Cambridge D500 SE


Rene Smit | 12 juli 2002 | Cambridge Audio

Toen ik van onze hoofdredacteur René van Es een berichtje kreeg dat de voor recensie beschikbaar gestelde Spendor S3 luidsprekers bij hem afgehaald konden worden melde hij tussen neus en lippen door dat er nog een extra doos meegekomen was. Importeur Dimex was zo vrij geweest een Cambridge cd-speler type D500se mee te sturen met het verzoek ook hier eens naar te luisteren (prijs: 407,95 euro).

Cambridge is een, hoe kan het ook anders gezien de naam, engelse fabrikant van audioapparatuur met een filosofie in de lijn van Rotel en NAD. Voor een relatief bescheiden bedrag moet zo veel mogelijk muziek gemaakt worden waarbij uiterlijk en “toeters en bellen” van ondergeschikt belang zijn. Dat deze filosofie werkt blijkt wel uit de diverse prijzen die Cambridge producten bij de internationale pers in de wacht wisten te slepen en de lange tijd dat firma actief is met de productie van apparatuur.

Cambridge werd eind jaren 60 opgericht en heeft sindsdien diverse baanbrekende producten op de markt gebracht waaronder de CD1, de eerste two-box cd-speler, en de DACMAGIC d/a converter. Na recente ervaringen met betaalbare cd-spelers van Marantz en Heart was ik dan ook zeer benieuwd naar de prestaties van deze Cambridge D500se speler.

De D500se

Thuisgekomen blijkt al direct bij het uitpakken dat Cambridge inderdaad niet hecht aan een opvallend strak uiterlijk. Daarentegen is de verpakking keurig verzorgd en is de speler zelf voorzien van een fraaie fluweelachtige stof om beschadigingen aan de kast te voorkomen in tegenstelling tot de plastic zak die veel andere fabrikanten gebruiken. Het aansluiten van deze speler is een feest en hier blijkt ook weer waar de prioriteiten van Cambridge liggen, een los netsnoer, fraaie vergulde cinch connectors, een optische digitale output en een mooie BNC digitale output allen zeer ongebruikelijk in deze prijsklasse.

Een ander doordacht detail openbaart zich als ik weer eens voorover gebogen over mijn audiorack hang om de kabels aan te sluiten, alle teksten op de achterzijde van deze speler zijn ook ondersteboven geschreven waardoor ze leesbaar zijn als je er overheen gebogen staat. Dit is een praktisch detail wat ik nog niet eerder tegengekomen ben, ook niet bij duurdere spelers.

Het verwijderen van de kap om het inwendige van de speler aan een nader onderzoek te onderwerpen leert dat alle belangrijke zaken zoals de overbemeten ringkerntrafo en DAC volledig afgeschermd zijn met koper en dat er gebruik wordt gemaakt van een Sony loopwerk. Het inwendige van de speler maakt een zeer verzorgde en doordachte indruk. Al deze zaken maken des te duidelijker dat men bij Cambridge muziek maken hoger inschat dan uiterlijk vertoon. Over smaak valt te twisten zo ook bij deze speler maar echt fraai kan ik het uiterlijk niet vinden, een ouderwets ogende display in 2 kleuren groen en een grote draaiknop aan de rechterzijde om een track te kiezen voeren de boventoon. Het recensie exemplaar was uitgevoerd in de kleur zwart maar bij een recent bezoek aan een dealer heb ik de speler ook in zilvergrijs gezien en deze kleur is duidelijk te prefereren zeker in combinatie met andere Cambridge producten.

Cambridge D500 SE

Testopstelling

Na een aantal dagen inspelen, de bovenzijde van de kap is zelfs voorzien van een sticker welke adviseert de speler minimaal 36 uur te laten inspelen voor een optimaal geluid, werd de speler aangesloten via de Siltech ST18G3 interlink op de Naim Nait3 voorversterker. De gebruikte speakers waren zowel mijn eigen Monitor Audio Studio 2se als de Spendor S3 monitors en de Klipsch KSW10 subwoofer. Alles bij elkaar niet echt een set die je combineert met een cd-speler uit deze prijsklasse maar wel kan laten horen waartoe deze speler in staat is.
Als referentie diende mijn eigen Tjoeb SQ buizen cd-speler die met zijn aanschafprijs van rond 700 Euro ongeveer het dubbele kost van deze Cambridge speler.

Muziek

Voor de uiteindelijke beoordeling van de Cambridge speler heb ik een aantal bekende cd’s uitgezocht waaronder Am I not your girl van Sinead O’Conner, een lastige cd die op een mindere set de S en T klanken van Sinead’s stem erg kan aanzetten waardoor deze erg onaangenaam kan klinken. Marc Cohn met de gelijknamige cd, het nummer Walking in Memphis laat een fraai opgenomen piano horen met heel veel impact mits de weergave keten hiertoe in staat is. Verder werd nog geluisterd naar Circle of One van Oleta Adams, Phil Collins’ But Seriously en Greatest Hits van Simply Red.

Test

Hoewel het qua prijs geen eerlijke vergelijking is wil ik toch proberen aan de hand van de verschillen tussen de Cambridge D500se en de Tjoeb SQ een indicatie te geven van de kwaliteiten van de Cambridge speler.

Op de track Walking in Memphis van Marc Cohn mist de piano weergegeven via de Cambridge iets aan body en impact wel is een fraai transparant hoog te horen en is er een fraaie overgang tussen het uitsterven van de piano en het overnemen door de stem van Marc. De immer moeilijke stem van Sinead O’Conner wordt niet voorzien van een lelijk scherp randje rond de s en t klanken en blijft maar net onder het nivo van de Tjoeb Er wordt een fraaie brede en diepe soundstage opgebouwd en er is veel onderscheid te horen tussen de diverse blaasinstrumenten. De track Get Here van de cd Circle of One gezongen door Oleta Adams geeft dezelfde resultaten als geconstateerd op eerdere cd’s, een mooi breed en diep stereobeeld een fraai geplaatste stem en een fractie minder impact en karakter van de piano. Een heel dynamisch nummer is Money’s to tight to mention van Simply Red en de Cambridge zet hier zijn beste beentje voor, behoorlijk wat drive in het laag en lekker dynamisch. Beluisterd via de Tjoeb groeit de stem van Mick Hucknal en komen individuele instrumenten nog iets beter naar voren. Saturday night and Sunday morning van Phil Collins, tevens de tune van het programma Barend en van Dorp, is een track waarop blazers, drums, bekkens, handklappen en een beatring te horen zijn als een zeer swingende combinatie via de Cambridge net een fractie minder verfijnd en ruimtelijk maar wel heerlijk muzikaal.

Cambridge D500 SE

Conclusie

Tussen de regels doorlezend zal inmiddels duidelijk zijn geworden dat ik zeer onder de indruk ben van de muzikale prestaties en toekomstige opwaardeer mogelijkheden die deze Cambridge D500se speler biedt.

Met zijn 24Bit Delta-Sigma DAC van Crystal en HDCD weergave mogelijkheid, de fraaie digitale aansluitingen en de doordachte details zoals de belettering op de achterzijde van de speler doen al snel het wat ouderwetse uiterlijk vergeten. Combineer deze speler met een mooie versterker, bijvoorbeeld de eigen Cambridge A500, en speakers. Investeer in een betere interlink dan het standaard meegeleverde exemplaar en jarenlang muzikaal plezier zal uw deel zijn voor een relatief bescheiden bedrag. Van harte aanbevolen dus deze Cambridge D500se!

Noot van de redactie

Bij nader onderzoek bleek ons dat de eerder genoemde overbemeten ringkern transformator slechts schijn is. Cambrigde Audio heeft heel listig een ronde kap over een conventionele transformator heen gezet waarmee de indruk wordt gewekt dat het om een ringkern gaat. De kap zal wel een positieve invloed hebben op het voorkomen van strooivelden. En de conclusie over het geluid blijft uiteraard overeind.

René van Es.

Gebruikte apparatuur:
Tjoeb SQ cd-speler
Cambridge D500se cd-speler
Clearaudio Champion draaitafel
Naim Nait3 versterker
Naim NAP90 eindversterker
Naim Flatcap externe voorversterker voeding
Monitor Audio studio 2se speakers
Spendor S3 luidsprekers
Interlinks: Siltech ST18G3, Sharkwire Silver Dream
Speakerkabel: Cable Talk 4.2 bi-wire
Acesoires: Soundstyle rack, Target stands, netfilter voor digitale bronnen