Musical Fidelity X-Ray


Rene Smit | 03 februari 2002 | Musical Fidelity

Wanneer ik van een bepaald merk in audioland alleen maar positieve recensies lees en berichten hoor sta ik daar over het algemeen wat sceptisch tegenover. Het kan toch bijna niet zo zijn dat een fabrikant alleen maar producten maakt die bovengemiddeld zijn? Ik was dan ook bijzonder blij eens uitgebreid kennis te kunnen maken met een product van één van die fabrikanten te weten Musical Fidelity en in het bijzonder hun X-Ray cd-speler uit de X-A serie. Importeur Viertron in Barendrecht was bereid Hifi.nl een exemplaar ter beschikking te stellen voor een recensie.

De X-Ray

Musical Fidelity kan aangemerkt worden als een zeer eigenzinnige fabrikant, zeker gezien de vormgeving van het grootste deel van hun productrange. Uitgezonderd de A-serie wijken de producten uiterlijk sterk af van de gangbare audioproducten die momenteel te koop zijn. De X-A serie is grofweg 2 maal de breedte van de cilindervormige X-serie op het eerste gezicht lijkt het alsof er 2 X-serie componenten aan elkaar gezet zijn.
De exacte afmetingen van de X-Ray zijn 230x110x320mm. (inclusief de voeten en aansluitterminals).
De X-Ray heeft een zwaar massief aluminium front en een zware metalen behuizing, alle op het front aanwezige knoppen zijn ook van metaal. Alles bij elkaar genomen maakt de X-Ray een zeer solide indruk.

De X-Ray is uitgevoerd met een 24bit Delta-Sigma DAC van Burr Brown en is voorzien van een optische en coaxiale aansluiting voor een eventuele opwaardering met een externe DAC. Omdat ik binnen mijn set niet de beschikking heb over een losse DAC is deze optie niet gebruikt en gaat deze recensie uitsluitend over de X-Ray in de standaard uitvoering. De X-Ray kan verder nog opgewaardeerd worden met een ander netsnoer.

Ook een afstandbediening ontbreekt niet bij de X-Ray en hiermee kunnen alle beschikbare functies geactiveerd worden. Wel valt de afstandbediening qua vormgeving enigszins uit de toon bij de X-A serie door zijn “doodgewone” uiterlijk wat gezien de filosofie van Musical Fidelity wel weer begrijpelijk is. Alles moet in dienst staan van de muziek en een extravagante afstandbediening levert daar geen bijdrage aan.

Musical Fidelity X-Ray

Testopstelling

Omdat ik ten tijde van de test van de X-Ray nog in afwachting was van mijn Clearaudio draaitafel kon de speler plaatsnemen op de inmiddels vrijgemaakte bovenste plank van mijn audiorack. Het voor en nadeel van de afwijkende vormgeving diende zich tijdens het plaatsen gelijk aan: je hoeft je bij de X-Ray niet druk te maken over speciale dempers of andersoortige onderzetters zoals spikes of Pulsar Points omdat deze eenvoudig weg niet passen. Normaal gesproken gebruik ik zelf de Pulsar Points maar in dit geval werd de speler rechtstreeks op de plank geplaatst. Als interlink naar de voorversterker fungeerde de recent aangeschafte Siltech ST18G3 en werd het standaard meegeleverde netsnoer na controle van de juiste fase in het zelfbouw netfilter geprikt. Tijdens de luistersessies werden er geen wijzigingen in netsnoer en interlink doorgevoerd.

Muziek

Om de X-Ray op zijn muzikale kwaliteiten te beoordelen is er naar diverse cd’s geluisterd waarbij het zwaartepunt lag op normale muziekcd’s en nauwelijks audiofiele opnamen. Stuk voor stuk exemplaren die ik met enige regelmaat beluister op mijn eigen set zodat ik precies kan aangeven waar eventuele verschillen te bespeuren zijn.

Test

Hoewel de speler die ik ontving niet nieuw was en regelmatig gespeeld had heb ik toch de eerste 2 dagen dat de speler in huis was niet serieus geluisterd en ’s-nachts de speler met een cd in de lade op repeat laten draaien.
Het eerste wat tijdens het gebruik van deze speler opvalt is de razendsnelle cd-lade. Druk niet op de close button wanneer je vingers zich nog in de buurt van de lade bevinden want je raakt ze gegarandeerd kwijt! Ook wordt de TOC van een cd bijzonder snel ingelezen wat bij een hoop spelers, voor dvd/cd-spelers, wel anders is. Wel dient men er aan te wennen dat bij een directe trackkeuze de play toets ter bevestiging dient te worden ingedrukt anders begint de X-Ray niet met afspelen. Verder werkt alles zoals te verwachten is van een apparaat uit deze prijsklasse, waarbij de knoppen op de speler zelfs bovengemiddeld stevig en robuust aanvoelen wat duidt op een jarenlang storingsvrij functioneren. En dan nu waar het allemaal om draait, hoe klinkt de X-Ray nu eigenlijk?
Ik zal proberen aan de hand van een aantal muziekfragmenten proberen aan te geven wat de verschillen zijn ten opzichte van mijn eigen gemodificeerde Tjoeb buizen cd-speler en waar mogelijk uit mijn geheugen en aantekeningen putten van de al eerder geteste Marantz CD17Ki uit nagenoeg dezelfde prijscategorie.

Musical Fidelity X-Ray

Het eerste album wat ik beluister is But Seriously van Phil Collins, track 9 Saturday Night and Sunday Morning laat een beatring horen die volledig los in het geluidsbeeld staat. De diverse blazers in deze track zijn heel goed van elkaar te onderscheiden en er is een hele mooie breedte en dieptewerking te horen. Track 12 Find a way to my heart laat een aantal zware bassdrum klappen horen die enkele meters achter in de soundstage lijken te worden gemaakt. Ook de bekkens laten een fraaie natuurlijke klank horen.

De 2e cd die ik beluister is Ray of Light van Madonna. Track 9 Frozen gebruik ik altijd om de sublaag weergave te beoordelen, halverwege het nummer komen uit het niets een paar klappen die de hartslag van iemand moeten verbeelden. De klappen worden met verve weergegeven door de X-Ray en mijn Klipsch subwoofer moet echt aan het werk. De stem van Madonna staat heel mooi los in het geluidsbeeld en toont een hoop karakter. Ondanks het zware basfundament blijven de details van de diverse percussie instrumenten uitzonderlijk goed te volgen en ervaar ik deze track als zeer emotioneel en pakkend.

De bijzonder aangrijpende muziek op de cd Songbird van de helaas veel te vroeg overleden zangeres Eva Cassidy wordt met de X-Ray zo mogelijk nog aangrijpender. Het titelnummer van deze uit louter covers bestaande cd laat Eva’s stem en gitaarspel messcherp geplaatst horen volkomen los in het geluidsbeeld waarbij de emotie nog een graadje beter te horen is dan met de Marantz die op dat punt toch wat minder scoort. Waar de Marantz grofweg gezegd alles met een fluwelen sausje overgiet laat de X-Ray veel meer het karakter van stemmen en instrumenten horen.

De verzamelcd In Vogelvlucht van Herman van Veen is één van mijn favorieten in mijn collectie, een goede cd-speler bezorgt mij in sommige nummers kippenvel zo ook de X-Ray. In het nummer Suzanne laat de X-Ray heel mooi het aparte, karakteristieke stemgeluid van Herman horen met zeer veel dynamiek en lucht om de stem. Het stereobeeld treedt ver buiten de speakers, zowel in de diepte als in de breedte zonder gaten te laten vallen.

In vergelijk met de Marantz CD17Ki en mijn eigen Tjoeb valt de X-Ray in positieve zin op door de uiterst transparante midden en hoogweergave wat goed te horen is op de cd Into the Labyrinth van Dead Can Dance. De uiterst macabere sfeer in de eerste track van deze cd wordt nog eens versterkt door de percussie instrumenten die vanuit het niets verschijnen en bijna in het geluidsbeeld lijken te zweven. Tom-toms en bongo’s hebben een zeer natuurlijke klankleur en de druk die in het laag wordt opgebouwd is groots maar goed gecontroleerd hoewel de X-Ray hier niet het nivo weet te halen van de Marantz. De doortekening van het laag is gelijkwaardig alleen weet de Marantz hier nog iets dieper te gaan terwijl mijn eigen Tjoeb hier duidelijk punten laat liggen t.o.v. beide andere spelers maar buizen staan nu eenmaal niet bekend om hun gecontroleerde basweergave.

Conclusie

De X-Ray doet zijn naam alle eer aan, hij geeft je de mogelijkheid in de muziek te kijken. Met een bijzonder transparant midden en hoog en heel veel ruimtelijkheid maar vooral met de ongrijpbare manier om je als luisteraar te boeien. Ongeacht de muziek die je draait laat de X-Ray het karakter van de instrumenten en stemmen horen waardoor je geboeid blijft luisteren. Ter illustratie, op een bepaald moment had ik mij op de bank geinstalleerd om wat bladzijden te lezen en daarbij een cd van Oletta Adams aangezet als achtergrondmuziek de klanken die ik hoorde brachten mij ertoe mijn boek neer te leggen en de bank te verruilen voor mijn luisterstoel en de volledige cd geboeid uit te luisteren.

Bent u op zoek naar een speler met karakter die u in de muziek trekt en uw voeten op de maat van de muziek mee laat tikken beluister dan zeker deze X-Ray, is de vormgeving u iets te uitgesproken dan heeft Musical Fidelity in de A-serie nog een alternatief in een meer doorsnee verpakking. Goed werk Musical Fidelity!

Prijs

1350,- Euro, garantietermijn 3 jaar

Gebruikte apparatuur:
Tjoeb SQ cd-speler
Naim Nait3 versterker
Naim Nap90 eindversterker
Naim Flatcap externe voorversterker voeding
Monitor Audio Studio2Se speakers
Interlinks: Siltech ST18G3, Monster M350i en Sonic Link Silver Pink
Speakerkabel: Cable Talk 4.2 bi-wire
Accesoires: Soundstyle rack, Target TR60 stands, zelfbouw netfilter voor cd-speler