Consonance Droplet CDP-5.0

Wat je van ver haalt is lekker. Dat is een overbekend spreekwoord waar een kern van waarheid in schuilt. We boffen met dit spreekwoord, want de uithoeken van de wereld komen steeds sneller dichterbij. Uit mijn lagere schooltijd weet ik nog dat China een land was dat je nauwelijks kon bereiken. Het is immens groot en er wonen wel één miljard mensen.

Later leerde ik dat gerechten uit China heerlijk smaken en in grote en spotgoedkope porties geserveerd worden. Het eten was niet altijd een culinair hoogstandje, maar het was zeker goed eetbaar. Meer en meer komen andere producten zoals auto’s uit China, onder de merknaam Landwind. Een auto uit de populaire zogenaamde S.U.V. klasse voor ongeveer 16.000 euro, die de directe concurrentie aangaat met types als Opel Frontera en Kia Sorento. Voor de consument niet slecht en het geeft de gevestigde orde stof tot nadenken over de prijsstelling. We hebben het hier op hifi.nl niet over auto’s, maar de tendens kom je ook in audioland tegen. Merken uit China die de concurrentie aangaan met Westerse merken. Hoe die verhouding is zal ik u in onderstaand artikel proberen uit te leggen.

Dit keer stonden een versterker en een CD-speler van het Chinese Opera Audio centraal. Versterker de Cyber 100 en de onlangs uitgebrachte CD-speler Consonance Droplet CDP-5.0. Opera Audio is in 1993 in China opgericht en timmert sindsdien stevig aan de weg. Het heeft inmiddels een indrukwekkend uitgebreid pakket varierend van kabels tot draaitafels. Spijtig genoeg heeft de Cyber 100 slechts twee weken bij mij thuis staan spelen, daarna stopte één kanaal resoluut met het weergeven van muziek. Uiteindelijk bleek er alleen een zekering gesprongen te zijn. De Droplet CDP-5.0 speelde gewoon vrolijk door. Hij dankt zijn naam aan de vorm, die is namelijk druppelvormig. De vorm ontlokte bij de aanwaaiende vrouwen natuurlijk weer tot hilarische uitspraken. Meestal moet de VPI draaitafel het ontgelden, maar dit keer hoorde ik "hé, leuk een nieuwe hapjespan." Als je dan zegt dat het een nieuwe CD-speler is, wordt er raar gekeken en gaat het gesprek gauw over naar iets anders. Ze zullen wel nooit aan audio kunnen wennen.

Ik zal eerst iets kort over de Cyber 100 vertellen. De geïntegreerde buizenversterker, push-pull geschakeld, levert een vermogen van 2 x 40 watt bij 8 Ohm. Indien u wenst met leverbaar met of 6550 of een set KT88 eindbuizen. De 2 x 40 watt is ruim voldoende om de meeste luidsprekers in een niet al te grote luisterruimte probleemloos aan te sturen. Voor de luie mens wordt er een afstandbediening bij geleverd. De Cyber 100 kent alleen vergulde single ended (=cinch) in- en uitgangen. Het front is zeer simplistisch, slechts twee draaiknoppen en een aantal keuze led’s. De ene draaiknop is voor de bronkeuze en met de andere regel je het volume. De bronkeuze schakelaar is het even wennen, want indien de knop naar rechts gedraaid wordt gaat het keuze ledje naar links. Hebt u kleuters rond lopen die nogal ondernemend ingesteld zijn, dan kunnen de buizen door middel van een zwarte metalen kooi beschermd worden.

De Droplet CDP-5.0 is een CD-speler maar begeeft zich in een geheel andere klasse dan de Cyber 100. De CDP-5.0 is een bovenlader. Door dit concept is men verplicht gebruik te maken van een puck om het cd-plaatje stevig op zijn plaats te houden. In dit geval een plastik puck met een magneetje. Ik weet niet of de keuze van een zo’n magneetje wel verstandig is, het is mij onbekend wat de invloeden van magnetische velden zijn op de overige onderdelen binnen de CD-speler. Gehoormatig ben ik in ieder geval niets raars tegen gekomen wat hier misschien op zou kunnen duiden. Ik ben, niet alleen vanwege het uiterlijk, op de één of andere manier altijd erg gecharmeerd van bovenladers. Er hult zich een waas van erotiek om bovenladers. Meestal behoren zij ook tot de top van de spelers of loopwerken. De CDP-5.0 is een veelzijdige speler, er is zowel een cinch uitgang als een XLR-uitgang. De SE-uitgang maakt gebruik van twee Russische Sovtek 6H30 buisjes, die ook in de al langer bestaande Consonance Reference 2.2 speler zitten.

Daarnaast biedt de Droplet u, via een digitale uitgang, de mogelijkheid een externe dac aan te sluiten. Een 24-bit 192 kHz multilevel sigma-delta digitaal/analoog converter met synchrone upsampling vormt het digitale hart van deze speler. Dat jitter een vervelende eigenschap in het digitale domein is, wordt ook door Consonance onderkend. Opera Audio geeft er niet veel informatie over maar ze hebben wel, naar zeggen in eigen huis, een Super Clock ontwikkelt. Over de vormgeving kan ik heel uitgebreid en ingewikkeld doen, maar dan nog begrijpt u waarschijnlijk niet hoe de speler eruit ziet. Daarom kunt u beter de foto’s bekijken, die zeggen meer dan duizend woorden.

Spanning

Ja, dan breekt het punt van aansluiten en spelen aan. Als eerste was de Cyber 100 gearriveerd. Creaktiv racks kunnen zeer multifunctioneel opgebouwd worden en mijn rack is zodanig dat er nog ruimte overblijft voor de te logeren apparaten. De Cyber 100 vond een plaatsje onderin het rack en nam de taak over van mijn Audio Research LS25MKII voor- en Marsh A400s eindversterker. Nirvana SL luidsprekerkabels werden verbonden de Cyber met Avalon Avatars. SignAudio interlinks vonden hun weg naar een Clearaudio Basic Symmetry en VPI/Clearaudio Victory vinyl combinatie. Digitaal signaal werd door een Teac VRDS-speler verzorgd. Ditmaal in combinatie met een Apogee MINI-Dac. Upsampling door een Behringer SRC2496 sample rate converter.

Spelen maar

Dat de Cyber niet vergeleken mag worden en kan worden met mijn eigen referentie lijkt mij duidelijk. Ik beoordeel hem daarom op een heel ander niveau. De versterker was gloednieuw, de doos was zelfs nog dicht. Dat heeft als voordeel dat je weet dat je een nog niet eerder gebruikt exemplaar in handen hebt. Maar zoals u wellicht weet kleeft aan ieder voordeel een nadeel. Het nadeel is dat de importeur niet heeft kunnen inspecteren of het apparaat 100% in orde is. De mogelijkheid blijft immers bestaan dat er, ook bij een volledige controle door de fabrikant, iets over het hoofd gezien is. De klant moet voor eventuele onbedoelde gebreken behoed blijven. Daar ligt uiteraard ook een taak voor een dealer. Om de Cyber in te spelen gaf deze eerst op de achtergrond het signaal van de tuner door. Maar hoe leuk en goed onze Nederlandse radiozenders ook zijn, op een gegeven moment komt er een punt dat ik serieus naar de versterker moet gaan luisteren. Koppel ik een bovenlader aan exotisch en erotisch, een buizenversterker doet mij denken aan romantiek en oude vergeten muziek. Ik begeef mij rustig naar mijn cd’s en kies ik het toepasselijke, romantische "Love Scène" van Diana Krall. Een intieme cd waarop Krall begeleidt wordt door piano, gitaar en bas.

De klank is vol, rond en warm? Ja wel warm, maar niet onplezierig en zeker niet vermoeiend. Het laag kent voldoende fundament, niet altijd even strak en doortekenend. De stem aanstekelijk en met gevoel weergegeven, kent geen vervelende intonaties. Het licht wordt verder gedimd, een fles rode wijn open getrokken en met een plank vol verschillende soorten kaasjes luister ik verder. Kleine bezettingen als trio’s zijn een lust voor het oor. Vinyl van Oscar Peterson tot Juliette Gréco passeert de revue. Juliette Gréco zingt Franse chansons, nooit gedacht dat ik dat ooit zou draaien maar een mens doet soms rare dingen. Het wordt zo plezierig door de Cyber 100 weergegeven. Wegdwalen van de harde realiteit van de dag is het gevolg. Van intiem naar bombastisch, Big Bands van grootheden als Count Basie en Duke Ellington blijven ook met de 2 x 40 watt verbluffend goed overeind staan. Wat blijft is de ronde, warme en sfeervolle klank, trompetten hebben een prettig warm randje. Een Avatar is geen moeilijke luidspreker om aan te sturen maar vraagt met groot werk en het diepste laag toch wel wat van de versterker. De Cyber 100 kan een heel eind goed mee, maar moet in de finesses toch een veertje laten. Ik weet zeker dat er met een goede monitor, die een wat hoger rendement heeft, verbluffend mooie resultaten te behalen zijn.

Van een geheel andere orde is de Droplet CDP-5.0 CD-speler. Ik ben de luistersessie in een iets andere set-up begonnen. Mijn Marsh A400s eindversterker heeft plaats gemaakt voor een PS Audio Classic 250 eindversterker. De overige apparaten zijn hetzelfde gebleven. De CDP-5.0 is een zeer uit de kluiten gewassen speler. Ik kan hem niet normaal in mijn Creaktiv audio-rack kwijt. Er rest dus niets anders dan hem, op Masterbase, op de vloer te plaatsen. In eerste instantie is er via de Single Ended buizenuitgang geluisterd. Dezelfde "Love Scène" van Diana Krall heeft nu veel meer impact en realiteitsgehalte. De piano is dynamischer, de gitaar puntiger. Van de rustige en evenwichtige Krall stap ik over naar het fantasierijke brein van Roger Waters. Stress ontbreekt volledig evenals hardheid die bij andere systemen nog wel eens ten gehore komt. De stem van de nieuwslezer komt niet zover naar buiten als bij mijn Teac/Apogee combinatie, het detail van het hoefgetrappel, precies in het midden van de Avalons, kent de precisie van een scherpschutter. De boog wordt ruim weergegeven. Het laag gaat diep, is stevig en leidt geen onbeteugeld leven. De klappen van de drums in het één na laatste nummer "It’s A Miracle" laten een strak, droog en denderend laag horen. Het middengebied is open, transparant en heeft daardoor een erg verfijnde weergave. Het beeld kenmerkt zich in eerste instantie door rustige weergave, maar wie goed doorluistert blijkt dat dit een enigszins vertekend beeld is. De Droplet is zeer goed in staat dynamiek ten gehore ten brengen. Basie spettert samen met Peterson op de XRCD "Satch and Josh". Geen enkel detail ontgaat de CDP-5.0, ieder bitje wordt aan het plaatje ontfutseld. Nu zult u misschien denken dat de Droplet een analytische kille speler is. Dat is absoluut niet waar. Janis Ian verdwijnt onder de puck en tegelijk laat ik haar op de VPI meedraaien. Beide media subliem opgenomen op het Analogue Productions label. Janis komt met de Droplet heel dicht bij haar analoge evenbeeld. Slechts in strakheid op het totale geluidsbeeld scoort de digitale versie beter. De sfeer en emotie kunnen echter op geen stukken na benaderd worden. Maar heeft Opera Audio daar niet de Droplet CDP-5.0 LP versie voor uitgevonden? Ik kan analoog en digitaal nog verder met elkaar vergelijken maar dat vind ik niet reëel. Je koopt ten slotte geen CD-speler om hem met een draaitafel te gaan zitten vergelijken. Ik ga door en al gauw passeert een grote selectie CD’s de revue, waaronder Patricia Barber, Tori Amos, Kari Bremnes en John Lee Hooker. De kwaliteiten van deze speler ga ik steeds meer bewonderen. De controle is fenomenaal, de stemmen staan niet zomaar in de ruimte maar hebben een lichaam. Er is gevoel, er is sfeer, er is emotie. De CDP-5.0 neemt je tot zich en stoot je nimmer af.

Uiteraard heb ik ook nog naar de XLR-uitgang geluisterd. Een onverwacht goede en relatief goedkope Xindak gebalanceerde kabel mocht de LS25MKII rechtstreeks van signaal voorzien. De klank is wat doortastender en kent wat meer druk in het totale geluidsbeeld. Het laag wordt strakker en er is meer definitie. Ik zie bij Basie en Peterson ook wat meer zweetdruppels op het voorhoofd verschijnen, het pianospel kent meer passie en levendigheid. Roger Waters is weer wat gemener geworden en het gebulder van de spoken in "Three Wishes" worden beter onder controle gehouden. Ik word niet meer zo dicht bij de intimiteit van Krall toegelaten, zij creëert wat meer afstand. De stem klinkt wat afstandelijker en ook hier kent het pianospel meer autoriteit. Na deze uitgebreide luistersessies begin ik steeds minder te begrijpen waarom er een digitale uitgang op de Droplet zit. Gokken op meerdere paarden? Het kan kostenverspilling zijn. De uitgang zit er vast niet voor niets en nieuwsgierig als ik ben besluit ik de Droplet als loopwerk te gebruiken. Een Apogee Wide-Eye kabel wordt uit het Teac loopwerk getrokken en verdwijnt in de digitale uitgang van de Droplet. Een Apogee MINI-Dac heeft nu het heft in handen. Er is meteen een duidelijk verschil. Het beeld is puntiger, venijniger en transparanter. Het lieflijke en vergeeflijke is verdwenen, daarvoor in de plaats realiteit. De Apogee kent nog meer drive en autoriteit dan de "all in one" CDP-5.0. Dat vertaalt zich terug in een strakkere laagweergave, een stabieler beeld en een nog betere plaatsing. Ik mis helaas sfeer, betrokkenheid, gevoel en emotie bij bijvoorbeeld Krall en Peterson in een kleine bezetting. De smaak die ik proefde met de XLR-uitgangen van de Droplet krijg ik met een Apogee een klein beetje terug.

Geslaagd

De aanwas van Chinese audioapparatuur moeten we zeker serieus nemen en niet onderschatten, ondanks hun gunstige prijsstelling. Er zijn diverse redeneringen waarom hifi uit het Verre Oosten goedkoop is en toch goed klinkt. Ik laat in het midden waarom en beperk me alleen tot de muzikale kwaliteiten. Daar zit het zeker wel goed mee, ik vind de Cyber 100 een goede versterker en een juiste prijs/kwaliteit verhouding hebben. De Droplet CDP-5.0 excelleert als een zeer goede CD-speler. Het is niet alleen een sieraad in de luisterruimte, gehoormatig is het ook een genot om naar te luisteren. U wordt verwend met twee analoge uitgangen en een digitale uitgang. De SE-buizenuitgang is zeer muzikaal, brengt sfeer en sleept je mee. De CDP-5.0 is een kei in het vertalen van digitale enen en nullen naar een uiterst plezierig en harmonisch staaltje analoog muziekplezier. Het loopwerk is bijzonder goed, zo goed dat het uitnodigt tot het experimenteren met losse dac’s, het is geheel aan u.

Is er dan helemaal niets mis met dit merk, zou u haast denken. Uiteraard heb ik nog wel een kritische noot. Niet in muzikaal opzicht want dat zit bijzonder goed, maar in dit geval praten we over de optische afwerking. Bij de Droplet hebben ze nog niet de juiste lijm gevonden om het plexi-naamplaatje onzichtbaar vast te lijmen. De speler wordt vrij warm en ik denk dat het lijmtype dat gebruikt is hier niet zo goed tegen kan. Onoverkomelijk? Nee, dat niet, maar voor zoveel geld mag dit niet. Een metalen plaatje en het probleem is ook verholpen (De aan Phil geleverde versie was een prototype van de Droplet. Het probleem met de lijm van het plexi-naamplaatje is, volgens de importeur, bij de productiemodellen opgelost. Red.). Al met al vind ik de Droplet een zeer goede speler die in een klasse tot 4000 euro moeiteloos mee kan, een echte aanrader.

Prijs:
Consonance Droplet CDP-5.0 CD speler 2890 euro
Consonance Cyber 100 versterker met 6550 buizen 1800 euro
Idem met KT88 buizen 1800 euro

Importeur:
Hi-fi-conseil-prestige
Avenue des Croix de Feu, 149
1020 – Brussel
Tel/fax : +32.2/241.60.70
Gsm: +32 474.54.35.72
Website: www.hi-fi-conseil-prestige.com
E-mail: alainluypaert@skynet.be