Met zijn grote driverbehuizingen is dit hoogste in-earmodel van Sony een aparte verschijning. Maar maakt hij zijn belofte van een high-end geluid en een goede basprestatie waar?
Blijkbaar is er een memo rondgestuurd die we op de redactie niet ontvangen hebben, waarin staat dat hippe in-ears moeten uitgerust zijn met een rood-zwarte kabel. Om maar te zeggen dat net zoals de Sennheiser Momentum In-ears (die recent door ons getest werden) de Sony XBA-H3 bij het uitpakken ook over dezelfde kleurstelling blijkt te beschikken. Is dat belangrijk? Neen, maar we willen het toch meegeven voor de modegevoelige figuren onder onze lezers.
De kleurenkeuze geeft goed aan dat deze in-ears niet van plan zijn om zich te laten wegcijferen. In het geval van de Sony is de kabel een behoorlijke dikke en hoogwaardige snoer met een rubberen omhulsel die contactgeluiden minimaliseert. Bij in-ears kan dat echt afleidend zijn, maar bij deze Sony zit het dus goed snor. De kabelkwaliteit met de bijhorende degelijke connector geeft meteen aan dat dit een in-ear hoofdtelefoon is uit een hogere klasse. Bij Sony is de XBA-H3 min of meer het topmodel qua in-ears, wat zich ook vertaalt naar een bovengemiddeld prijskaartje.
Ongewone pasvorm
Naast de kabel springen meteen de driverbehuizingen van de Sony in het oog. Die zijn namelijk voor een in-ear bijzonder lang en ook wat breder aan de achterzijde. Dat maakt ze minder een subtiele verschijning die je discreet in je oorkanaal propt, maar toch iets opvallender. De donker glanzende behuizing draagt daar natuurlijk aan bij, naast het feit dat de drivers (naargelang je oorvorm) aardig opvallend uit je oren kunnen steken. Door die vorm – de technische reden waarom lees je lager – kan je de XBA-H3 niet dragen zoals gewone oortjes. De kabel lus je achter je oorschelp door, waarna de driver vrij recht op je oorkanaal wordt ingeduwd. Ik moet eerlijk zijn: het duurde even voor ik ze vlot kon plaatsen. Het vraagt wat oefening om de lus goed te leggen, maar uiteindelijk kreeg ik het wel onder de knie. Het gedeelte dat achter het oor ligt, is trouwens uit een wat stijver materiaal die je kan vormen naar je oorschelpvorm. Maar er is dus wel een zekere leercurve qua het aanbrengen vergeleken met traditionele in-ears.
Een voordeel dat de XBA-H3 daarbij heeft, is dat ze ondanks hun grootte tijdens treinritten goed op hun plaats bleven. Door die lus is dat ook het geval als je op de fiets kruipt, bijvoorbeeld, ook al is de XBA-H3 niet bepaald gepositioneerd als een in-ear voor sportgebruik. Een tipje wel voor Sony. Je kan de drivers loskoppelen van de kabel. De waarom-vraag laat ik even terzijde, belangrijker is dat je bij het opnieuw verbinden de drivers op één van twee manieren kan insteken. In het begin zie je niet echt welke oriëntatie de juiste is, waardoor je zit te knoeien bij het passen. Door een uitsparing toe te voegen aan de connector, zou je de stekker zo kunnen maken dat de drivers slechts op één manier aangesloten kunnen worden. Los van die kleine verzuchting, zijn er niet bepaald klachten rond het draagcomfort. Integendeel, toen ik de set uit de doos haalde dacht ik dat ze nooit goed zouden passen. In de praktijk bleek dat heel goed mee te vallen.
In de doos vind je een etuitje op borstzakformaat en met een handig opbergsysteem, naast een mooie selectie tips in verschillende maten (7 paar in totaal), incluis drie paar uit siliconen. Er is ook een extra kabel, met remote en microfoon voor je iOS-toestel. Vandaar ook dat je de drivers kan loskoppelen. Het is een mooie selectie accessoires, maar dat verwachten we toch echt van een in-ears op dit prijspunt.
Drie drivers
Waarom nu die grote driverbehuizingen, vraag je je misschien af? Het antwoord schuilt in de oplossing die Sony aanreikt voor een typisch probleem van in-ears, namelijk dat een enkele piepkleine driver moeilijk alle mogelijke frequenties kan weergeven. Dus wat ze daar in Japan? Jawel, drie drivers in elke behuizing stoppen, iets dat ze bij Sony de Hybrid Driver-aanpak noemen. Om correct te zijn, zijn de audio-ingenieurs er in geslaagd om in de driver unit een woofer van 16 mm te plaatsen, tegenover twee gebalanceerde armature-drivers (één tweeter, één full-range). Behoorlijk indrukwekkend allemaal, als je bedenkt hoe compact deze (toegegeven, wat grotere) in-ears wel zijn. De behuizing is tevens wat forser omdat hij uit een dikker materiaal bestaat, om zodoende resonanties tegen te gaan. Eén gevolg van deze aanpak is dat de XBA-H3 een heel brede frequentieweergave heeft (3 Hz tot 40 KHz), zodat ze het gegeerde Hi-Res Audio-logo mogen dragen.
De XBA-H3 hangen we aan de nieuwe NWZ-ZX100 Walkman van Sony en de LG G4. Op de uitstekende ZX100 dompelde de oortelefoon me helemaal onder in ‘Lose yourself to Dance’ van Daft Punk en Pharell Williams, met handgeklap dat netjes in de achtergrond blijft, terwijl de vocalizer-effecten rondpannen over de stem van Pharell. Het was ook genieten van bassen die met veel slam aankomen, zonder dat je het gevoel het dat je trommelvliezen op springen stonden. Een klein beetje meer verfijning in het laag mocht, maar dat kan de pret niet vergallen. Kortom, ook aan lagere volumes kan je van een track zoals deze genieten. De XBA-H3 weet ook vrij goed het indrukwekkende drumspel in Robert Glasper Trio’s ‘I Don’t even care’ weer te geven (het originele is met een indrukwekkende Macy Gray, maar op de Covered-versie is het puur instrumentaal) via de G4. Af en toe dacht ik wel: “Die drum en de bas mochten iets beter doorklinken”. Maar de energie en drive van het nummer komt goed over, geholpen door die hypernerveuze piano die maar een klein, klein beetje mager klinkt. Bij hoge volumes – nooit een goed idee met in-ears – merk je trouwens dat de XBA-H3 wat scherp durft te zijn, wat bijvoorbeeld opviel bij het beluisteren van ‘Keeping Pigs Together’ van Red Snapper.
Conclusie
De XBA-H3 is een ongewone oortelefoon, alleen al door zijn vorm en pasvorm. Het prijskaartje zit ook heel wat hoger dan een doorsnee in-ears, waardoor het toch eerder mikt op mensen die bewust op zoek gaan naar een manier om (vooral onderweg) naar een veel beter geluid zoeken. Direct upgraden vanaf de oortjes bij je telefoon zal - vermoed ik - niet vaak gebeuren. De stap van 0 naar bijna 300 euro is nogal groot. Indien iemand dat wel doet, zal de enorme verbetering in klankkwaliteit wellicht indruk maken. In zijn prijsklasse is de XBA-H3 globaal genomen een van de betere keuzes, zeker als je niet op zoek bent naar de allervetste bassen en geen schrik hebt van wat meer energie in de hoge tonen.
