Siltech Classic


Jan de Jeu | 07 juli 2003 |

Siltech Classic SQ28, LS88 en SPX-30 - Een regelrechte Classic

Kort na de introductie van de MXT Professional series is het voor mij al snel duidelijk dat een verbetering dan wel vervanging van de G3 serie waarschijnlijk niet lang op zich zal laten wachten. De klankkwaliteiten van de ‘Paris’, de ‘London’ en met name de ‘New York’ liggen op een dermate hoog niveau dat zij de marktposities van de goedkopere types in de duurdere G3 serie danig onder druk zetten. De verwachte uitbreiding van het pakket wordt met de introductie van de Classic series inderdaad al snel gerealiseerd en de ambitieuze naam ‘Classic’ maakt dat op dat moment mijn verwachtingen reeds hoog gespannen zijn. Wanneer ik vervolgens het aanbod krijg om het goedkoopste type interlink, de SQ28, en de meest betaalbare luidsprekerkabel, de LS88, in combinatie met het netsnoer van deze serie, de SPX-30, in mijn set uit te proberen neem ik dat met beide handen aan.

Silver & Gold

Hoewel de Classic serie een deel van de G3 serie vervangt en in die zin gezien kan worden als de opvolger van de G3, is het niet deze serie van de 3e generatie die model gestaan heeft voor de Classic lijn. Die basis ligt veeleer in het 5e generatie materiaal dat tot voor kort gebruikt werd voor de duurste Siltech lijn; de Signature serie. Het G5 materiaal, zilver en goud, wordt voor de Classic kabels op een extreem nauwkeurige wijze getwist, door Siltech het ‘X-balanced’ procédé genoemd, waardoor volgens Siltech de kabels vrijwel ongevoelig zijn voor de steeds meer in onze woonomgeving optredende storende EMI en RF velden. Men claimt zelfs dat deze kabels 10000 maal stiller zijn dan de best geteste en meest kostbare kabels van de concurrentie en dat het ‘shielding effect’ in de meeste gevallen de ‘noise floor’ verder verlaagt met 40-60 dB. Het theoretische signal / noise niveau zou volgens de fraaie folder in de orde van 160-180 dB liggen. De hier gehanteerde wijze van twisten wordt inmiddels overigens ook gebruikt in de Signature serie die daarmee getild is naar een zesde generatie, of zoals Siltech dat zelf noemt; een G6 uitvoering.

Bij het openmaken van de grote kartonnen doos valt me op dat voor de Classic serie dezelfde verpakking gebruikt wordt als voor de G3 serie. De bekende doos met drukknop herbergt het netsnoer of de stereoset interlinks en het vertrouwde filmblik bevat het set luidsprekerkabels. In een later stadium hoor ik dat deze verpakking in de loop van het najaar van 2003 aangepast zal worden. Na opening van het blik blijkt dat de inhoud in cosmetische zin meer naar de Signature serie nijgt. Alleen bij de connectoren is nog een stukje mantel te zien welke de zo vertrouwde en zeer herkenbare lichtblauwe Siltech kleur heeft. Op dit stuk staat ook de typeaanduiding van de LS88 Classic kabel, waarmee meteen de richting van het signaal aangegeven wordt; met de tekst mee. De rest van de mantel gaat schuil onder een grove, diep donkerblauwe kous die de kabel wat minder op laat vallen in de gemiddelde woonomgeving. Gebruikte materialen zijn, naast de al genoemde metalen; Kapton, Peek en Teflon. De kabels kunnen geleverd worden met 680 Cu spades of met WBT 0645 banaanstekers. Voortkomend uit eerdere ervaringen, dat vele van de verschillende typen spades welke er op de markt zijn niet altijd even goed aansluiten op bij mij in gebruik zijnde speakers en apparatuur, heb ik bij de testexemplaren geopteerd voor de vertrouwde WBT’s. Wat meteen opvalt is het serieuze gewicht en de soepelheid van de kabels. Een kabel met een meer dan gemiddeld gewicht geeft mij direct een gevoel van degelijkheid waarbij ik me overigens terdege realiseer dat dit niets zegt over de te verwachten geluidskwaliteit. De soepelheid van een kabel is ook altijd weer van belang bij het aansluiten en het draperen over de Master Tweak blokken die ervoor zorg dragen dat de signaalkabels van de grond en uit de onmiddellijke nabijheid van de netsnoeren blijven. In dit geval een fluitje van een cent. De 2,5 meter set, waarvan er tijdens de test in combinatie met de Sonus Fabers dus twee sets gebruikt zijn, heeft een prijskaartje van 1275 euro. Qua prijs zit hij tussen de oude G3 typen LS80 en FT12 in. Waren er in de G3 serie nog zes verschillende types verkrijgbaar, inmiddels is dat aantal in de Classic serie teruggelopen tot drie. Naast de LS88 zijn er nog de duurdere LS110 en LS180 die bij eenzelfde lengte respectievelijk 2150 en 4000 euro op moeten brengen.

Ook de SQ28 Classic lijkt in optische zin meer op een kabel uit de Signature serie dan op de kabel uit de G3 serie die hij moet vervangen. Korte stukken lichtblauwe sleeve - wederom met richtingaangevende typenaam - aan beide uiteinden van de kabel die voor het overgrote deel bedekt wordt door dezelfde eerder genoemde grove donkerblauwe kous. De RCA testexemplaren zijn afgemonteerd met WBT-0144 of, voor dezelfde prijs, met Neutrik XLR connectoren. Met zijn prijs van 450 euro voor een lengte van 1 meter is hij 44 euro duurder dan zijn voorganger. De ST48 en de SQ58 vinden we in het nieuwe Classic programma niet terug. De SQ88 is wel opgewaardeerd naar een Classic versie en daarnaast is er een nieuw topmodel toegevoegd; de SQ110 met een meterprijs van 1700 euro.

Het netsnoer SPX-30 heeft een prijs van 445 euro voor anderhalve meter en past qua uiterlijk, zoals verwacht mag worden, perfect bij de interlinks en de luidsprekerkabels uit de Classic serie. Gebleven is de ook bij de G3 netsnoeren gebruikte karakteristieke blauwe Schuko netsteker.

De opstelling

Meestal blijven te recenseren componenten slechts enkele weken in mijn set opgenomen maar op het moment dat ik dit schrijf heb ik de Siltech Classic kabels reeds enkele maanden in mijn bezit. In die periode heb ik meerdere apparaten besproken waarbij de beoordeling geschiedde met referentie apparatuur en bekabeling zoals die steeds onderaan het artikel vermeld was. Maar eigenlijk kunnen in al die gevallen ook deze kabels genoemd worden want ze hebben, na een inspeelperiode, regelmatig kortdurend dienstgedaan. Ik zou het lijstje van gebruikte apparatuur dat onderaan dit artikel afgedrukt is dan ook nog wel verder uit kunnen breiden maar heb me bewust beperkt tot de genoemde namen vanuit de argumentatie dat alleen deze onderdelen stuk voor stuk gedurende een langere periode in mijn set opgenomen (geweest) zijn. Aan dat criterium voldoen onder andere mijn versterkers, waarbij de beide Densens halverwege de periode vervangen zijn door mijn huidige GamuT combinatie. De Master Two weergevers zijn na een review periode gedurende een langere tijd in mijn referentieset opgenomen gebleven, met name om een breder beeld te krijgen van de prestaties van de Siltech bekabeling.

Met uitzondering van de draaitafel, de phonotrap en de Sonus Faber Concerto luidsprekers heeft de apparatuur gedurende de gehele periode Master Base als ondergrond gehad. Bij het aansluiten van de elektronica is gebruik gemaakt van de van Medevoort pole checker en met kritisch luisteren is eerst een aanvang genomen nadat nieuwe apparatuur voldoende ingespeeld was. Luidsprekers stonden steeds aan beide zijden van mijn USM Haller rack opgesteld waarbij voldoende afstand tot achter- en zijwand gewaarborgd bleef. De Sonus Fabers werden aanvankelijk met de Densen versterking bi-amped, en later met de GamuT combinatie bi-wired aangestuurd. De Master Two weergevers konden alleen single wired aangedreven worden hetgeen eerst met de Densen B100 en later met de GamuT C2R / D200 combinatie gebeurde waarbij de ‘hot’ aansluitingen van de D200 gebruikt werden. 

Siltech Classic

De vele luistersessies

De eerste maal dat ik de Classic bekabeling in mijn systeem introduceer is gedurende de Kerstdagen. Inmiddels zes maanden geleden. De wetenschap, ten eerste, dat de kabels nieuw zijn en, ten tweede, dat ze gefabriceerd zijn door Siltech, maakt dat ik een bepaalde klank verwacht op het moment dat de muziek begint. In deze set verwacht ik openheid, ruimtelijkheid, detaillering, dynamiek en een slanke, strakke bas. Tegelijkertijd houd ik er rekening mee dat een aantal kenmerken mogelijk nog enige tijd nodig zullen hebben om tot volle wasdom te komen. Wanneer de eerste tonen dan daadwerkelijk mijn woonkamer vullen – in dit geval met Holly Cole’s uit 2001 daterende ‘Baby it’s cold outside’, het is tenslotte Kerstmis – word ik aangenaam verrast. Inderdaad is er de verwachte openheid en ruimtelijkheid, de detaillering en de dynamiek. Tegelijkertijd valt me de bas op. Met de Classic interlinks is deze voller dan ik met de G3 interconnects gewend ben te horen. En ook het verlangde hoog is al in verfijnde vorm aanwezig. Zilver / goud interlinks, koud uit de doos ? Ja dus. En de luidsprekerkabels? Daar is het verschil zo mogelijk nog groter. Niet verwonderlijk misschien wanneer u zich bedenkt dat ik de LS88 vergelijk met een Amerikaanse coaxiale koperkabel die ten tijde van de aanschaf een vierde kostte van wat het testmodel op moet brengen. Het grootste verschil zit in de onderste regionen waarin de StraightWire veel minder strak en ook minder gedetailleerd klinkt dan de uit gouden en zilveren edelmetalen getrokken Elstenaren. De Amerikanen moeten ook in het hoog en in het midden erkennen dat zij hun meerdere gevonden hebben. Qua klanksignatuur liggen de SPX-30 netsnoeren en de Audience PowerChords zo dicht bij elkaar dat ik in een dubbelblinde test niet zou kunnen zeggen welke van de twee er op dat moment gebruikt wordt.

Indrukken die bevestigd worden wanneer ik andere opnames draai. Dianne Krall’s ‘Have Yourself A Merry Little Christmas’- het voelt een beetje vreemd aan om daar over te schrijven op een moment dat de temperatuur dicht tegen de 30 graden Celsius aan zit - bevat slechts een beperkt aantal nummers maar wat ontbreekt aan kwantiteit wordt door de kwaliteit ruimschoots gecompenseerd. Tijdens het beluisteren van het titelnummer valt me iets op dat ik bij Holly Cole ook al waarnam; de stilte van de kabel die met name tot uitdrukking komt door de grote mate van microdetaillering en de schone weergave van transients. Wanneer de muziek langzaam wegsterft lijkt de resterende leegte de gedaante van een ‘zwart gat’ in de ruimte aan te nemen. Gedurende de donkere wintermaanden wordt er met name gedraaid met mijn eigen systeem dat op dat moment nog opgebouwd is rond de beide Densens. Wanneer tijdelijk andere componenten, waaronder versterkers, in dat systeem opgenomen worden valt me op dat zowel de sterke als de wat minder sterke kanten die de prestaties van deze gasten kenmerken, door de Classic bekabeling een fractie beter uitgelicht worden dan met de G3 zusterkabels of de tijdelijk in Nederland verblijvende Audience kabels het geval is.

Naarmate de tijd verstrijkt word ik tijdens het draaien van LP’s en CD’s steeds vaker getroffen door de hoeveelheid details die door deze kabels vrijkomen. Mogelijk maakt de lagere noise floor van de Classic kabels dat er, in vergelijking met de situatie waarin gebruik gemaakt wordt van de Siltech ST18 en SQ28 kabels uit de 3e generatie, een toename is aan hoorbare details. Geleidelijk aan krijg ik ook steeds meer bewijs voor mijn aanvankelijke gevoel dat er bij deze twee G3 kabels sprake is van een bepaalde scherpte in het geluid die me pas opvalt nu ze afgezet worden tegen het hier geteste instapmodel van de duurdere serie uit hetzelfde huis. Ook klinkt de installatie een fractie meer laid back wanneer de Classics de plaats innemen van de G3 interlinks.

Die verschillen worden nog duidelijker wanneer ik mijn eigen monitoren vervang door de wel heel fraaie Master Two luidsprekers. Het is alsof er een loep voor het beeld geschoven wordt die aspecten verder uitvergroot. Met de Audience kabels houdt Lori Spee veilig afstand van de rand van het podium waarop zij zich bevindt. Met de nieuwe kabels uit Elst is het alsof de lucht tussen ons in ijler geworden is en lijkt ze te balanceren op de rand van de orkestbak, reikend naar haar publiek. Helaas ziet ze mij niet zitten op de tweede rij. Ook de met de Concerto’s reeds waargenomen toename in basinformatie komt beter tot uitdrukking via de Master Two luidsprekers. Uiteraard graaft de bas met deze vloerstaanders dieper. De bas in Mark Knopfler’s ‘Coyote’ wordt krachtig, drukvol en fraai doortekend neergezet. Met de beide G3 kabeltjes klinkt het met name slanker. Een dame die niet alleen prachtig zuiver hoog maar ook genotrillingen verwekkend laag kan zingen is de Amerikaanse Rachelle Ferrell. ‘My Funny Valentine’ laat beide uitersten, en alles wat daar qua menselijk stembereik tussenin aangetroffen kan worden, prachtig horen. De magistrale met energie geladen stem staat als een entiteit tussen de luidsprekers. Ieder detail is hoor- om niet te zeggen voelbaar; de ademhaling, de stembuigingen, de mondbewegingen. Openheid, rust… De over de resonerende snaren van de bas glijdende en plukkende vingers, het is er allemaal en de genotrilling verplaatst zich langs mijn ruggengraat neerwaarts. 

Met het introduceren van de beide GamuT’s geven de nieuwe Gelderse kabels onmiddellijk aan wat de verschillen zijn tussen de oude bi-amping combinatie en het nieuwe voor / eind team. Van nu af aan wordt het geluidsbeeld gekenmerkt door een nog verder gaande opschoning resulterend in een toenemende verfijning. De bas is strakker en er is een toename in muzikaliteit. ‘Coastal Ship’ geeft me het gevoel alsof ik naast Kari Bremnes op de brug van het de haven binnenvarende schip sta. Als ik mijn ogen dichtdoe kan ik de zilte zeelucht van de fjord bijna ruiken. Hoewel – snuf, snuf - bij nader inzien is het zeelucht vermengd met parfum. Wanneer ik het goed ruik gebruikt zij dezelfde parfum als mijn naast mij op de bank zittende echtgenote. 

Het meest opvallend – o.a. prachtig uitkomend in het nummer ‘Honeysuckle Rose’ van Count Basie & Ella Fitzgerald - is echter wel dat het beeld groter wordt dan ik in mijn huiskamer ooit eerder meegemaakt heb. Vooral wanneer de C2R en de D200 onderling single ended met Classic SQ28 verbonden worden en de gebalanceerde ingangen van de eindtrap afgedicht worden met Neutrik connectoren. Zodra deze navelstreng - die beide versterkers in een symbiotische relatie gevangen houdt - vervangen wordt door de gebalanceerde versie neemt enerzijds de hoogte van het geluidsbeeld af terwijl anderzijds de versterkers wat aan snelheid winnen. Dat deze gebalanceerde interlink in de praktijk niet ‘schoner’ klinkt dan de met RCA connectoren afgemonteerde versie – terwijl de eerste in theorie toch minder gevoelig is voor strooivelden – is voor mij opnieuw een teken dat de afscherming van de donkerblauw gejaste luidsprekerkabels, interlinks en netsnoeren op een hoog niveau ligt.

Siltech Classic

De eindconclusie

Sommige producten zullen nooit de ‘Classic’ status bereiken. De enkeling die het al gegeven is om op dat punt aan te landen moet zich daarvoor in de regel eerst tientallen jaren bewijzen. Het team van Edwin van der Kley is er in geslaagd om een kabelserie op de markt te brengen die op grond van zijn klankkwaliteit en hoogwaardige, solide constructie direct bij zijn introductie al aanspraak kan maken op deze kwalificatie. De interlinks uit de nieuwe Classic serie presteren in mijn set op alle fronten beter dan de kabels uit de G3 serie die zij moeten vervangen en doen dat op een wijze die de hogere aanschafprijs mijns inziens zonder meer rechtvaardigt. Het geluidsbeeld van deze stillere, ‘schonere’ kabels – die daardoor de kenmerken van de overige componenten van de installatie waar zij deel van uit maken goed uit laten komen - is wat meer laid-back en wordt vooral gekenmerkt door een grote transparantie en helderheid, een verfijnder, minder scherp klinkend hoog en een prominentere, strakkere bas. De geteste luidsprekerkabels sluiten qua klanksignatuur naadloos aan bij de interlinks en wanneer SQ28 en LS88 met elkaar gecombineerd worden en bovendien de SPX-30 netsnoeren die de lijn completeren daaraan toegevoegd worden, ontstaat er een synergie in het systeem die zich uit in een nog verder toenemende klankkwaliteit.


Distributeur:
More Music
Hoofdstraat 177
3971 KK  Driebergen
Tel.  +31-(0)343-532526
Fax. +31-(0)343-531909
Internet: www.moremusic.nl
E-mail:  info@moremusic.nl

Fabrikant:
Siltech B.V.
Edisonweg 8
6662 NW  Elst
Tel.  +31-(0)481-377400
Fax. +31-(0)481-377160
Internet: www.siltechcables.com
E-mail:  info@siltechcables.com    

Gebruikte apparatuur

CEC TL 5100 belt drive cd transport
North Star model 3 24/96 DAC
North Star model 4 24/96 upsampler / anti jitter device
Clearaudio Champion Limited Edition draaitafel met VPI JMW 9 arm
Clearaudio Victory H MC element
Sphinx Project Phono Equaliser
Densen Beat B100 geïntegreerde versterker
Densen Beat B300 eindversterker
GamuT C2R voorversterker
GamuT D200 eindversterker
Master Two luidsprekers
Sonus Faber Concerto luidsprekers
Sonus Faber fixed stands
Phonokabel: Clearaudio sixstream
Interlinks: Audience Au24, Siltech G3: ST18, SQ28, SQ80. Siltech Classic SQ28. 
Gebalanceerde digitale interlink: Siltech G3 HF-9. Gotham GAC-2.
Speakerkabel: Audience Au24, Siltech Classic LS88, Straightwire Encore.
Netkabels: Audience PowerChords, Siltech Classic SPX-30.
Accessoires: USM Haller audiorack, Standesign muurbeugel met Creaktiv resonantie absorberend plateau, Clearaudio Matrix platenwasmachine, Master Base 1, Purist audio design system enhancer, Ortho Spectrum AV Harmonizer HM8, granieten platen, Master Wire Tweak, Gryphon Exorcist, AH! AC noise killer, Audio Agile Clear 2 lichtnetfilters, Schaffner filter, van Medevoort polechecker, separate audiostroomgroep en HMS wandcontactdoos.

Gebruikte CD`s

- Holly Cole. Baby It’s Cold Outside. 2001. Alert Music. Traditio & Moderne Musikproduktion. T&M 019.
- Diana Krall. Have Yourself A Merry Little Christmas.
- Lori Spee. Promises. Lori Spee sings Herman van Veen. 1997. Sony Music Entertainment (Holland) BV. EPC 487258 2.
- Mark Knopfler. The Ragpicker’s Dream. 2002. Mercury Records Ltd. 063 293-2.
- Rachelle Ferrell. Live In Montreux 91-97. 2002. Blue Note Records. 7243 5 38564 2 7

Gebruikte LP`s

- Kari Bremnes. Norwegian Mood. Kirkelig Kulturverksted. ARS-FXLP 221.
- Count Basie & Ella Fitzgerald. Ella & Basie. Verve Records. V6-4061.