De Britse filmmaakster Andrea Arnold brengt het klassieke boek van Emily Brontë uit 1847 terug tot zijn duistere kern. Dialoog en achtergronden laat ze grotendeels weg, net als de opsmuk die verbonden is met de term ‘kostuumdrama’. De emoties zijn even aards en heftig als het ruige klimaat en de natuur van Yorkshire.
Ondanks het klassieke gegeven wijkt de film is essentie niet heel erg af van Arnolds voorgaande films, Fish Tank en Red Road. Geëngageerd drama over onderdrukte mensen die zich op vaak irrationele wijze verzetten tegen de extreem moeilijke omstandigheden.
Veelzeggend is dat ze Heathcliff, de dakloze zigeunerjongen die door Earnshaw, de eigenaar van het landgoed Wuthering Heights, opgepikt wordt in Liverpool, door een zwarte acteur laat spelen. Daarmee is zijn positie als buitenstaander in één blik duidelijk. Aan de hele voorgeschiedenis wordt in de film verder geen woord gespendeerd, hij is er gewoon, daar in het desolate, door regen en wind getekende landschap. De pesterijen van Earnshaws zoon Hindley maken dat dochter Catherine zich over Heathcliff ontfermt.
Hun contact is er een van weinig woorden. De beelden van hun samenzijn in de natuur zeggen echter alles: er groeit een band die zich niet meer laat verbreken. Ook niet als Cathy later aankondigt te gaan trouwen met een daartoe geschikt geachte jongen. Aanleiding voor Heathcliff om te vertrekken.
Als hij jaren later terugkeert worden de karakters noodgedwongen door andere, volwassen acteurs gespeeld. Dat is even wennen. Prachtige plaatjes en heftige emoties ten spijt, weet het tweede deel van de film net iets minder te raken dan het betoverende eerste. Ook omdat hij na de tragische ontknoping – die sterk afwijkt van het boek – nog ietsje langer doorgaat dan nodig, tot de film afsluit met een prachtig, speciaal voor de film gemaakt nummer van Mumford & Sons, de enige muziek die toegevoegd werd aan de geluiden van de personages en vooral de natuur;
Al met al een indrukwekkend staaltje pure beeldpoëzie. Arnold heeft een voorkeur voor het smalle, 4:3 beeldformaat, dat in haar optiek beter past bij de mens, als verticaal opgericht wezen. Vaste cameraman Robbie Ryan is extreem dynamisch in de weer, wat de onrust van de personages mooi voelbaar maakt. Zelfs bij de heftig bewegende passages waarin de camera door de modder achter het stel aanrent blijft het beeld scherp, wat maar aangeeft dat de dvd-transfer van hoge kwaliteit is. De afwisseling met close-ups van plantjes en dieren zorgt voor balans.
Aanvullende informatie:
VK, 2011
Speelduur: 128 minuten
Regie: Andrea Arnold
Productie: Robert Bernstein, Douglas Rae, Kevin Loader
Scenario: Andrea Arnold, Olivia Hetreed
Camera: Robbie Ryan
Montage: Nicolas Chaudeurge
Met: Kaya Scodelario, James Howson, Shannon Beer, Solomon Glave
Beeld: 4:3 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: Cinéart
Distributie: TWIN Pics
Officiële website
