en 3 seconden genieten van Nardis. Het is eerst de piano die profiteert van de Velodyne door een maat groter te klinken. Dan volgt slagwerk dat met een grenzeloze subtiliteit boven de piano uitstijgt. Gevolgd door een stuwende bas, om uit te komen in een angstaanjagende drumsolo. Razendsnel spat die uit de luidsprekers in een holografische weergave. Elke slag op de drums individueel waarneembaar. Elk tikje op een bekken een feestje op zich. Ik kan, met dank aan de correctie, harder spelen dan normaal zonder dat de zaak vastloopt.

Door de sub met de afstandbediening naar mute te schakelen hoor je gelijk wat de sub bijdraagt aan het geheel. Waarbij ik nogmaals wil aangeven dat het weergeven van de allerlaagste frequenties leuk is, de bijdrage aan de onderbouwing van muziek is in mijn ogen veel belangrijker. Dat gaat zeker op voor de weergave van klassieke muziek. Neem bijvoorbeeld de Peer Gynt Suite van Grieg. Die bevat een aantal zware passages waar bassen een belangrijke rol spelen om de sfeer neer te zetten. Of denk aan de golvende bewegingen van lucht in een concertzaal, in zekere mate herschapen in de huiskamer. Waarmee het gevoel “aanwezig te zijn in de zaal” wordt versterkt. Er is geen kleine luidspreker die dat in zijn eentje kan weergeven. Grote luidsprekers komen een heel eind, slechts een forse subwoofer met voldoende kracht, beheersing en groot conusoppervlak doet het echt goed. Vraag uw dealer maar eens het begin op te zetten van Anitras Tanz en u beseft exact wat ik bedoel. Een rollend, aanzwellend orkest, heftige pauken, breed uitgemeten beeld. Eigenlijk is elk stuk van deze stokoude lp de moeite waard om te beschrijven of naar te luisteren. De DD-18 voegt een extra dimensie toe aan het luisterplezier.


(Meetgegevens van het kleine systeem zonder sub)


(Optimale instelling van het kleine systeem volgens meting)


(Optimale instelling van het kleine systeem naar eigen smaak)

Een volgende stap is het toepassen van een Velodyne Digital Drive SMS-1 aan mijn eigen Focal/JMlab Electra SW 900 subwoofer. Na de SMS-1 via de meetmicrofoon te hebben ingemeten en met de hand te hebben bijgestuurd mag Barber haar kunsten nogmaals vertonen. Eerst met de SMS-1 in de keten geschakeld, straks draai ik dezelfde track zonder de SMS-1 en laat de sub het filterwerk doen. Eerste opvallende element t.o.v. de DD-18, het stereobeeld is lang niet zo diep. Een naar “s-je” duikt her en der op. Alles is kleiner, ook een tikje meer knisperend. Net wat meer snelheid. De piano levert zijn grootsheid in. De laagste frequenties vallen weg. Die kan de Focal niet weergeven tenzij ik het SMS-1 systeem zo instel dat de speaker heel hard gaat werken. Te hard. Bij het draaien van Grieg merk je in de laagste regionen wat de sub bijdraagt als je schakelt tussen actief en mute. Het is meer dan een nuance, het is een wezenlijke bijdrage aan muziek plezier.

Echt goed (vervolg)

Ook al is alles kleiner en minder fraai nu de DD-18 weg is, de SMS-1 aan de Focal houdt het leven draaglijk. Zonder de SMS-1 mis ik opnieuw een octaaf in het laag. De grens schuift steeds verder op naar boven. Vreemd fenomeen is wel dat het stereobeeld met alleen de Focal groter is. Ik verdenk daar de voorversterker van. Mogelijk is de beïnvloeding van de twee kanalen via de stereo uitgang onderling groter met de SMS-1 aangesloten dan met alleen de Focal. De uitgangen zijn immers niet gebufferd en hangen parallel aan de eindversterker ingangen. Ingangsimpedantie kan hier een belangrijke rol spelen. Dat gegeven, in mijn huidige installatie, weerhoudt mij er op dit moment van een SMS-1 aan te schaffen. Ik ruil liever de Focal om voor een compleet Velodyne systeem. Waar de wens steeds groter naar wordt nu ik meer en meer ga zitten vergelijken en wisselen. De DD-18 heeft een heel belangrijke invloed op het totaalbeeld. Dat de SMS-1 unit, die 1-op-1 is overgenomen uit de DD-18, dat aardig benadert met een heel andere sub dan de DD-18 is alleen maar knap. De DD-18 kan gebruik maken van een servo versterker, mijn Focal “zwabbert” er met zijn reflexpoort lustig op los. Dan toch maar een SMS-1 laten staan…



Er staat zoals u weet nog een subwoofer in huis, de Velodyne SPL-1000R, opgesteld in een kleinere luisterruimte waar hij een set Ruark Sabre III mag ondersteunen. Ik heb de sub eerst netjes ingeregeld met de bijbehorende microfoon, daarna aangepast aan de opstelling, d.w.z. gefilterd net boven de 50 Hz. Is een subwoofer al een wens bij grote luidsprekers, het is een verplicht nummer bij monitors. Als u tenminste wilt genieten van volle stemmen, instrumenten die een kast hebben en een ruimtelijke weergave. Zelf wil ik niet meer zonder, ik gebruik daarom al jaren een Dynaudio subje in deze ruimte. De Velodyne gaat de Dynaudio ver voorbij als het gaat om de laagste frequenties.

Ik draai de cd Silver van Solveig Slettahjell en daar staan heel erg lage tonen op. Geproduceerd uit een bas. Zonder de Velodyne gaan die geheel verloren, de Ruark alleen kan dat al helemaal niet weergeven. Met de Dynaudio krijg je een vermoeden hoe diep het kan gaan, met de Velodyne zijn de laagste frequenties moeiteloos aanwezig. Waarbij de vraag rijst of  mijn buren dat erg leuk vinden. De sub hoeft echt niet hard te staan om het systeem te steunen. Schakel ik de mute functie van de sub aan, dan zakt ogenblikkelijk de weergave tot een kleine afspiegeling van de grootsheid van daarnet. In alle opzichten, het hoog is minder aangenaam, mevrouw Solveig verliest een deel van haar bekoorlijke zangstem, het stereobeeld is onnatuurlijk en minder breed. Het is niet ineens lelijk zonder sub, het is niet af. Wat je pas merkt als je een sub aan en uitschakelt in de set. De vraag is eerder “welke sub” dan “wel of geen subwoofer”.

Ik geef toe, de cd Silver is extreem in dat opzicht. Vandaar dat ik overstap op Janine Jansen die Bach laat herleven. De lage tonen zijn veel minder extreem aanwezig met dit soort muziek, zijn niettemin erg belangrijk om de sfeer te herscheppen waarin de opname heeft plaatsgevonden. Met de sub ingeschakeld ontstaat er een soort van luchtwerveling die de geluiden draagt die een mens maakt als hij of zij een instrument bespeelt. Het ruisen van kleren, gaan verzitten, voeten verzetten. Dat maakt de weergave een stuk natuurlijker. Ik draai overigens een cd, ik heb het niet over eventuele rumble uit de groef van een langspeelplaat. Nog belangrijker: instrumenten met een houten kast krijgen een veel prettiger klank. Wat vioolhaters bestempelen als “kattengejank”, verandert in een volle weergave die laat horen wat er zo belangrijk is aan het bouwen van een klankkast. Wilt u in volle glorie het verschil tussen het werk van vioolbouwers horen, dan stelde ik lang geleden al vast dat een goedafgestelde subwoofer niet mag ontbreken. Tenzij u een zo groot systeem heeft staan dat het diepste laag altijd beschikbaar is. Zelfs dan kan een DD-18 het verschil betekenen tussen hifi geluid en werkelijkheidweergave.



Ondertussen draait de Vyger zinloos rondjes. Daarom tijd voor een beetje Katie Melua met Pictures.  Het wordt een afgezaagd verhaal. Geen Velodyne: geen warme stem, minder nuances, meer rommel in het laag, details in het lage tonengebied die verloren gaan. Vergeeft u mij mijn enthousiasme voor een subwoofer, ik ontdek geen nadelen aan die extra, actieve luidspreker. Mits(!!!) met geduld en vakkennis afgesteld, uitsluitend voordelen. Subtiel geeft een subwoofer vaak datgene waar audiofielen een leven lang tevergeefs naar zoeken in versterkers, cd spelers, interconnects, netfilters en speakers. Overtuiging, realisme, voldoening.

Het gaat maar dieper

Het zal u inmiddels duidelijk zijn dat de beide subwoofers, elk op hun eigen manier in hun eigen set, indruk hebben gemaakt. De gebruikte Velodyne’s zijn zonder meer in staat een goed muzieksysteem boven zichzelf uit te laten stijgen. Ze gaan diep, heel erg diep in het laag. Belangrijker: ze blijven ongelooflijk strak in de weergave. Als het gaat boemen, bonken of blazen, zijn ze verkeerd ingesteld. Zo simpel is dat. De losse SMS-1 unit wist minder te overtuigen. Achteraf gezien zou ik liever doorsparen voor een Velodyne met ingebouwde SMS-1, dan een willekeurige subwoofer daarmee te combineren. Eerlijk is eerlijk, een Velodyne is voor Digital Drive gemaakt en is tergend goed. U moet het natuurlijk helemaal zelf weten of u een subwoofer durft toe te voegen aan uw muzieksysteem. Of u het hoongelach van zogenaamde “kenners” kunt negeren. Heeft u de moed, dan zult u ervaren wat een goede sub kan bewerkstelligen aan muziekbeleving. Daar mag u wat mij betreft elk merk subwoofer voor kiezen, als u maar belooft ook even een Velodyne aan een nader onderzoek te onderwerpen. Ik was oprecht blij met de SPL-1000R en diep, steeds dieper, onder de indruk van de geweldige DD-18. Zo diep dat de buren af en toe genoten van tonen tot ver onder de 20 Hertz.

Prijzen:
DD-18 zwart pianolak: 3900 euro
DD-18 kersen of esdoorn fineer: 4090 euro
SPL-1000R zwart pianolak of kersenfineer: 1390 euro
SMS-1 parametrische equalizer: 849 euro
Alle systemen worden geleverd inclusief geijkte meetmicrofoon

Importeur:
Beter Beeld & Geluid
Havenstraat 71 (ingang 1e Oosterstraat)
1211 KH Hilversum
Tel: 035-6215346
www.beterbeeldengeluid.nl

Gebruikte apparatuur:

Analoog:

Transrotor Super Seven 40/60alu/TMD platenspeler Transrotor SME 5009 pickup arm Phase Tech P-3 Alexandrite low output MC element V.Y.G.E.R. Baltic M platenspeler SME 312 pickup arm Goldring Eroica LX low output MC element

Digitaal:

Lua Cantilena SEL CD speler (Mullard buizen), Tentlabs gemodificeerd PrimaLuna ProLogue Eight CD speler

Radio:

Magnum Dynalab MD-90 tuner Carat T57 tuner Magnum Dynalab ST-2 FM antenne

Versterking:

EAR 834P DeLuxe phono versterker (Telefunken buizen) H.A.T. PH-2 phono versterker met PHS-2 voeding H.A.T. LA2 Mk II lijnversterker Ayon Audio 300B versterker PrimaLuna ProLogue Two versterker (JJ Electronic buizen)

Luidsprekers:

Focal-JMlab Electra 937 Be Ruark Sabre III

Subwoofer:

Focal-JMlab Electra SW900 Dynaudio Sub 250 Velodyne DD-18 Velodyne SPL-1000R Velodyne SMS-1 unit

Stroomvoorziening:

Netsnoeren: Kemp, Läpp (DIY), Crystal Cable Power Reference, Crystal Cable Power Ultra, Supra LoRad (DIY), Hanze Hifi Netspanning: Kemp Elektroniks Power Source netfilter, Kemp Elektroniks Balanced Isolator Source, Kemp Elektronics Quantum Approach plug, SEEC HQSN-4U netfillter, Supra MD-06 EU Mk II verdeelblok, gescheiden audiogroep, AHP glas + Neozed zekeringen

Kabels:

Interlinks analoog: Siltech Mxt New York, Crystal Cable Connect Ultra, Crystal Cable Connect Reference, Crystal Cable Connect Interlink subwoofer: Sharkwire, Audioquest ICA-1 met WBT Nextgen LS-kabels: Crystal Cable Speak Reference, Chord Company Epic Super Twin

Accessoires:

Meubels: Spectral Straight TV915 en TV913, Ikea Oppli, Gingko Audio platform LS-stands: Target MR60 Overig: Acoustic Analysing TVA dempers, Quadraspire QX25 voetjes, Target SpikeShoes, Acoustic System diffusers, Acoustic System Resonators Basic + Silver, Okki Nokki platenwasser