Shanling CDT 100

Wat je ver haalt is lekker wordt wel eens gezegd en dat geldt zeker voor de Shanling cd-speler die ik enige tijd in huis kreeg. Zelfs van mijn vriendin kan de cd-speler de goedkeuring dragen. Het eerste wat zij opmerkte toen ze de woonkamer binnenstapte en naar het audiomeubel keek waren de woorden: “Dat is nog eens een mooi apparaat, is hij beter dan die van jou?” en uiteindelijk kwamen ook nog terloops de woorden: “Wat moet het kosten?” Ik deel met haar de mening dat de cd-speler er schitterend uitziet en weet dat hij 2950 euro (vanaf 1 jan 2003 3099,- € ) gaat kosten. Daar krijg je als je hem dit jaar nog koopt (2002) gratis een Sennheiser HD600 hoofdtelefoon bij. De reactie van mijn huisgenoot was een onderdrukt en nauwelijks hoorbaar: “Hmmmm hij ziet er in ieder geval mooi uit.”

Jong en innovatief

Shanling is een vrij jong merk waarvan de producten in China worden ontworpen en gefabriceerd. Omdat in dit land de loonkosten nog altijd laag zijn, kan de speler voor een heel acceptabel bedrag aangeboden worden. Je krijgt heel veel voor het geld. Shanling heeft grootse plannen, zeer binnenkort verschijnt er een sacd speler, die de naam SCD-T200 gaat dragen, en wordt er een Buizen eindversterker type SP80 op de markt gebracht. Tot dusver houden we het alleen bij de oude vertrouwde cd-speler. De Shanling cd-spelers zijn leverbaar in een aantal uitvoeringen, degene die ik voor hifi.nl ter beschikking kreeg is een bijzonder fraai exemplaar. Vergulde bovenplaat, waarop een viertal buisjes, elk omgeven door verchroomde beschermkapjes. Daarachter vier met roestvrijstalen kappen bedekte trafo’s/spoelen. Zowel aan de linkerzijde als aan de rechterzijde staan twee buisjes. In het midden daartussen bevindt zich een ronde klep die handmatig geopend moet worden om de cd in de speler te leggen. De klep is iets groter dan een cd-plaatje, het openen ervan deed mij denken aan een draaitafel en het daarbij behorende ritueel van het opleggen van de grote zwarte schijf. Met de hand doe je de klep weer naar beneden en je hoort en voelt dat de cd vastgeklemd wordt. Zet je dan de cd-speler aan, dan ontwaard zich een blauwe gloed rondom de klep. Veroorzaakt wordt door een klein maar subtiel lampje aan de achterzijde van de klep. En omdat de klep van Kristalglas is gemaakt wordt het blauwe licht mooi rondom gereflecteerd. Als je daarnaast de rood gloeiende buisjes ziet staan waarvan het licht weerspiegeld wordt over de oppervlakte van de speler, dan is dat echt een prachtig gezicht zonder kitscherig te worden, het blijft subtiel mooi.

Shanling CDT 100

Techniek

Inwendig scoort de Shanling geen slechte cijfers. Het loopwerk is een aangepaste CDM12.1 van Philips met servo sturing. Per kanaal staan twee 1704 Burr Brown dac’s parallel opgesteld. Er is een 8-voudige upsampling van het 24bits/96kHz signaal, verzorgd door een Chrystal 8420 Sample Rate Convertor. Last but not least is deze speler voorzien van de nieuwste generatie PMD200 HDCD chip van Pacific Microsonic die het zelfs tot 24bits/192kHz schopt. De vier buisjes zijn dubbel triodes van het type 6N3. Van de twee trafo’s is er één gereserveerd voor het digitale gedeelte en één voor het analoge gedeelte. Onder de twee overgebleven kappen zitten smoorspoelen. Het solid-state circuit is voorzien van 2604 Burr Brown opamps. Deze speler beschikt over een voorversterker, dus hij kan rechtstreeks op de eindversterker aangesloten worden. Ideaal in combinatie met de binnenkort leverbare SP80 eindversterker. De bijgeleverde afstandbediening staat volume regeling in 100 stappen digitaal regelbaar toe. Waarbij het, mits wordt gewerkt met twee eindversterkers, het een mooie beleving moet zijn om de solid-state uitgang voor het laag te gebruiken en met de buizen uitgang het mid/hoog aan te sturen. Ik heb dit overigens in praktijk niet kunnen uitvoeren. Om het geheel af te maken wordt er geen standaard netsnoertje bijgeleverd, maar een hoogwaardige speciaal ontworpen netsnoer.

Het plaatsen van een apparaat brengt altijd weer problemen met zich mee, ondanks dat ik in het bezit ben van een groot Creaktiv audiorack, waar ik genoeg plaatsen vrij heb om het één en ander neer te zetten. Meestal zit het probleem ‘m in de net te korte interlinks. Daarom moest ik weer mijn eigen Teac loopwerk naar elders verplaatsen om vervolgens die plaats te bezetten door de Shanling. Eenmaal op zijn plek en nadat de speler voorzien was van spikes met daarbij behorende onderleggers, werden zowel de buizen als de solid-state uitgang voorzien van MIT interlinks om zo op de Audio Research versterker te worden aangesloten. De Audio Research op zijn beurt is verbonden met een bi-wire set New York luidsprekerkabels van Siltech om de Avalons van signaal te voorzien.

Shanling CDT 100

De muziekkeuze

De cd’s die gedraaid werden waren zoveel mogelijk voorzien van één of andere ‘standaard’, hetzij HDCD, hetzij 24/96 of de ‘red book’ standaard. Er zijn zo hier en daar heel goede HDCD cd’s verkrijgbaar ( zie http://www.hdcd.com/music_catalog/music.asp?action=AtoZ&alph=All voor een totaaloverzicht), niet alleen goed qua opname maar ook qua muziekstijl. Er is meer dan alleen audiofiel gepeupel. Maar ja, eigenlijk nog te weinig en met de sacd en dvd-audio in het vooruitzicht zal het moeilijk zijn om als HDCD-chip je hoofd boven water te houden.

Luisteren

Ik ben heel ouderwets begonnen op de buizen uitgang, met een doodnormale maar goede cd genaamd ‘Little Earthquake’ van zangeres en pianiste Tori Amos. Over het algemeen zijn cd’s van haar heel close-miked opgenomen en dat legt perfect de sfeer en emotie in haar stem vast. Je snapt wat ze bedoelt en wat haar gevoelens bij deze nummers zijn. Er is duidelijk een geweldige galm rond haar stem aanwezig die heel langzaam uitsterft, zeker op nummer ‘China’. Op sommige systemen lopen haar woorden als het ware weg en zijn niet goed te verstaan. Wel met de Shanling. Eén van mijn favoriete instrumenten die Tori bespeelt, de piano, wordt lekker en duidelijk weergegeven. Haar vingers “zie je” soms langzaam en ingetogen, dan weer snel en agressief heen en weer glijden. Op naar de solid-state uitgang met de muziek van pianist Oscar Peterson. Muzikant van wereldformaat. Oscar speelt met zijn ‘friends’ regelmatig voor het Telarc Jazz label. Op de 20 bit opgenomen en geremasterde cd ‘The More I See You’ zit een digitale hardheid. Wat zich in mijn oren uit in een beetje koud en kil klinken, wat je snel naar een andere cd doet verlangen. Ondanks dat het muzikaal een hele goede en aangename cd is. Weergeven met de Shanling op de buizen uitgang neemt veel van de hardheid weg en laat een soepeler en meer aangenaam geluid horen. De speler laat je nu wel genieten van Clark Terry, Ray Brown, Benny Carter en andere grootheden die op de cd meespelen. De trompet van Clark klinkt iets dof en verstopt, niet zoals ik gewend ben. Opnieuw naar de solid-state uitgang. Via deze uitgang hoorde ik een deel van de hierboven omschreven effecten terug. Echter met winst in het geluidsbeeld en aan detaillering. De instrumenten worden duidelijker en puntiger neergezet. De trompet klinkt meer open en er komt een vorm van herkenning terug. Het is maar waar je voor kiest.

Patricia Barber aan zet. Hoe houdt zij zich staande tussen de twee werelden van het buizen en solid-state geweld. Op nummer vier ‘Romanesque’ van de cd ‘Cafe Blue’ staat Patricia duidelijk naast de gitarist en is haar stem hoger afgebeeld, wat overeenkomt met de werkelijkheid. Kenmerkend is de stilte en het “zwarte gebied” tussen de instrumenten in. Hier is het verschil tussen analoog en solid-state minder groot De Shanling toont aan in de solid-state stand meer een analyticus te zijn terwijl het  andere kamp aangeeft meer het beeld van een romanticus te zijn. Patricia’s stem wordt in ieder geval in beide gevallen mooi en helder weergegeven, Hoewel in de solid-state stand wat puntiger en venijniger. Na Patricia gelijk door naar een andere vrouw met een typerende stem. We zijn aanbeland bij de in HDCD opgenomen muziek ‘Rendez Vouz’ van Cassandra Wilson. Weer een standaard. Volgens mij eentje die het heel goed doet. Wat mij betreft mag blijven, afspeelbaar op iedere cd-speler en dat dan ook nog eens in een zeer hoge kwaliteit. Helaas beslissen de fabrikanten anders. Ik heb deze HDCD alleen via de solid-state uitgang gespeeld, omdat deze uitgang in mijn systeem in de meeste gevallen beter tot zijn recht komt dan de buizen. Leuk is dat met deze cd het verschil is te beluisteren valt tussen de HDCD en een 24/96 ge-upsampelde opname. HDCD verslaat de 24/96 modus met speels gemak. Enkele high-lights: ‘muzikaler, dynamischer, plaatsing, betrokkenheid en in grote mate de rust in combinatie met drive waarmee ook op lage volumes het beeld overeind blijft staan’. Bij andere cd’s in HDCD opgenomen formaat blijft hetzelfde beeld overeind.

Via aansturing middels de solid-state uitgang met 24/96 formaat ben ik door gegaan naar de volgende grand dame, Marianne Faithfull. Bekend door haar met sex, drank-, drugsgebruik doorspekte verleden gedeeld met diverse grote beroemdheden. Dat dit ruige leven van invloed is geweest, is op haar cd’s vaak terug te horen. Op ‘A Secret Life’ heeft haar stem iets weg van een oude heks, doorklieft en gebeiteld door het nuttigen van grote hoeveelheden whisky, sigaretten, andere geestverruimende en opwekkende middelen. Maar dat maken haar cd’s zo bijzonder en goed, en als je te lang luistert helaas deprimerend. Van het nummer ‘Losing’ lees ik in mijn aantekening mooi, sfeervol, goede begeleiding en deprimerend. Eén van haar recentere cd’s ‘Strings’ is een kunstmatig gemanipuleerde cd met veel synthesizers en overdubs. Je systeem wordt hierbij getergd en tot het uiterste gedreven. Nummer zes ‘My Compensation’ laat een beeld boven drijven, ver buiten en achter de luisteraar. Je zit helemaal in de muziek, erdoor omgeven en ik vroeg me af of ik achter me ook nog twee speakers moest installeren. Het was in dit geval niet nodig (en zullen er voor muziek ook wel nooit komen). Na deze muziek is het tijd voor iets luchtiger en heel anders. Terug in de tijd met het Quartet van Dave Brubeck. Op zijn cd ‘Burried Treasures’, in 1967 Live opgenomen in Mexico City, speelt Dave samen met zijn vaste begeleiders Paul Desmond, Eugene Wild en Joe Morello. De cd is tot stand gekomen omdat men een cd met Latijnse inslag wilde maken. Dave is daarvoor in een groot muziekarchief op zoek gegaan naar opnamemateriaal. Op de zoektocht kwam men nummers tegen die al in het vergeet boek stonden, Gelukkig herontdekte men deze “verborgen schatten” en met dit soort nummers is de cd tot stand gekomen. Tijdens nummer vier ‘Sweet Georgina Brown’ kan ik het niet laten de volumeknop naar rechts te draaien en het lijkt of het Quartet live bij mij in de woonkamer staat te swingen. Dave links vooraan, schuin erachter de bas van Eugene Wild als een “rythm” ondersteuning. Paul vinden we blazend op z’n alt in het midden. Zelfs het podium is denkbeeldig waar te nemen en de heren zitten vastgespijkerd op hun plaats, hard of zacht, het beeld stort niet in.

Shanling CDT 100

Conclusie

Aan al het goede komt een eind, daarom ook aan het bezoek van de Shanling CDT100. Ik vind dat deze cd-speler in mijn systeem een hoge performance heeft neergezet. Ik heb met groot genoegen naar de speler geluisterd, waarbij ik muzikaliteit hoog in het vaandel heb staan. Er zijn diverse mogelijkheden om de cd-speler op uw installatie aan te sluiten en dat maakt hem veelzijdig en universeel. Solid-state zet een gedetailleerder en krachtiger beeld neer, met in bepaalde gevallen wat minder muzikaliteit. Buizen laat een gemakkelijk beeld neerzetten, dat lekker klinkt, waarbij het niet langer om de analytische aspecten draait maar puur om de emotie. Dan hebben we nog de verschillen tussen de normale 44.1kHz en de 24/96 sample-frequentie. Het gaat te ver om elke cd in alle mogelijke formaten die deze cd-speler biedt te beschrijven. Ik heb getracht de belangrijkste verschillen hierin weer te geven en kan u vertellen, na heel veel luisteren, dat ik niet weet welke van de twee opties beter is. Hoe merkwaardig ook, ik bemerkte dat ik in 90% van de gedraaide cd’s de voorkeur gaf aan het 24/96 formaat. Dat formaat betrok mij meer bij de muziek en gaf me meer emotie dan het 44.1kHz. standaardformaat. Waarbij opgemerkt dat de cd’s dan wel dynamischer en directer klonken. Stap je over op 24/96 cd’s zoals de ‘Side By Side’ cd van Duke Ellington, dan geeft het “best of both worlds”.

Onveranderd overeind blijft dat het HDCD formaat met kop en schouders boven de rest uit steekt. Ik ben dan ook benieuwd hoe dit formaat zich tegenover de sacd en de dvd-audio blijft houden zolang de kwaliteit van deze “oude technologie” spelers blijft stijgen. Het is aan u als consument om te beslissen welk formaat met deze cd-speler in uw systeem het beste en prettigste klinkt. U kunt in ieder geval vele kanten op en dat maakt deze Shanling een prettige en veelzijdige speler.

Meer informatie
Trade-Time
Rechte Slagen 8
4823 LH  BREDA
N.B. Nederland
Tel: +31.76.5446640
Fax: +31.76.5446641
E-mail: jawel.embregts@hccnet.nl