Als er één merk in de audio-industrie is waarbij de gevleugelde woorden ‘Veni, Vidi, Vici’ zonder enige overdrijving mogen uitgesproken worden, dan is het wel Sonos. Het Amerikaanse merk veroverde namelijk in geen tijd een enorm marktaandeel in de audiostreaming branche. En afgelopen voorjaar verrasten ze vriend en vijand met de introductie van een soundbar, die hier natuurlijk al meer dan eens voorbij kwam.
Eenvoudig gezegd is zo’n soundbar een horizontaal georiënteerd luidsprekersysteem – een ‘bar’ -, met één of meer ingebouwde versterkermodules. In sommige gevallen zitten er ook beeld- en geluidsbronnen in het apparaat verwerkt – denk bijvoorbeeld aan een blu-ray speler -, zodat het een complete en handzame alles-in-één oplossing vormt. Op die manier blijft het aantal kabels tot het minimum beperkt – een losse AV-receiver in combinatie met een 5.1 luidsprekersysteem is qua bekabeling een hel -, en past het geheel netjes onder de tv.
Gewoonlijk klinkt de gemiddelde soundbar een ziljoen keer beter dan het amechtige gepruttel dat de in de platte tv ingebouwde luidsprekertjes er van weten te bakken. Maar tegenover een ‘echte’ surroundopstelling – dus met een losse AV-receiver en een 5.1 speakersetje – moet een soundbar de duimen leggen. Zou dat ook bij de Playbar het geval zijn?
Looks
De Playbar is een chique ogend apparaat – of moeten we luidspreker zeggen? –, dat bijzonder fraai is afgewerkt. Op Loewe niveau, zeg maar. De Playbar is overigens ’s werelds eerste soundbar ooit die je op z’n kop kunt plaatsen/monteren zonder dat je er erg in hebt. Dat komt omdat de merknaam ‘Sonos’ – die in veel te grote hoofdletters op de voorzijde prijkt – er ondersteboven precies hetzelfde uitziet. En omdat er bovendien geen andere duidelijke indicatoren zijn dat je het apparaat ondersteboven houdt.
Onderaan bevindt zich een strook in geborsteld aluminium – ietwat donkerder dan je gewend bent van de typische aluminium natuurkleur –, terwijl de rest van de voorzijde in zwarte luidsprekerdoek uitgevoerd is. Links tegen de onderzijde zit nog een IR-ontvanger. Best wel opmerkelijk dat laatste, want een Sonos apparaat kon je tot nu toe alleen maar via wifi aansturen. Aan de linker- en rechterzijde van de balk zitten metalen grilletjes waarachter zich luidsprekers schuilhouden. In dat grilletje zit aan de linkerzijde een volumetoets (op/neer) ingewerkt, evenals een ‘mute’ toets. Precies hetzelfde als op de diverse streaming apparaten van Sonos, dus. Andere bedieningselementen zijn er niet.
Op de achterzijde zijn twee muursteunen ingewerkt – afgezet met rubber, zodat je muur niet bekrast raakt, heel doordacht – en je vindt er ook een aansluitpaneeltje. Dat is een centimeter of drie diep in de Playbar ondergebracht, zodat je in normale omstandigheden geen uitstekende stekkers te zien krijgt. Mooi zo.
Links zit een stroomaansluiting – een externe stroomadapter komt er niet aan te pas: driewerf hulde daarvoor -, met daarnaast een optisch digitale ingang. En dat is meteen de enige fysieke audio ingang die het apparaat heeft. Tenslotte zitten er – naar aloude Sonos traditie – ook nog twee netwerk-poorten op de Playbar. Eentje om ‘m aan te sluiten op het netwerk en de andere om nog een extra apparaat te verbinden met datzelfde netwerk. Erg praktisch, dat. En als het even meezit, spaar je er een extra hubje mee uit.
<
