Omega Audio Concepts Timeless DNA DAC: Italiaanse precisie voor ruimtelijk weergeven

René van Es | 28 september 2023 | Omega audio concepts

SAMENVATTING

De Omega Audio Concepts Timeless DNA DAC is typisch een apparaat voor mensen die werken met één, hoogstens twee digitale bronnen, kunnen leven met eenvoud en muziekweergave boven alles stellen. Een Italiaans staaltje muzikaliteit van een hoge orde.

PLUSPUNTEN

  • Geweldige ruimtelijke weergave mogelijk
  • Zeer evenwichtige klank met lichte nadruk op middengebied
  • Diepe en gedragen lage tonen
  • Detailrijke hoge tonen zonder enige vorm van overdrijving
  • Niet vermoeiend
  • Verslavend luisteren
  • Door de weinige opties eenvoudig in gebruik
  • U bent niet gebonden aan een compleet OAC DNA systeem

MINPUNTEN

  • Slechts twee ingangen: USB en S/PDIF coax
  • Bron bepaalt de gekozen ingang, geen fysieke schakelaar
  • Geen gebalanceerde uitgangen
  • Stugge onderlinge voedingskabels
  • De compacte behuizingen vragen toch veel ruimte door voedingskabels

Beloofd is beloofd, de Omega Audio Concepts Timeless DNA DAC is al eens eerder langsgekomen op HIFI.NL, maar toen als demo apparaat dat al jaren de wereld rondreisde. Omdat de fabrikant aangaf dat er intern in de loop der jaren enige wijzigingen aanbracht zouden zijn, is de 'echte' review toen uitgesteld. Wat er anders is geworden, daar laat de fabrikant zich niet over uit, in half Italiaans  half Engels bromde de technische man iets over de USB en S/PDIF receiver, veel meer kwam er niet uit. Stilgezeten hebben ze niet in Italië waar Omega Audio Concepts vandaan komt, ik heb inderdaad de sterke indruk dat deze Mk II versie op een hoger niveau presteert dan zijn inmiddels toch alweer acht jaar oude voorganger.

Timeless DNA 

Voor wie de eerste kennismaking niet las herhaal ik een paar feitelijkheden. Omega Audio Concepts is zo’n 30 jaar geleden gestart. In 2001 brachten ze voor het eerst luidsprekermodellen op de markt, gevolgd door hun eigen elektronica, om daarna vanaf 2014 complete systemen te gaan fabriceren. Omega Audio Concepts is een 100 procent Italiaans bedrijf met slecht Engels sprekende techneuten. Gefocust op muziekweergave, techniek, vorm bepaalt functie en Italiaans design. Omega ontwerpt en fabriceert een streamer, cd-speler, diverse versterkers, luidsprekers, kabels en netspanning oplossingen. Eén van de lijnen die zij voeren is de DNA lijn met als subtitel Timeless. Uit deze lijn is gekozen om de dac te reviewen voor HIFI.NL/BE.

De Timeless DNA DAC bestaat uit een tweetal aluminium blokken waarin de benodigde holtes en openingen zijn gefreesd. Gebruikt is massief aluminium voor de twee kasten die elk 25 x 25cm meten, zonder pootjes 8cm hoog zijn en inclusief een plexiglas onderplaat met dopjes 9cm. Door een massief blok als basis te gebruiken is het gewicht verklaarbaar. Ze zijn loeizwaar met elk ruim 10 kilo. In de voedingsunit zitten maar liefst vier ringkerntransformatoren van ieder 10VA, met elk een eigen gelijkrichter.

De trafo’s zijn niet vastgezet, ze hangen in rubbers om ze te ontkoppelen van elkaar en van de kast. Achterop de voeding zitten naast de IEC 230V ingang vier XLR uitgangen. Met vier losse kabels wordt de DAC aangesloten. Twee kabels met twee of drie aders, twee kabels met vier aders. De kabels zijn ook van Omega Audio Concepts en horen tot de Elements familie, dit zijn de beste kabels van Omega met intern zilveren geleiders.

Ook het meegeleverde netsnoer is een Elements. Alle kabels zijn fraai afgewerkt, zwaar uitgevoerd en daarmee lastig buigbaar. Een rek vol Timeless DNA apparaten: DAC + voeding, mono geïntegreerde versterkers + voeding, cd-speler + voeding, verdeelblok, samen vormen ze een sculptuur met heftig rode levensaders. Of zwarte kabels, dat kan ook maar is lang niet zo sexy.

De DNA DAC kent zes te onderscheiden delen, gevoed vanuit de vier transformatoren, waarbij zes high speed spanningsregelaars zijn ingezet. De delen zijn: receiver, USB circuit, TCXO clock oscillator, converter en het analoge deel voor links en voor rechts. Waarbij de aarde van het digitale delen galvanisch is gescheiden van de analoge delen. Omega gebruikt graag SMD onderdelen en selecteert weerstanden en condensatoren uit op een tolerantie van 0,1%. In de signaalweg is trouwens geen enkele condensator te vinden.

Ook intern is bedrading gebruikt met Elements geleiders. Hoewel het nauwelijks interessant is om te vermelden, is de gebruikte converter een Delta-Sigma AK 4384. Hoe die is ingesteld blijft aan de fabrikant, waarbij de schakeling om deze chip heen nog meer het eindresultaat bepaalt dan de chip zelf. De dac verwerkt PCM signaal tot maximaal 24 bit bij 192 kHz. Geen DSD, ook niet via USB. Het uitgangssignaal is volgens de norm 2 Volt, de ruis blijft onder de min 120dB zegt Omega. Een LED aan de voorzijde geeft met kleuren aan welke ingang actief is, S/PDIF of USB, of er een error is op de ingang en/of de-emphasys actief is. De enige uitgang is met RCA, digitaal in is USB en Coax. De prijs voor deze twee units en de vijf rode kabels tezamen is 7.699 euro.

Opbouwen en tunen 

Hoewel de weergave van de DNA DAC vanaf het eerste moment prima bevalt, heb ik het idee dat het nog beter moet kunnen met de Mk II uitvoering. Het stereobeeld is te smal naar mijn zin in deze prijsklasse. Dat betekent aan de slag gaan met andere kabels, zowel digitaal als analoog. Omdat de DNA DAC zich niet gebalanceerd laat aansluiten zijn mijn standaard XLR kabels ongeschikt, gelukkig bezit ik het equivalent in RCA, van Inakustik de NF-2404 AIR Helix. Ik trek Crystal Cable Connect Ultra eruit en luister opnieuw. Weinig verandering, een iets andere klank, maar niets noemenswaardigs, zoals je mag verwachten van topkabels.

Digitaal werk ik normaliter vanuit mijn streamer met een AudioQuest Diamond AES/EBU kabel, ook daar werkt de Omega DNA niet aan mee, die heeft alleen S/PDIF met RCA. Een AQ Carbon geprobeerd die nou niet echt een tegenhanger is van een Diamond, daarna een Apogee Wyde-Eye die wel anders speelt maar zonder een echte verbetering/verslechtering te geven. Het beeld blijft smal tot ik uit een ander systeem een Ricable Ivictus Coaxial trek. Dat is de oplossing, het stereobeeld wordt ineens een heel stuk breder en verschilt nauwelijks meer ten opzichte van een Metrum Acoustics Pavane DAC3, mijn zorgvuldig opgebouwde referentie.

Een oud nummer van Oleta Adams, “Never knew love”, laat een forse verbetering in dieptewerking van het stereobeeld horen ten opzichte van mijn Metrum. Oleta staat ineens verder naar voren, het koor bevindt zich halverwege Oleta en de band. Na het in orde krijgen van de breedte van het stereobeeld is dit een bonus, als een kers op de appelmoes zou een grote hotelketen het in vroeger tijden beschrijven. Voorzichtige eerste conclusie is dat de DNA DAC vrij onverschillig reageert op analoge interconnects maar juist wel gevoelig is voor een fraaie digitale interlink via de S/PDIF connectie. Waarbij de digitale Ricable Invictus Coaxial een match in heaven is. Niet alleen hier maar in de praktijk op veel meer systemen waaronder mijn hoofdtelefoon dac/versterker en in 110Ohm AES/EBU versie ook in mijn andere setup.

In vogelvlucht de rest van het systeem om u een indruk te geven van waar ik naar luister. Digitale bron is een Auralic Aries G2.1 met een Hörwege voeding. Die krijgt zijn informatie van een ROON NUC via een Melco ethernet switch. Opslag voor alle muziekfiles is eveneens van Melco, aangesloten op dezelfde switch als de NUC en de streamer. Versterkers zijn een Audia Flight Strumento No.1 voortrap en FLS 4 eindversterker.

Crystal Cable Speak Reference kabels lopen naar ATC SCM20P SL monitoren, welke zijn uitgebreid met Townshend Supertweeters voor de ultra hoge tonen en een ATC C1 Mk2 subwoofer voor de laagste tonen. Die twee toevoegingen zijn zo ingesteld dat je ze niet bewust hoort, wel bemerkt voor een voornamelijk ruimtelijker weergave. Het geheel wordt inclusief de Omega Audio Concepts DNA DAC gevoed vanuit het lichtnet via een AudioQuest Niagara 5000 power conditioner.

In alle rust 

Echtgenote een paar dagen naar Parijs, zelf geen plannen om de deur uit te gaan, dat geeft de mogelijkheid om een aantal dagen in alle rust naar muziek te luisteren via de OAC Timeless DNA DAC. Hetgeen resulteert in uren muziek spelen uit alle bedenkbare genres. Van recent verschenen klassieke muziek tot lekker oud werk van Dire Straits. Met de juiste (Ricable) kabels op zijn plek blijft het genieten van “Your latest trick”, waarbij het breed neergezette orgel opvalt, de korte en snelle tikjes op het slagwerk, een duidelijk verstaanbare stem en het vasthouden van het ritme. Voor mijn oren/ogen ontrolt zich een grote stage waarin op organische wijze elke muzikant een plekje heeft gekregen. Dat alles afkomstig van een gewone, geripte cd. Geen remix of opgepoetst ding, heel gewoon 44.1/16. Het maakt heel snel duidelijk welke kwaliteit schuilt in de DNA DAC en waarom kennelijk vier dikke kabels nodig zijn tussen de dac zelf en zijn voeding. Hier is serieus over nagedacht.

Nog even doorgaan met “Ride across the river” is een must en laat mij verder genieten van alle subtiele details die de DNA uit de muziek weet te trekken. In het tweede deel van de track, zo ongeveer vanaf 4 minuut 20, ontrollen de “oerwoud” geluiden zich als een filmisch beeld achter mijn gesloten ogen. Dit heeft klasse en laat de ware schoonheid van mijn ATC luidsprekers vrijkomen.

Er ontbreekt niets in de lage tonen, niets in de hoge tonen. Het middengebied is ietsje geprononceerd, maar dat kan geen kwaad en trekt de luisteraar alleen maar verder in beleving.

Marianne Thorsen is een Noorse violiste die je kunt vinden op het 2L label. Voordat 2L zijn muziek ging coderen met MQA wist ik een FLAC 192/24 van hun website te halen met vioolconcerten van Mozart. Samen met de TrondheimSolistene speelt zij levendig de allegro’s, de andante’s en de rondeau’s. Een heel zuivere opname waar weinig aan gesleuteld is naar mijn idee. Opgenomen in een kerkje, daarvan is de ruimte duidelijk terug te horen. De mix van orkest en soliste is uitstekend, geeft de solist alle ruimte om zich te uiten, ze staat daarbij wel opgesteld tussen de orkestleden. Is niet op onnatuurlijke wijze losgemaakt waardoor de synergie behouden blijft tussen de spelers. De solo viool blijft in alle toonhoogtes en in alle volumes strak op zijn plaats staan in een brede opstelling, die heel ver reikt tot buiten de fysieke opstelling van de luidsprekers. Een stukje verder dan ik gewend ben van mijn eigen spullen en dat is een regelrecht compliment aan de OAC Timeless DNA DAC en aan de Ricable Invictus Coaxial digitale interlink.

De transparantie van de opname en de helderheid zorgen voor een veelheid aan details, kunnen daardoor in een verkeerde opstelling gemakkelijk leiden tot een scherpe en zelfs agressieve klankbalans. Juist niet hier bewijst de DNA DAC met elk gespeeld deel van de werken van Mozart. Nooit te helder, nooit scherp of onaangenaam, zachtjes te draaien of op een flink volume, de muziek blijft boeien en weet mijn concentratie vast te houden. Het is voor een goed systeem met de juiste componenten een prachtige uitvoering.

Grommend laag 

Op “Undiscovered II” van Ludovico Einaudi staat als laatste track “Walk” en dat is verre van representatief voor zijn muziek. Het is wel geweldig om een systeem mee uit te dagen. Diepe rollende bas tegenover slagwerk met af en toe strijkers en natuurlijk zijn piano. De sub van ATC gromt als een beest door wat de DNA DAC doorgeeft. Strak als een huis draagt het laag de overige informatie over op de luisteraar. Het is vervreemde muziek die best thuishoort in een film. Haevn met het album “Eyes Closed” is ook een klankschilderij op veel plaatsen.

Het speelt hier nu op imposante wijze en zet mijn hersenen aan het denken of een upgrade van mijn eigen dac aan de orde is. De tijd zal het leren als de Omega Audio Concepts DNA DAC straks weer weg is, kan ik dan nog tevreden zijn? Grappig dat een oud cliché in gedachten schiet, dat muren verdwijnen. De achtermuur als eerste, daarna de zijmuren van de luisterruimte. Wat een diepte, wat een hoogte en breedte weet Haevn voor elkaar te krijgen. Je kunt het stereobeeld bijna inwandelen. Dat daarbij geen wanklank te bespeuren is, is een extra reden om deze dac te prijzen voor wat hij waarmaakt. Muziek is compleet, detailrijk, krachtig en evenwichtig.

Gevonden in Frankrijk in de bakken van de FNAC zijn etudes van Chopin uitgevoerd door Beatrice Rana. De 30-jarige pianiste van Italiaanse afkomst voelt zich duidelijk thuis op een Italiaanse dac en een Italiaanse Audia Flight versterker. Haar spel gaat in dynamisch bereik van nauwelijks hoorbaar tot volumineus geweld, snel, vleugel rijk aan klank, prachtig opgenomen in een studio om elke finesse met microfoons op te pikken. Piano of vleugel is een lastig instrument om weer te geven. Het frequentiegebied van de basistonen is groot, dan ontstaan er nog de harmonischen. De DNA DAC staat zijn mannetje in deze, brengt geen valse noot voort en doet Italiaanse perfectie eer aan. In dezelfde winkel vond ik “Chanson d’amour” met pianospel van Alexandre Tharaud en klassieke zang van Sabine Devieilhe. Vast niet ieders smaak, thuis kan ik dit alleen draaien als ik alleen ben.

Het is haar prachtige stem die de boventoon voert. Zuiver als kristal weet zij boven de zware pianoaanslagen van Tharaud uit te komen. Mijn hart smelt als ik Sabine hoor zingen over een systeem dat elk onderdeel van haar zang weet weer te geven. Kwaliteit begint bij een zuivere stroomvoorziening, direct daarna bij de bron. Streaming nog altijd niet volwassen? Het is maar hoe je het aanpakt en welke middelen je gebruikt, waaronder uiteraard de gekozen (losse) dac. De intense stilte op de achtergrond van digitaal is bijvoorbeeld een winstpakker waar vinyl een puntje aan kan zuigen. Weer een compliment voor de OAC Timeless DNA DAC.

Geen afscheid aub 

Mijn muziekcollectie omvat heel veel stemmen van vrouwen, in alle genres, helaas weinig popmuziek en vooral alledaagse pop ontbeert. Op zoek naar de stem van een man en tegelijk pop verdwaal ik in ROON en kom een oude liefde tegen. Dead Can Dance met “Into the labyrinth”. Ooit misschien wel de beste lp om mee te demonstreren en om een installatie op te beoordelen. De geripte cd is ook helemaal niet vervelend en lijkt mij wel wat voor de DNA DAC die zo strak in het laag is, zo rijk aan detaillering en zeer ruimtelijk kan weergeven. Het stelt niet teleur, eerlijk is eerlijk de lp was/is onverslaanbaar. Ik krijg alle details waar ik op wacht zoals kleine geluidjes van percussie, de klank van de grote drums, de doffe dreun vanuit de sub, de slagen aan het begin van track twee die uit de bovenhoeken van de luisterruimte tevoorschijn komen.

De stereo afbeelding is bovenmatig goed van deze dac. Wat een digitale kabel al niet kan doen om het innerlijke van een apparaat te ontplooien. Begonnen met een mooi apparaat een paar dagen geleden, is datzelfde apparaat diep in mijn ziel gekropen. Heeft mijn hart gestolen en afscheid nemen gaat zwaar vallen weet ik nu al. Om de test mee af te sluiten, zelfs een webpagina moet een keer stoppen, speel ik Chet Baker’s “Alone together” die ik ook op lp in bezit had. Met een wat opgevoerd volume klinken de baritonsaxofoon van Pepper Adams en de trompet van Baker bijna levensecht. Heel subtiel de zachte slagen op bekkens, de bescheiden piano en de geplukte bas. Wat kan het genieten van muziek toch een heerlijke bezigheid zijn. De komende uren en dagen ben ik nog wel even zoet met de Omega Audio Concepts Timeless DNA DAC.

Muziek op één 

Staat muziek bij u op één en wilt u van muziek kunnen genieten op kwalitatief eenzame hoogte, dan is de Omega Audio Concepts Timeless DNA DAC wellicht precies wat u zoekt. Een zeer evenwichtige klank zonder enige scherpte valt u ten deel. Helder en detailrijk spel dat niet gaat vervelen, dat de aandacht van de luisteraar vast weet te houden omdat de focus op muziek ligt en niet op techniek. 

Het geheel gelardeerd met een geweldig ruimtelijk beeld, uitgestrekt naar hoogte, diepte en breedte, waarbij ik niet kan aangeven in welke dimensie de dac het beste presteert. De stage is zelfs voor een paar geoefende oren die wel wat gewend zijn bijzonder te noemen. Geluidbronnen zijn niet anders aan te wijzen dan als instrument en stemmen, verplaatst naar de luisterruimte en door “iets” gereproduceerd.

Qua toeters en bellen zit u mis met deze dac, slechts twee ingangen, USB en S/PDIF coax, geen upsampling of DSD. Geen absurde sampling rates die geaccepteerd worden. Geen volumeregeling of andere gadgets. Wel krijgt u twee fraai afgewerkte blokken aluminium die onderling verbonden zijn met maar liefst vier rode of zwarte, dikke kabels die zich nauwelijks laten buigen. Het concept met vier voedingen in de ene kast en de digitale en analoge elektronica in de andere behuizing zal ongetwijfeld meewerken aan de prestaties, anderzijds moet de voor mijn ogen verborgen opzet op printplaten eveneens doordacht zijn. Graag had ik de twee apparaten geopend om wijzer te worden, de fabrikant maakt dat onmogelijk voor de gebruiker, tenzij je het risico wil lopen dingen te beschadigen.

De Omega Audio Concepts Timeless DNA DAC is typisch een apparaat voor mensen die werken met één, hoogstens twee digitale bronnen, kunnen leven met eenvoud en muziekweergave boven alles stellen. Een Italiaans staaltje muzikaliteit van een hoge orde.

Omega Audio Concepts Timeless DNA DAC
7.699 euro | www.bigboysaudiotoys.nl

MERK





EDITORS' CHOICE